1,05MB - Otwock, UrzÄ d Miasta

26T„… jak ptak uskrzydlony śpiewem”Ze SŁAWĄ PRZYBYLSKĄ rozmawia Marta WoźniakWÓJSUKCESJest Pani człowiekiem sukcesu! Co toznaczy dla Pani?- Nie wiem, co to znaczy „człowiek sukcesu”,ale domyślam się, o co Pani pyta. Dlamnie sukcesem jest to, że mogłam już tylelat służyć ludziom swoim talentemi umiejętnościami. To mi daje radość, pogodęducha i poczucie człowieczeństwa.Dla mnie ani tzw. „sukces”, ani „popularność”,nie są żadną miarą wartości. Tomożna dziś łatwo spreparować. Moja radośćnie wynikała ani z sukcesu, ani z popularności,ale z wewnętrznego poczuciauczestnictwa w sztafecie pokoleń artystów,tworzących małe cegiełki życia duchowego.Tak zwany sukces nie jest żadnym z imionStwórcy, jak się wyraził Martin Buber.Pięćdziesiąt lat w służbie sztuki todużo. Co daje Pani sztuka?- Daje mi nieustanne poczucie młodości,gdyż zawsze muszę zaczynać odpoczątku. Od nowa muszę uczyć sięwciąż nowych tekstów i melodii, a więcciągle być dzieckiem. Kiedy przestanęuprawiać sztukę, to z pewnością poczujębrzemię starości. Na razie mi to nie grozii czuję się jak ptak uskrzydlony śpiewem.Wszyscy podziwiamy Pani żywotność,figurę i sprawność fizyczną.- I niech tak zostanie!Życzę tego z całego serca. Kiedy jestsię artystką?- Artystą jest się tylko wtedy, kiedy przekazujesię ludziom prawdę, dobro i piękno.Jeśli się tego nie czyni, jest się tylko wykonawcą.Jak pani zapewne dostrzega, wykonawcówjest bez liku, a artystów, jak nalekarstwo. Przecież Ojciec Św. Jan PawełII, wystosował „List do artystów”, a nie dowykonawców. Będę wdzięczna, jeślizechce Pani w tym miejscu przytoczyćfragment tego „Listu…”Z radością to uczynię.„W rozległej panoramie kultury każdegonarodu artyści mają swoje miejsce. Gdyidąc za głosem natchnienia tworzą dziełanaprawdę wartościowe i piękne, nie tylkowzbogacają dziedzictwo kulturowe każdegonarodu i całej ludzkości ale pełniątakże cenną posługę społeczną na rzeczdobra wspólnego…”Czy spotkała się Pani kiedykolwiekz pytaniem: Kim Pani jest naprawdę?- Właśnie przed chwilą!Czy usłyszę odpowiedź?- Kiedy Mojżesz zapytał o to samo Jahwe,usłyszał w odpowiedzi: „Jestem, któryjestem”. Moja odpowiedź brzmi: Jajestem ja i nikt inny. Tyle wiem o sobiez całą pewnością i jest mi z tym dobrze.Czy mam rozumieć, że nie interesująPani opinie innych ludzi, na własny temat?- Owszem interesują, ale nie są one dlamnie drogowskazem. Dziadek mojegomęża mawiał: „Nie przejmuj się tym, coo tobie mówią, bo w końcu sam niebędziesz wiedział, co o sobie sądzić”.Czy towarzyszy Pani pojęcie „MałejOjczyzny”? Jaka jest Pani „Mała Ojczyzna”?- Moja „Mała Ojczyzna” ma wiele imion.Jest nią każde miejsce, które wywarłowielki wpływ na moje życie. Pierwsząz nich jest rodzinna wieś mojej Mamy,Drelów. Tam urodziła się i wychowała i toJej właśnie zawdzięczam wszystko, cowe mnie dobre – miłość do ludzi, do przyrodyi do śpiewu. Często odwiedzamy tomiejsce i dom rodzinny Mamy. Zawszedziała to na mnie kojąco i inspirująco.Drugą „Małą Ojczyzną” jest miasteczkoMiedzyrzec Podlaski, gdzie sięurodziłam i gdzie zostałam wprowadzonaOSTATNI WYSTĘP SŁAWYKoncert Jubileuszowy Sławy Przybylskiej, odbędzie się 18 marca,Teatr „Rampa“, ul. Kołowa 20, 03-536 WarszawaOkazją do jubileuszu są osiemdziesiąte urodziny Sławy Przybylskiej oraz pięćdziesięciopięcioleciepracy artystycznej. Podczas koncertu zostanie wręczony artystce medal,,Gloria Artis”, przyznany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego oraz ,,ZłotąSosenkę”, przyznaną przez prezydenta miasta otwocka.Przed dziesięciu laty, 15 października 2001 roku, wspaniałym recitalem na scenieotwockiego teatru, Sława Przybylska rozpoczęła cykl koncertów pożegnalnych, planowanychna okres jednego roku. Ilość zaproszeń, kierowanych pod adresem Artystki,sprawiła, że cykl pożegnalnych koncertów trwał dziesięć lat. W tym czasie Artystka odwiedziłaokoło stu miejscowościach w kraju, a także w: Berlinie, Hamburgu, Aszkelaniei Tel-Avivie, Kopenhadze, Sztokholmie, Goteborgu oraz dwukrotnie w Vancouver i Filadelfii.Koncert Jubileuszowy będzie stanowił zakończenie cyklu pożegnań i prawdopodobniebędzie ostatnim publicznym recitalem Sławy Przybylskiej.GAZETA OTWOCKA MARZEC 2012