ΡΩΣΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση

Ο φοιτητής έχει ένα φίλο και διαβάζει το βιβλίο του (= ]ενο).
Στην πρώτη περίπτωση το βιβλίο ανήκει στο φοιτητή και στη δεύτερη στο φίλο
του. Η ρωσική γλώσσα κάνει τη διάκριση στην κτητική αντωνυμία, ενώ η ελληνική
όχι.
5. Στη χρήση των δεικτικών αντωνυμιών δεν παρουσιάζεται καμιά δυσκολία.
6. Η ρωσική αυτοπαθής αντωνυμία себя= (81Ыа) δεν έχει πρόσωπο, ονομαστική
πτώση, ούτε γένος και αριθμό: χρησιμοποιείται ευρέως στο λόγο σε θέση
αντικειμένου. Η ελληνική αυτοπαθής αντωνυμία (του εαυτού μου/σου/του/της)
έχει περιορισμένη χρήση. Συχνά τα ρήματα που συντάσσονται με την αυτοπαθή
αντωνυμία στα ρωσικά αντιστοιχούν σε ρήματα μέσης διάθεσης στα ελληνικά.
Π.χ. πλένομαι, ντύνομαι умываюсь, одеваюсь
[итууа]и8’-асНуа]и8’]
7. Οι αναφορικές αντωνυμίες έχουν σχεδόν την ίδια χρήση στις δύο γλώσσες.
Συχνά οι ρωσόφωνοι συγχέουν την αναφορική αντωνυμία ό,τι με το σύνδεσμο
ότι.
8. Οι ρωσικές οριστικές αντωνυμίες έχουν γένη, αριθμούς και πτώσεις, και είναι
οι εξής: весь - ολόκληρος
всякий [у8’ак'ц] - όλος
каждый [каМу)] - κάθε
самый [8ату|] - ίδιος
любой [1'иЬо]] - κάθε
ИНОЙ [НКУ|]
- άλλος
другой [άπι§ο]] - άλλος
Οι ελληνικές οριστικές αντωνυμίες είναι το επίθετο ο ίδιος, η ίδια, το ίδιο και το
επίθετο μόνος, μόνη, μόνο (άναρθρο) + γενική των αδύνατων τύπων της προσωπικής
αντωνυμίας.
9. Οι ερωτηματικές αντωνυμίες βρίσκονται σε αντιστοιχία στις δύο γλώσσες.
Μόνο οι ρωσικές αντωνυμίες кто=[к!о]= ποιος, και 4Το=[άο]=τι διαφέρουν
από τις αντίστοιχες ελληνικές, καθώς δε διαθέτουν γένη και αριθμούς.
10. Οι ελληνικές αόριστες αντωνυμίες που περιέχουν άρνηση (π.χ. κανείς) αντιστοιχούν
στις ρωσικές αρνητικές αντωνυμίες. Αξίζει να σημειωθεί πως η
διπλή άρνηση υπάρχει και στα ρωσικά, αν και δεν είναι αναγκαία.
Π.χ. Не скажи нигде= [η'ί 8кай π'ί§ά'ε]= Μην πεις πουθενά.