calosc_nr 103.p65 - Wojskowa Akademia Techniczna

PERSPEKTYWY KSZTA£CENIA IN¯YNIERÓWDLA POTRZEB XXI WIEKUNAUKA I EDUKACJAdr hab. in¿. W³odzimierz Miszalski *) , prof. WATSYLWETKA IN¯YNIERA XXI WIEKUCECHY OSOBOWEZJAWISKA INSPIRUJ¥CE DYSKUSJÊ NA TEMATPERSPEKTYW KSZTA£CENIA IN¯YNIERÓW§ Globalizacja w sferze technikiWzrost liczby i ró¿norodnoœci obiektów technicznych, urz¹dzeñ, procedurtechnologicznych – wykorzystywanych równoczeœnie w ró¿-nych czêœciach œwiata, pojawienie siê systemów technicznych o zasiêguœwiatowym§ Pojawienie siê nowych technologii z „pogranicza” klasycznychdziedzin techniki (mechanika, elektronika) i dyscyplin takichjak biologia, medycyna chemiaBiotechnologie, nanotechnologia (nanoroboty), komputery optyczne,sieci neuronowe, neurochipy – implanty interfejsu systemu nerwowegoz aparatur¹ elektroniczn¹, in¿ynieria genetyczna§ Ekspansja komputerów, informatyki, totalna komputeryzacjaW po³owie xxi wieku prawdopodobnie nie bêdzie ju¿ urz¹dzeñ technicznychnie posiadaj¹cych wbudowanych mikrochipów, mikroprocesorów,b¹dŸ komputerów steruj¹cych§ Rewolucja w sferze komunikowania siê ludzi (internet, siecimultimedialne, systemy ³¹cznoœci satelitarnejPojawienie siê nowych metod organizacji pracy, œwiadczenia us³ug,dzia³alnoœci gospodarczej, finansowej a tak¿e nowych metod kszta³ceniai doskonalenia zawodowego (techniki zdalnego nauczania)§ Pojawienie siê i wzrost liczby miêdzynarodowej kadry mened¿erskiejwywodz¹cej siê ze œrodowisk in¿ynierskich oraz in¿ynierówpotrafi¹cych dzia³aæ w obszarze techniki i technologii,niezale¿nie od kraju i regionu§ Szybka dewaluacja wiedzy technicznej, rosn¹ca luka pokoleniowamiêdzy in¿ynierami przygotowanymi do dzia³ania w obszarzeokreœlonych generacji maszyn i urz¹dzeñ technicznych§ Tworzenie, w ramach przedsiêbiorstw i korporacji ponadnarodowych,systemów profesjonalnego doskonalenia in¿ynierów, niezale¿nychod tradycyjnych „narodowych” systemów kszta³ceniai doskonalenia zawodowego§ Narastaj¹cy konflikt miêdzy potrzeb¹ wiedzy „szerokiej”, syntetycznej(technicznej, ekonomicznej, mened¿erskiej) a tradycyjn¹potrzeb¹ gruntownej w¹skiej specjalizacji in¿ynierów§ Zami³owanie do techniki§ Kreatywnoœæ§ Zdolnoœci innowacyjne§ Inicjatywa i zaanga¿owanie w postêp nauki i techniki§ Adaptacyjnoœæ (elastycznoœæ)§ Zdolnoœæ do samodoskonalenia§ Bieg³oœæ w pos³ugiwaniu siê komputerem w codziennej pracy§ Perfekcyjna wiedza i umiejêtnoœci zawodowe§ Znajomoœæ jêzyków obcych§ Umiejêtnoœæ zarz¹dzania i zdolnoœci przywódcze§ Przestrzeganie norm etyki zawodowej in¿yniera§ Przekonanie o cywilizacyjnej misji technikiSYLWETKA IN¯YNIERA XXI WIEKUPROFILE ZAWODOWE§ Nadal istniej¹ce profile „tradycyjne”:mechanika, in¿ynieria l¹dowa, budownictwo, in¿ynieria elektryczna,³¹cznoœæ, elektronika, automatyka, in¿ynieria lotnicza, budowa statków,in¿ynieria górnicza, in¿ynieria chemiczna§ Pojawiaj¹ce siê nowe profile:mechatronika, robotyka, in¿ynieria kosmiczna, in¿ynieria nuklearna,in¿ynieria komputerowa, in¿ynieria bio – medyczna, in¿ynieria œrodowiska,in¿ynieria zarz¹dzania jakoœci¹, in¿ynieria niezawodnoœci (bezpieczeñstwa)§ Oczekiwane profile:mikroin¿ynieria (mikromaszyny, nanotechnologie, nanoroboty), in¿ynieriaprzekszta³ceñ energii, in¿ynieria logistyczna (systemy magazynowania,dystrybucji, transportu, eksploatacji), in¿ynieria zarz¹dzaniaPROBLEMY§ Jakie powinny byæ kolejne etapy kszta³cenia i doskonalenia zawodowegoin¿ynierów i które instytucje powinny w nich uczestniczyæ (pañstwoweuczelnie techniczne, uczelnie prywatne, stowarzyszenia zawodowein¿ynierów krajowe i miêdzynarodowe, komórki szkoleniowekrajowych firm, przedsiêbiorstw, centra szkoleniowe wielkichkorporacji ponadnarodowych)?§ Jakie powinny byæ proporcje ogólnej i specjalistycznej wiedzy techniczneja tak¿e wiedzy nietechnicznej (humanistycznej, ekonomicznej,mened¿erskiej) przekazywanej nowoczesnemu in¿ynierowi?§ Jakie dziedziny i dyscypliny wiedzy technicznej powinny byæ przedmiotem:— podstawowej i œredniej edukacji politechnicznej— studiów in¿ynierskich i magisterskich— studiów i kursów podyplomowych, specjalistycznych, doskonal¹cych— samodoskonalenia— systemów zdalnego nauczania.§ Jak podzieliæ ca³kowity czas kszta³cenia in¿yniera (np. 4000 – 4200godzin) pomiêdzy poszczególne dziedziny wiedzy niezbêdnej wspó³czesnymin¿ynierom?8 G³os Akademicki nr 01/2004