ordynacja dla miasta krakowa z 1778 roku - Fidkar

[Rozdział XII]O przyjmowaniu do inkolatu 135Żaden czeladnik z kondycyi kupieckiej nie ma być za obywatela przyjęty, któryby lat sześciu tu w Krakowie, lub gdzie indziej na kondycyi nie służył. Przetogdy się który o inkolat starać będzie, powinien od pana, u którego w kondycyizostawał testimonium 136 wiernego okazać sprawowania się. Także wyzwolenieccechowy nie ma być taki do inkolatu przypuszczony, który by po skończonejwędrówce, tu w Krakowie najmniej rok nie robił rzemiesła swego.[Rozdział XIII]O przyjmowaniu do cechów 137[s. 33]Ponieważ się praktykowało, że wstępujący do cechu a znaczne ekspensa pieniężnewkupując się i na niepotrzebne uczty podejmować musieli, a przetozaraz na wstępie potrzebujący zapomożenia rujnowali się. Zaczym KomisyjaBoni Ordinis stanowi, aby wstępujący do cechów b- najpryncypalniejszych, -binkludując c wstęp i poczęstowanie magistrów, na większe koszta// jak na d- złotychdwieście nie wyciągano, -d w podlejszych zaś cechach mniejszą do połowyproporcyją zachowano. Na co magistrat cały mieć dozór powinien.ana marginesie innym atramentem dopisane znaki: X oraz ||bpodkreślenie innym atramentemcna marginesie innym atramentem dopisany znak: ||d-dpodkreślenie innym atramentem135Inkolat – kategoria obywatelstwa miejskiego. W okresie Rzeczypospolitej szlacheckiej nastąpiłpodział jednolitego do tej pory miejskiego obywatelstwa. Istniały cztery kategorie obywateli (ordynki):kupcy, rzemieślnicy, biedniejsi rzemieślnicy i przekupnie oraz inkolat – dla pachołków,służby, wyrobników, ubogich przekupniów. Inkolat, dający ograniczone prawa miejskie, zostałwprowadzony w Krakowie w 1693 r.136Testimonium (łac.) – świadectwo.137Zatwierdzając ordynację 15 listopada 1780 r. król Stanisław August postanowił: „Co się należyprzyjmowania do cechów. Lubo szlachetny magistrat krakowski przez swoje rezultata możniejszymw tymże mieście cechom pozwolił od przyjmujących cech za całą magisteryją brać dozłotych trzechset. Gdy przecież to pozwolenie sprzeciwia się ordynacyi roku tysiącznego siedmsetsiedmdziesiątego ósmego i ludzie w początkach swego majstrostwa przyjmując cech i na dorobkudopiero co będąc, wyniszczaliby się, zaczym takowe zezwolenia szlachetnego magistratu znosimy,a zachowanie się podług ordynacyi często wspomnionej, nakazujemy” (APKr, Akta miastaKrakowa, rkps 1491, s. 67–68).34