Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
BITWY I KAMPANIE<br />
Po lewej: przeciwpocisk 53T6 opuszcza wyrzutnię… Po prawej: jedyne w miarę czytelne zdjęcie 53T6 w locie.<br />
Źródła fotografii: KB Wympiel, Ałmaz, KB Fakieł, MO Rosji, internet.<br />
go pojawiające się w mediach oznaczenia A-135M<br />
i A-135M2 należy uznać albo za wymysł mediów,<br />
albo za próbę propagandowej dezinformacji.<br />
Na początku XXI wieku podjęto szereg decyzji<br />
mających de facto odtworzyć system A-135 – wyasygnowano<br />
środki na przeglądy aparatury radiolokacyjnej<br />
oraz podjęto prace nad przedłużeniem<br />
resursu przeciwpocisków 53T6. Przyczyna tego<br />
ostatniego posunięcia była prosta: gdy przyjmowano<br />
te rakiety na uzbrojenie, przewidywano,<br />
że okres ich przechowywania będzie krótki, nie<br />
przekraczający 10 lat z powodu niskiej stabilności<br />
zastosowanego w nich paliwa, które stopniowo<br />
zmieniało swoje właściwości. Po tym czasie<br />
przeciwpociski miały być zastąpione nowymi lub<br />
co najmniej poddane remontowi i wymianie silników.<br />
Tymczasem w Rosji ani produkcji tych rakiet,<br />
ani ich silników nie kontynuowano i nie było<br />
czym zastąpić „jednostki ognia” systemu A-135<br />
(wielkość zapasu wyprodukowanych rakiet nigdy<br />
nie została ujawniona, a dane nieoficjalne oscylują<br />
między 90 a ponad 200 pociskami).<br />
W latach 2011-2012 zostały przeprowadzone<br />
próby państwowe zmodernizowanego systemu<br />
obrony powietrznej Moskwy S-50M, zapewniającego<br />
współpracę sił i środków obrony<br />
przeciwlotniczej i przeciwrakietowej (pierwsze<br />
udane próby w tym zakresie przeprowadzono<br />
w 1994 r. podczas końcowych prób państwowych<br />
systemu S-50). W 2013 r. podano, że rozpoczął<br />
się proces cyfryzacji systemu obrony przeciwrakietowej<br />
A-135, który ma ułatwić dwukierunkową<br />
wymianę informacji i współpracę ogniową<br />
z kompleksami przeciwlotniczymi obrony Moskwy.<br />
Jest to zasadne tym bardziej, że wdrażane<br />
kompleksy przeciwlotnicze S-400 mają pewne<br />
możliwości przeciwrakietowe. Restrukturyzowane<br />
są również jednostki obsługujące system<br />
obrony przeciwrakietowej. Obecnie zajmuje<br />
się tym 9. Dywizja Obrony Przeciwrakietowej,<br />
Wypalony pojemnik transportowo-startowy przeciwpocisku 53T6.<br />
a komponenty systemu noszą kodowe oznaczenia<br />
zaczynające się od cyfry 9 (np. stanowisko<br />
dowodzenia 5K80 to „pozycja 900”).<br />
Konkluzja<br />
System A-135 Amur był pierwszym i jedynym<br />
na świecie zdolnym do przechwytywania głowic<br />
rakiet strategicznych atakujących pod osłoną<br />
celów pozornych. Zapewniał ochronę Moskwy<br />
przed atakiem ze strony „państw nieprzewidywalnych”<br />
oraz przypadkowym atakiem ze strony<br />
któregoś z mocarstw atomowych (awaria,<br />
skutek przejęcia pojedynczych wyrzutni przez<br />
terrorystów). Był świetną bazą do dalszego doskonalenia<br />
broni przeciwrakietowej, a na wypadek<br />
zerwania traktatu ABM mógł przyspieszyć<br />
rozwinięcie bardziej rozbudowanego i skutecznego<br />
systemu tego typu. Prace nad nim przebiegały<br />
jednak zbyt wolno; na dodatek osiągnięcie<br />
przez niego gotowości zbiegło się z rozpadem<br />
ZSRR, po którym Rosja nie była w stanie – z różnych<br />
powodów – kontynuować radzieckiego<br />
programu przeciwrakietowego.<br />
Obecnie A-135 funkcjonuje w postaci okrojonej<br />
– tylko z przeciwpociskami bliskiego zasięgu.<br />
Jednostronne wypowiedzenie przez<br />
Stany Zjednoczone traktatu ABM daje Rosji<br />
wolną rękę w sprawie obrony przeciwrakietowej<br />
i można przypuszczać, że jednym z pierwszych<br />
kroków w tej dziedzinie będzie modernizacja<br />
Amura; natomiast dalekim echem<br />
niedokończonego systemu S-225 można nazwać<br />
opracowywane obecnie rosyjskie systemy<br />
przeciwrakietowe nowej generacji.•<br />
51
Change language