Kirowa oraz miliony niewinnych ludzi,głównie działających w partii Leninowskiej.W wojsku zamordowano wszystkich(10) dowódców armii, wszystkich(17) komisarzy, 57 spośród 67 dowódcówkorpusu, 6 spośród 6 generałówbroni, 9 z 15 admirałów niższej rangi,23 spośród 28 komisarzy korpusu, 125spośród 199 dowódców dywizji, 200 spośród397 dowódców brygad, 401 z 456pułkowników i około 40 tys. oficerówniższej rangi, czyli, uogólniając, straconood 60 do 100% oficerów poszczególnychstopni i stanowisk.Przed wojną w 1941 r. spośród 733czynnych dowódców i komisarzy stracono579 osób. Po zakończeniu czystkiw wojsku tylko 7% oficerów pozostałychprzy życiu miało wykształcenie wyższe.Drugą przyczyną niepełnej zdolnościArmii Czerwonej do wojny z Niemcamibyło przenoszenie fabryk, głównie przemysłuzbrojeniowego, z europejskiej częściZSRR do azjatyckiej części ZSRR. Dowznowienia produkcji sprzętu, uzbrojeniai amunicji w nowych fabrykachtrzeba było czasu.Tylko rezerwuar siły żywej był dużyi dlatego Stalin szafował życiem ludzibez skrupułów. Powiadał, że „śmierćpojedynczego człowieka jest tragedią, alejak umierają dziesiątki lub setki tysięcy,to statystyka”.Zaskakująca ofensywa niemiecka30 września 1941 r. niosła powszechnąśmierć wśród żołnierzy radzieckich.Grupa Armii Niemieckich „Środek”w ciągu dwóch tygodni działań wśródwojsk Frontu Zachodniego gen. Pawłowadoprowadziła do śmierci 300 tys.żołnierzy i zniszczenia 2500 czołgów.Generał Pawłow został za to rozstrzelany,ale to nie wzmocniło zdolności bojowychjednostek radzieckich. W kotłachBriańsk, Wiaźma i innych Niemcy zamykaliwojska radzieckie i tam wybijaliżołnierzy, nawet w 80%. Wojskomniemieckim nadciągającym na Moskwęw sile: 1 mln żołnierzy, 1700 czołgów,14000 dział, 950 samolotów, armia radzieckaprzeciwstawiła: 1 mln 250 tys.żołnierzy, 1000 czołgów, 7600 dział i 674samolotów, w organizacji: armie, korpusy,dywizje, pułki, tworzące fronty.Straty tej konfrontacji wyniosły około400 tys. żołnierzy niemieckich i około1 mln 300 tys. żołnierzy radzieckich.Na obszarze zderzenia obu armii podMoskwą dominującym wodzem byłaśmierć.W tych warunkach radzieckie kierownictwowojny wydało rozkaz stworzeniawokół Moskwy serii umocnieńobronnych, których budową kierowałm.in. płk Eugeniusz Leoszenia, wykorzystującdo tego zadania żołnierzyi ludność cywilną. Od lipca 1941 r. dokońca września 1941 r. zbudowano ponad300 betonowych bunkrów, ponad500 schronów ziemnych wzmacnianychdrewnianymi belami oraz około 200 kmrowów przeciwczołgowych. Tu Leoszeniakonfrontował swoją wiedzę nauczycielaakademickiego, przekazywaną studentomAkademii Wojsk Inżynieryjnychim. Kujbyszewa, z wymaganiami polawalki. Ówczesne zadania naszego przyszłegokomendanta polegały na niszczeniui budowaniu mostów, zasieków,pól minowych, bunkrów, schronów orazzapewnieniu możliwości pokonywaniaprzeszkód terenowych nacierającym lubwycofującym się walczącym wojskomZSRR.9
W grudniu 1943 r. płk EugeniuszLeoszenia został awansowany do stopniagenerała brygady, a po roku powołanyna szefa Sztabu Wojsk InżynieryjnychI Frontu Białoruskiego. Wraz z wojskamiprzebył drogę bojową aż do Berlina,zapewniając przeprawy wojskom tegofrontu dowodzonego od czerwca 1944 r.przez marszałka Konstantego Rokossowskiego.Przez przeszkody naturalne wewszystkich ośmiu armiach i w PierwszejArmii Wojska Polskiego, ale także w pięciukorpusach, były pododdziały i odziałysaperskie. Rokossowski dowodzącyI Frontem Białoruskim wraz z II FrontemBiałoruskim i I Frontem Bałtyckimwykonał Operację Białoruską, atakującNiemiecką Armię „Środek”, przeprawiającwojska przez mokradła i rzekiz pomocą wojsk inżynieryjnych gen. E.Leoszeni. Następnie I Front Białoruskiwraz z I i IV Frontem Ukraińskim przeprowadzilioperację wojenną wiślańskoodrzańskączęścią potencjału militarnegoI Frontu Białoruskiego z II FrontemBiałoruskim. W operacji pomorskiejwojska te pokonały grupę armii Weichsel,zdobywając wybrzeże Bałtyku, w tymKołobrzeg, a od 16 kwietnia do 2 majawalczono w operacji berlińskiej. Od listopada1944 r. I Frontem Białoruskimdowodził marszałek Gieorgij Żukow,a I Frontem Ukraińskim marszałek IwanKoniew. Przemieszczającemu się frontowiw rejonie Berlina wojska Leoszenizabezpieczały przeprawy przez różnejwielkości cieki wodne, głównie przezWisłę, Wartę, Odrę, ogromnych ilościżołnierzy i sprzętu wojennego. W operacjiberlińskiej wojskami radzieckimi (ok.2,5 mln żołnierzy) dowodzili: Żukow,Koniew, Rokossowski. Wojska dysponowały6250 czołgami, 7500 samolotamii ponad 40 tys. dział, a armia niemieckabroniła się siłą 76 tys. żołnierzy 1500czołgów i dział pancernych, 2200 samolotówi 9300 różnego rodzaju działi armat.Pamiętamy, że wiosną 1945 r. wewładaniu Niemców były centralne obszaryIII Rzeszy, zachodnia część Czechosłowacji,środkowa i zachodnia część Austrii,północne Włochy i północna Jugosławia.Niemcy wtedy miały jeszcze 52 dywizjena zachodzie, 26 we Włoszech i 212 naFroncie Wschodnim oraz 60 grup bojowychw Skandynawii. Łącznie około 326dywizji. Mimo tej ogromnej siły bojowejzostały pokonane. Zakończono II wojnęświatową 9 maja 1945 r. bezwarunkowąkapitulacją Niemiec. Generał EugeniuszLeoszenia, jako szef Sztabu Wojsk Inżynieryjnych,był członkiem sztabu I FrontuBiałoruskiego zwycięskiego, nad wojskamiNiemieckimi. Zdążył przekazać II ArmiiWojska Polskiego batalion jenieckidoskonałych saperów Armii Niemieckiejdo rozminowywania terenów nad Odrąi Nysą Łużycką, które stały się późniejnaszą Polską własnością. Może był to dowódciągłych związków ze swoją pierwsząOjczyzną?Wojna się skończyła, ale nie dlaLeoszeni. On, jako wybitny specjalistawojsk zabezpieczenia inżynieryjnego,został skierowany na Front Zabajkalski,powstały po kapitulacji Niemiec,bazujący na wojskach radzieckichprzeniesionych z Europy. Dowódcątego frontu był marszałek RodionMalinowski. Front Zabajkalski wrazw Frontami I i II Dalekowschodnimi,Flotą Oceanu Spokojnego i AmurskąFlotyllą Wojenną prowadził operację10
- Page 2 and 3:
PA L M I R Y - P A M I Ę T A M Y!K
- Page 4 and 5:
2 Aktualnościpr o F e s o r Je r z
- Page 6 and 7:
4 AktualnościPodczas uroczystości
- Page 8 and 9: 6 Aktualnościchorążych, w tym 27
- Page 10 and 11: 8 Aktualnościsyn pierwszego komend
- Page 12 and 13: 10 AktualnościW roku akademickim 2
- Page 14 and 15: 12 AktualnościW rok akademicki 201
- Page 16 and 17: 14 AktualnościDz i e Ń eD U k a c
- Page 18 and 19: 16 Aktualności„in n o W a t o r
- Page 20 and 21: 18 Kursy, Konferencje, Seminariapon
- Page 22 and 23: 20 Kursy, Konferencje, SeminariaJU
- Page 24 and 25: 22 Kursy, Konferencje, SeminariaWa
- Page 26 and 27: 24 Nauka i Edukacjaka t e D r a in
- Page 28 and 29: 26 Nauka i Edukacjaski na podstawie
- Page 30 and 31: 28 Nauka i Edukacja1985 - Przekszta
- Page 32 and 33: 30 Nauka i EdukacjaBadania belki po
- Page 34 and 35: 32 Nauka i EdukacjaPodręczniki i o
- Page 36 and 37: 34 Nauka i Edukacjaudział studenci
- Page 38 and 39: 36 Loża Studentówna W y m i a n
- Page 40 and 41: 38 Loża Studentówel e k t r o n i
- Page 42 and 43: 40 Styl ŻyciaWy s t a r c z Ą t r
- Page 44 and 45: 42 Z kart historiisie D e m D z i e
- Page 46 and 47: 44 BibliotekaHon o r o W i kr W i o
- Page 48: „PI E R W S Z O R O C Z N I A C Y
- Page 51 and 52: © Copyright by Redakcja Wydawnictw
- Page 57: w symbiozie i pracujący zgodnie dl
- Page 61 and 62: Order Czerwonego SztandaruGenerał
- Page 63 and 64: wojskowych, szczególnie regulaminu
- Page 65 and 66: osoby, Fakultet Uzbrojenia - 73 oso
- Page 67 and 68: łem magistrów inżynierów, a pó
- Page 69 and 70: Uznanie za zasługi dla WATi naukiW
- Page 71 and 72: nicznej im. Jarosława Dąbrowskieg
- Page 73 and 74: ał udział w organizowaniu Frontu
- Page 75 and 76: Jedną z pierwszych decyzji genera
- Page 77 and 78: Gospodarz przez duże „G”Po zat
- Page 79 and 80: generała Leoszenię. Powiedział m
- Page 81: doskonale ich język, tłumaczyłem