calosc_nr 103.p65 - Wojskowa Akademia Techniczna

PRAWOBROÑ NA PIRATÓWORGANIZACYJNO–PRAWNE ASPEKTY OCHRONY PROGRAMÓW KOMPUTEROWYCHW ostatnim okresie programy komputerowe sta³y siê jednym z elementów naszej rzeczywistoœci. Nie jest rzecz¹ przypadku, ¿e ¿adenstudent Wojskowej Akademii Technicznej nie wyobra¿a sobie bez nich ¿ycia. Przechodz¹c nad tym faktem do porz¹dku dziennego niezawsze zdajemy sobie sprawê, ¿e programy komputerowe, podobnie jak inne dobra niematerialne, równie¿ podlegaj¹ ochronie. Zasadytej ochrony zosta³y zawarte w prawie autorskim, które stanowi, ¿e jego przedmiotem jest ka¿dy przejaw dzia³alnoœci twórczej o indywidualnymcharakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezale¿nie od wartoœci, przeznaczenia i sposobu wyra¿enia, czyli utwór.Chc¹c wyjaœnienia, czym jest utwór nale¿y przede wszystkim wskazaæna jego niematerialny charakter. Utwór jest wiêc dobrem niematerialnymi nale¿y go odró¿niæ od przedmiotu materialnego, w który zosta³ucieleœniony. Utwory mog¹ byæ wyra¿one s³owem, symbolami matematycznymi,znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe,kartograficzne oraz w postaci programów komputerowych). Ponadtoustawodawca okreœli³, ¿e przedmiotami prawa autorskiego s¹ utworyplastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemys³owego, architektoniczne,architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, a tak¿emuzyczne i s³owno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficznei pantomimiczne oraz audiowizualne. Trzeba jednak pamiêtaæo tym, ¿e te rodzaje utworów zosta³y wymienione przyk³adowoi w przysz³oœci równie¿ mog¹ wystêpowaæ inne ich rodzaje.Przyjmuje siê, ¿e wytwór niematerialny, aby zosta³ zakwalifikowanyjako utwór w rozumieniu prawa autorskiego, musi spe³niaæ ³¹cznienastêpuj¹ce cechy: stanowiæ przejaw dzia³alnoœci cz³owieka orazmieæ indywidualny charakter. Oczywiœcie nie chodzi o to, by dzie³oby³o ca³kowicie odmienne od wszystkich ujêæ znanych jego autorowi,ale o to, by zawiera³o elementy przez twórcê wymyœlone, a nastêpniewyra¿one. Przedmiotem prawa autorskiego mog¹ byæ równie¿ zbiory,antologie, wybory, bazy danych, nawet je¿eli zawieraj¹ nie chronionemateria³y. Natomiast mówi siê wprost, i¿ nie s¹ przedmiotem prawaautorskiego: akty normatywne lub ich urzêdowe projekty, urzêdowedokumenty, materia³y, znaki i symbole, opublikowane opisy patentowelub ochronne, a tak¿e proste informacje prasowe. Z takich materia-³ów mo¿e korzystaæ ka¿dy w dowolnym zakresie bez obawy nara¿eniasiê na zarzut naruszenia prawa autorskiego.Z ogólnych przepisów o powszechnej ochronie dóbr osobistychwynika ponadto, ¿e „dobra osobiste cz³owieka, jak w szczególnoœci(…) twórczoœæ naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorskapozostaje pod ochron¹ prawa cywilnego niezale¿nie od ochrony przewidzianejw innych przepisach”. W myœl tego artyku³u twórczoœænaukowa winna byæ rozumiana szeroko i obejmowaæ zarówno pozycjênaukow¹, presti¿, jak i ¿¹danie uznania za twórcê odkryæ i pewnychzasad. Nieprzypadkowo od najdawniejszych czasów przetrwa³a niepisanazasada ³¹czenia odkryæ naukowych i zasad z nazwiskami ichtwórców, st¹d uczymy siê prawa Pitagorasa, Euklidesa, Galileusza,Newtona. Mówimy o uk³adzie s³onecznym Kopernika, teorii grawitacjiNewtona. Pos³ugujemy siê jednostkami miar pochodz¹cymi od nazwiskwybitnych uczonych zajmuj¹cych siê dan¹ dziedzin¹ wiedzyjak; Volt, Amper, Ohm, Joule, Celsjusz itp.Podstawowym zadaniem prawa autorskiego jest ochrona interesówtwórców, ale w œwietle dzia³alnoœci naukowej wyraŸnie nabieraznaczenia koniecznoœæ ochrony interesów u¿ytkowników, czyli spo-³eczeñstwa w taki sposób, aby nie zosta³o ono pozbawione informacjio efektach tej dzia³alnoœci. Dlatego w³aœnie interes publiczny musi niejako„funkcjonowaæ” ponad interesami poszczególnych grup, wystêpuj¹cw roli ³¹cznika w taki sposób, aby prawo autorskie s³u¿y³odobru spo³ecznemu.Przyjmuj¹c tak¹ interpretacjê ustawodawca stan¹³ na stanowisku,¿e programy komputerowe bêd¹ chronione na podstawie przepisówustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tak jak utworyliterackie, o ile przepisy rozdzia³u 7 ww. ustawy, z których wynikaochrona, nie bêd¹ stanowi³y inaczej.Ochrona programów komputerowych po raz pierwszy znalaz³asiê w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4lutego 1994 r. Pomimo stosunkowo niewielkiego up³ywu czasu w ostatnimokresie wprowadzono zmiany do tej ustawy, a ich g³ównym celemby³o dostosowanie prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej. Trzebajednak zaznaczyæ, ¿e przygotowany przez rz¹d projekt znowelizowanegoprawa spotka³ siê z wielostronn¹ krytyk¹, w zwi¹zku z czympos³owie znacznie ograniczyli zakres zmian. W konsekwencji tylkow sposób istotny zosta³y zmienione przepisy dotycz¹ce programówkomputerowych oraz sankcji karnych za przestêpstwa na gruncie prawaautorskiego.Art. 74 ust. 2 stanowi, ¿e ochrona przyznana programom komputerowymobejmuje wszystkie formy ich wyra¿ania. Tym samym zrezygnowanoze szczegó³owego ich wymieniania (dokumentacja projektowa,wytwórcza, u¿ytkowa), pozostawiaj¹c tym samym praktyce interpretacjêokreœlenia „wszystkie formy wyra¿ania programu”. Pomimo tych zmiannadal nie korzystaj¹ z ochrony idee i zasady bêd¹ce podstaw¹ jakiegokolwiekelementu programu komputerowego, w tym podstaw¹ ³¹czy. Z tegoprzepisu usuniêto tak¿e lapsus z pierwotnej ustawy, który pozwala³ nazwielokrotnienie programu komputerowego bez zgody twórcy. Zgodnie zwprowadzon¹ poprawk¹, od dnia jej wejœcia w ¿ycie, ka¿de zwielokrotnienieprogramu komputerowego wymaga zgody uprawnionego, tak¿eje¿eli zwielokrotnienie jest niezbêdne do wprowadzenia, wyœwietlania,stosowania, przekazywania i przechowywania programu.Pozostawiaj¹c w zakresie praw maj¹tkowych prawo do rozpowszechnianiaprogramu lub jego kopii poszerzono zakres tego uprawnieniado wszelkiego rozpowszechniania, nie tylko publicznego, jak by³o dotychczas,a tak¿e wykreœlono – jako jedn¹ z mo¿liwych form rozpowszechniania– dzier¿awê, pozostawiaj¹c tylko najem, zarówno programukomputerowego, jak i jego kopii. Wynika to z art. 50 ustawy pkt 8 i 9,który wymienia najem i dzier¿awê jako pola eksploatacji utworów. Przeznajem nale¿y rozumieæ np. wypo¿yczenie kaset i odtwarzanie ich w domu,natomiast dzier¿aw¹ bêdzie np. odtworzenie p³yty na dyskotece.Ustawodawca stworzy³ tak¿e mo¿liwoœæ regulowania spraw zwi¹zanychz obrotem programami komputerowymi na podstawie zawieranychumów cywilnoprawnych. Zastrzeg³ jednak, ¿e zawieranie umów,które by³yby sprzeczne z ww. art. bêdzie niewa¿ne. Ogólnie przepiswyszczególnia sytuacje, które nie wymagaj¹ zgody uprawnionego.Ustawa dopuszcza, ¿e nie wymaga siê zgody uprawnionego, je¿eli jestto niezbêdne do korzystania z programu komputerowego zgodnie z jegoprzeznaczeniem, w tym do poprawiania b³êdów przez osobê, któralegalnie wesz³a w jego posiadanie. Ponadto nie wymaga zezwoleniauprawnionego:· Sporz¹dzenie kopii zapasowej, je¿eli jest to niezbêdne do korzystaniaz programu komputerowego. W przypadku, gdy umowa niestanowi inaczej, kopia ta nie mo¿e byæ u¿ywana równoczeœniez programami komputerowymi.· Obserwowanie, badanie i testowanie funkcjonowania programukomputerowego w celu poznania jego idei i zasad przez osobêposiadaj¹c¹ prawo korzystania z egzemplarza programu komputerowego,je¿eli bêd¹c do tych czynnoœci upowa¿niona dokonujetego w trakcie wprowadzania, wyœwietlania, stosowania, przekazywanialub przechowywania programu komputerowego.· Zwielokrotnienia kodu lub t³umaczenia jego formy w rozumieniuustawy, je¿eli jest to niezbêdne do uzyskania informacji koniecznychdo osi¹gniêcia wspó³dzia³ania niezale¿nie stworzonego programukomputerowego z innymi programami komputerowymi, o ilezostan¹ spe³nione warunki wyszczególnione w ustawie.Nowym uregulowaniem jest dodany art. 77 1 , zgodnie z którymuprawniony do programu komputerowego mo¿e domagaæ siê od u¿yt-28 G³os Akademicki nr 01/2004