FORUM EKOLOGICZNEKonstrukcjaDo budowy zalewu przystąpionow 1974 r. Jego łączna powierzchnia wynosi9,5 km 2 , a przy maksymalnej głębokości13 m posiada on objętość wynoszącą 70mln m 3 wody. Przegradzająca Bystrzycęzapora ma budowę ziemną z żelbetonowymekranem i iłobetonową przeponą przeciwfiltracyjną,nad ekranem znajduje się prógodbojowy a szerokość korony wynosi 5 m.Zapora znajduje się we wschodniej częścizalewu, między Borzygniewem a ManiowemMałym, jej długość wynosi 3,2 kmprzy wysokości 17 m. Od zewnętrznej stronyzapory, skarpa porośnięta jest trawiastąmurawą. Spust wody wraz z długim na 650m kanałem zrzutowym znajduje się w północno-wschodniejczęści zbiornika. Od północneji południowej strony brzeg zalewujest płaski, oddzielony od pól uprawnychwąskim buforem zadrzewień. Najbardziejnaturalny charakter zalewu znajduje sięw części zachodniej i południowo-zachodniej,jest to zarazem najpłytsza część zbiornika.Linia brzegowa jest tam urozmaicona,a wzniesienia zalanego terenu utworzyłyswoiste wyspy. Zalew w obecnym kształcieoddano do użytku w roku 1986.Konsekwencje przyrodniczeJuż w początkowej fazie budowy zalewuwycięto ponad 100 ha nadrzecznych lasów,jak również zniszczono znaczne obszary łąk,które zajmowały niemal całą powierzchnięobecnego zbiornika. To największa strata,gdyż wszystkie te siedliska posiadałybyFot. 2. Budowa wieży spustu zapory (zdjęcie archiwum wsi Borzygniew)obecnie status cennych przyrodniczo w programieNatura 2000. Nie wiadomo, jakiegatunki i jaką ich ilość zniszczono podczasbudowy zbiornika, jednak oceniając stanokolicznych łęgów, z pewnością była toobjęta ścisłą ochroną gatunkową śnieżyczkaprzebiśnieg Galanthus nivalis, mogłyto być również: wawrzynek wilczełykoDaphne mezereum, konwalia majowa Convallariamajalis i czosnek niedźwiedzi Alliumursinum. Niszczono również miejscabytowania i żerowania zwierząt, które musiałyprzenieść się na okoliczne tereny lubzginąć. Zanim oddano zbiornik do użytku,opublikowano informacje o stanie roślinnościwokół zalewu, występowały tam wówczaszbiorowiska leśne o różnym stopniuFot. 3. Panorama Zalewu Mietkowskiego – taśmociąg, spust zapory i widok na Ślężę, fot. Michał Śliwińskizachowania oraz niewielkie powierzchniemuraw kserotermicznych, zbiorowisko charakterze parkowym, łąk i pastwisk.Działanie zbiornika spowodowało znaczneobniżenie się poziomu wód gruntowychponiżej zapory i zapoczątkowało procesgrądowienia łęgów. Zmiany szybkościprzepływów wody w dolnym odcinku rzekitrwają do dnia dzisiejszego i wiążą sięz pełnioną funkcją retencyjną. Wpływa tosilnie na erozję dna rzeki, okresowe przesuszanielasów łęgowych i nielicznych łąkponiżej zbiornika. Negatywnym skutkiembudowy zalewu jest również ekspansja inwazyjnychgatunków roślin. Na brzegachBystrzycy, powyżej i poniżej zalewu, rozprzestrzeniająsię rdestowce Reynoutria:ostrokończysty R. japonica i pośredni R.×bohemica, nawłocie Solidago: późnaS. gigantea i kanadyjska S. canadensis,a lasy w wielu miejscach całkowicie opanowałniecierpek drobnokwiatowy Impatiensparviflora. Migracja tych gatunkóww dolinie rzeki została prawdopodobniezapoczątkowana w fazie budowy zapory,kiedy transportowano znaczne masy materiałuziemnego, a siedliska nadrzecznezostały mocno zaburzone. Pierwsze znakiinwazji widoczne są już przy mościew Milinie, a za porównanie może służyćodcięte, dawne koryto Bystrzycy w lesiemiędzy Mietkowem a Maniowem Małym,12ZIELONA PLANETA 5(104)/2012
FORUM EKOLOGICZNEwzdłuż którego gatunki inwazyjne nie występują.Poniżej betonowej zapory Zalewu Mietkowskiego,na odcinku Bystrzycy międzyMietkowem i Jarnołtowem, bieg rzeki pozostałniezmieniony wobec stanu z przed1974 roku, a prowadzone zabiegi ograniczałysię tam do odnawiania umocnieńkamiennych i faszynowych. W 1998 rokudostrzeżono walory przyrodnicze Bystrzycy,jako korytarza ekologicznego i na odcinkurzeki między Kraskowem a Jarnołtowempowołano Park Krajobrazowy DolinyBystrzycy, w granicach którego znalazł sięrównież zalew. W 2008 roku odcinek rzekimiędzy Milinem a Zachowicami objętododatkową ochroną w sieci Natura 2000w formie obiektu o kodzie PLH020055„Przeplatki nad Bystrzycą”. Zabezpieczonow ten sposób 834 ha terenu ze stanowiskaminiżowych łęgów wiązowo-jesionowychFicario-Ulmetum, wierzbowychSalicetum albo-fragilis, topolowych Populetumalbae i olszowych Alnenion. Siedliskate stanowią schronienie dla rzadkiegogatunku motyla: przeplatki maturna Euphydryasmaturna, a także ssaków: mopkaBarbastella barbastellus, nocka dużegoMyotis myotis i wydry europejskiej Lutralutra, ryb: różanki Rhodeus sericeus amarus,piskorza Misgurnus fossilis, oraz 3gatunków bezkręgowców, w tym pachnicydębowej Osmoderma eremita.Zalew Mietkowski po wybudowaniuzostał w szybkim czasie zasiedlony przezptaki. Najcenniejszymi z nich były populacjemigrujące przelotnie: trzmielojadzwyczajny Pernis apivorus, batalion Philomachuspugnax, łęczak Tringa glareola,rybitwa czarna Chlidonias niger oraz rozrodcze:mewa czarnogłowa Larus melanocephalus,rybitwa rzeczna Sterna hirundoi rybitwa białoczelna Sternula albifrons.Były to gatunki ptaków wymienione w ZałącznikuI Dyrektywy Rady 79/409/EWG,co dało podstawę do starania się o objęcieakwenu ochroną obszarową. Po 5 latachod jego opracowania, we wrześniu 2007roku powołano Obszar Specjalnej Ochrony(OSO) „Zbiornik Mietkowski” o kodziePLB020004 i powierzchni prawie 1200 ha.Oprócz gatunków ptaków stanowiącychFot. 4. Widok na zalew od strony Domanic, fot. Michał Śliwińskiprzedmiot ochrony, regularnie występujetam 18 gatunków ptaków migrujących, niewymienionychw Załączniku, wśród nichsą ptaki z <strong>Polski</strong>ej Czerwonej Księgi. Stadaptaków są bardzo liczne, przykładowo gęsizbożowe tworzą stada liczące nawet około65 tysięcy osobników, gdy w zimie zbiorniknie jest zamarznięty, bytuje na nim 7–9tysięcy tych ptaków. W okresie wędrówek,liczba ptaków wodno-błotnych oscylujewokół 20 tysięcy osobników, duże koncentracjetworzą wówczas gęsi białoczelnei kaczki krzyżówki. Korzystnie na bytowanieptaków wpływa obniżanie poziomuwody w zalewie. Sprzyja to odsłanianiu sięmulistego dna, które jest miejscem żerowaniadla ptaków błotnych. Z kolei zbyt wysokipoziom wody przyczynia się do zanikuroślinności wynurzonej, co powoduje utratęsiedlisk. Dla niektórych gatunków ptakówpozostają wówczas tylko małe wyspy będącemiejscem gniazdowania mew i rybitw.Głównym zagrożeniem dla awifauny pozostajezanikanie płycizn i mulistego dnaw wyniku wydobywania żwiru i pogłębianiazbiornika, penetrowanie siedlisk przezludzi i zwierzęta domowe, intensywna turystykaoraz polowania na ptaki.Wpływ na krajobrazi turystykęZe względu na znaczną wielkość zbiornikaoraz panujące przez cały sezon dobre(choć zmienne) warunki wietrzne, ZalewMietkowski jest atrakcyjnym akwenemdo uprawiania sportów wodnych. W 2009roku opracowano projekt Ośrodka SportówWodnych w Borzygniewie, którego I etapbudowy kosztował ponad 4 mln zł, a jegootwarcie nastąpiło 20 maja 2011 roku.W chwili obecnej nie jest on jeszcze w pełnifunkcjonalny, a jego rozbudowa zależy oddalszych projektów i wsparcia ze strony inwestorówi władz powiatu wrocławskiego.Wiele źródeł podaje informacje o działającychobiektach: polu namiotowym, przystani,stanicy wędkarskiej, parkingu, wypożyczalniłódek oraz restauracji z noclegami.Całość wygląda jednak dość skromnie i wokółzalewu wciąż brakuje dobrej bazy noclegoweji miejsc, w których można spożyćciepły posiłek. Dyskusyjną kwestią jestczystość wody w Zalewie Mietkowskim.Nie zachęca ona do kąpieli, a w ostatnichlatach w strefie brzegowej zbiornika zdarzałysię zakwity glonów. Problem tkwiw nieuporządkowanej gospodarce ściekowej,a rzeka powyżej zbiornika nie posiadanowoczesnej oczyszczalni.Pomimo tych przeciwności, już odczterech lat na plaży w Borzygniewie organizowanajest cykliczna impreza podhasłem „Marinowanie w Mietkowie”. Jestto trwający kilka dni piknik żeglarski, stanowiącyokazję do wysłuchania dobrejmuzyki, szant oraz folkloru. Wejście jestZIELONA PLANETA 5(104)/2012 13