Rola polskich posłów do Parlamentu Europejskiego VI ... - O nas

2. Parlament Europejski a spór aksjologicznyBiorąc pod uwagę głębokie zaangażowanie Parlamentu Europejskiego w kwestiępraw człowieka jak również poważny spór kulturowy w Europie, zauważyć trzeba, iż PE,niejako w sposób naturalny (jako organ reprezentujący najszerszą paletę poglądów iprądów ideologicznych), staje się szczególnym forum interpretacji aksjologii prawczłowieka w UE. Należy to jednak dobrze rozumieć. Większość zagadnień związanych zprawami człowieka podejmowanych w PE nie budzi, oczywiście, większych zastrzeżeńczy wątpliwości etycznych 23 . Parlament podejmuje, przykładowo, setki rezolucji oprawach człowieka, pod którymi podpisują się przedstawiciele wszystkich nurtówpolitycznych. Tym niemniej, owa „mniejszość” kwestii, jeśli spojrzymy na nią nie tyle odstrony liczb wymiernych, ile ich ciężaru aksjologicznego, wydaje się mieć szczególneznaczenie. W związku ze wspomnianym powyżej kontekstem kulturowym i „otwartymi”sformułowaniami prawa pierwotnego (w tym KPP), stwierdzić można, iż zwłaszcza dwaobszary stanowią o kształcie sporu o wartości w UE. Po pierwsze chodzi tu oproblematykę związaną z gwarancjami godności człowieka (w tym jego integralności) iprawa do życia, zwłaszcza w fazie embrionalnej. W tym zakresie, spór dotyka zwłaszczastatusu tzw. praw reprodukcyjnych (w tym tzw. „prawa do aborcji”) i udziału UE w ichpromocji (w tym finansowania), jak również zakresu finansowanych z budżetu UEbadań naukowych (biotechnologia). Drugim widocznym obszarem sporu jest kwestiagwarancji statusu monogamicznego małżeństwa i rodziny. W tym zakresie, spór toczysię zwłaszcza o status związków jednopłciowych. Podkreślić przy tym trzeba, iżwszystkie powyższe kwestie mogą być (i nierzadko są) rozpatrywane w Unii wperspektywie pogwałcenia zasady niedyskryminacji. Przykładowo, kwestia ograniczeńw dostępie do aborcji przedstawiana bywa jako przejaw nierównego traktowania czydyskryminacji kobiet w zakresie ich „praw reprodukcyjnych”; kwestia nieuznawania zamałżeństwa związków jednopłciowych jako przejaw dyskryminacji osób o odmiennejorientacji seksualnej. Jest to o tyle istotne, iż, jak wskazano powyżej, w odniesieniu dorozwoju praw człowieka wewnątrz UE, troską Unii jest przede wszystkim „zwalczanierasizmu, ksenofobii i innych rodzajów dyskryminacji ze względu na religię, płeć, wiek,23 Biorąc pod uwagę niezliczoną ilość rezolucji PE nt. praw człowieka na świecie, dość łatwo sobie wyobrazićkonsensus wokół rezolucji przeciw gwałceniu praw człowieka na Kubie czy w Birmie.9