WiTH_spec_4_2016_short

More documents

Recommendations

Info

Można zaryzykować stwierdzenie, że Mosquito był najlepszym myśliwcem nocnym II wojny światowej – dysponował wysokimi osiągami, silnym uzbrojeniem i dobrym radarem… Przeprowadzona reforma kawalerii, a tym samym likwidacja 10 i 12 dak, spowodowała, że większość garnizonów jednostek artylerii konnej znalazła się na wschodzie kraju… INDEX: 409138 ISSN: 2450-3495 Vol. II, nr 4 (5) Lipiec-Sierpień 2016; Nr 4 www.zbiam.pl NUMER SPECJALNY 4/2016 Lipiec-Sierpień cena 14,99 zł (VAT 5%) INDEX 409138 ISSN 2450-3495 Czołg piechoty Matilda II NUMER SPECJALNY 4/2016 1 W NUMERZE: Mosquito. Wersje myśliwskie Artyleria konna 1935-1939 Na okładce: czołg piechoty Matilda II. Rys. Rafał Zalewski INDEX 409138 ISSN 2450-3495 Nakład: 14,5 tys. egz. Redaktor naczelny Jerzy Gruszczyński jerzy.gruszczynski@zbiam.pl Korekta Dorota Berdychowska Redakcja techniczna Dorota Berdychowska dorota.berdychowska@zbiam.pl Współpracownicy Władimir Bieszanow, Marius Emmerling, Michał Fiszer, Tomasz Grotnik, Wojciech Holicki, Andrzej Kiński, Leszek Molendowski, Tymoteusz Pawłowski, Tomasz Szlagor, Maciej Szopa, Waldemar Waligóra, Mirosław Wawrzyński Wydawca Zespół Badań i Analiz Militarnych Sp. z o.o. Ul. Anieli Krzywoń 2/155 01-391 Warszawa office@zbiam.pl Biuro Ul. Bagatela 10/19 00-585 Warszawa Dział reklamy i marketingu Anna Zakrzewska anna.zakrzewska@zbiam.pl Dystrybucja i prenumerata Elżbieta Karczewska elzbieta.karczewska@zbiam.pl Reklamacje office@zbiam.pl Prenumerata realizowana przez Ruch S.A: Zamówienia na prenumeratę w wersji papierowej i na e-wydania można składać bezpośrednio na stronie www.prenumerata.ruch.com.pl Ewentualne pytania prosimy kierować na adres e-mail: prenumerata@ruch.com.pl lub kontaktując się z Telefonicznym Biurem Obsługi Klienta pod numerem: 801 800 803 lub 22 717 59 59 – czynne w godzinach 7.00–18.00. Koszt połączenia wg taryfy operatora. Copyright by ZBiAM 2016 All Rights Reserved. Wszelkie prawa zastrzeżone Przedruk, kopiowanie oraz powielanie na inne rodzaje mediów bez pisemnej zgody Wydawcy jest zabronione. Materiałów niezamówionych, nie zwracamy. Redakcja zastrzega sobie prawo dokonywania skrótów w tekstach, zmian tytułów i doboru ilustracji w materiałach niezamówionych. Opinie zawarte w artykułach są wyłącznie opiniami sygnowanych autorów. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść zamieszczonych ogłoszeń i reklam. Więcej informacji znajdziesz na naszej nowej stronie: www.zbiam.pl spis treści MONOGRAFIA PANCERNA Tymoteusz Pawłowski Niezasłużona legenda: Matilda II 4 MONOGRAFIA LOTNICZA Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński Samolot de Havilland Mosquito – wersje myśliwskie 20 OBRONA PRZECIWRAKIETOWA Tomasz Szulc Radzieckie i rosyjskie systemy przeciwrakietowe drugiej generacji 36 WOJSKA RAKIETOWE I ARTYLERIA Jędrzej Korbal Artyleria konna. Zmiany w strukturze organizacyjnej 1935-1939 52 WOJNA W POWIETRZU Jacek Pukropp Fatalny dzień. Klęska amerykańskiego lotnictwa na Filipinach 8 grudnia 1941 r. (1) 62 WOJNA W POWIETRZU Tomasz Szlagor F4F Wildcat – pierwszy rok na Pacyfiku: wrzesień – grudzień 1942 r. (3) 74 ZIMNA WOJNA Robert Czulda Francuska wojna w Indochinach 1945-1954 (2) 86 3
MONOGRAFIA PANCERNA Tymoteusz Pawłowski Niezasłużona legenda: Matilda II Brytyjski czołg piechoty Matilda jest jednym z najsłynniejszych wozów bojowych II wojny światowej. To jemu – według legendy – alianci zawdzięczają jedyne zwycięstwa na polach bitew w pierwszych latach wojny. Każda legenda składa się z wątków nierzeczywistych, ale opiera się na faktach. Tak samo jest i z Matildą... maja 1940 r. Wehrmacht ruszył na Belgię i Holandię, a w celu powstrzymania 10 agresora wkroczyły tam również wojska francuskie i brytyjskie. Niemcy główne uderzenie wymierzyli jednak nieco dalej na południe: dywizje pancerne zdołały przełamać francuską obronę i wtargnąć głęboko w przestrzeń operacyjną, oskrzydlając alianckie wojska w Belgii i Holandii. W nocy z 20 na 21 maja Niemcy dotarli nad kanał La Manche, odcinając aliantów od zaplecza. Sytuacja stała się bardzo poważna. Francuskie dowództwo starało się zatrzymać marsz niemieckich czołgów zbieżnym uderzeniem, wykonanym z północy i z południa. Od południa atakował jeden tylko związek taktyczny – z przesadą nazywany 4. Dywizją Pancerną – który 17 maja stoczył bitwę pod Laon (a właściwie pod Montcornet w pobliżu Laon). Natarcie nie powiodło się – z wielu względów, m.in. dlatego, że od północy nie zaatakowali Brytyjczycy. Ich 1. Brygada Czołgów utknęła w korkach, regularnie bombardowana przez Luftwaffe (straty wyniosły jednak tylko jeden czołg). Do uderzenia była gotowa dopiero w południe 21 maja. Setka brytyjskich czołgów ruszyła w kierunku wroga – 7. Dywizji Pancernej dowodzonej przez generała Erwina Rommla. Większość spośród stu kilkunastu czołgów 7. DPanc stanowiły czeskie Pz 38 (t), a większość brytyjskich – pochodzących z 4. RTR oraz 7. RTR –czołgi piechoty A11 i A12, zwane obecnie Matildami. To właśnie one stanowiły o potędze Brytyjczyków: ich pancerz był nieprzebijalny przez armaty niemieckich czołgów. Opór Niemców szybko się więc załamał, a żołnierze uciekali w panice na tyły. Dalsze wydarzenia przeszły do legendy: Niemcy – ponoć czynił to osobiście sam generał Rommel – zgromadzili armaty przeciwlotnicze kalibru 88 mm, które ogniem na wprost rozbiły nacierające Matildy. Natarcie załamało się, ale Brytyjczycy po raz pierwszy dostrzegli zalety swoich czołgów i przekonali się, że Niemców można pobić. W rzeczywistości bitwa pod Arras toczyła się na froncie długim na kilkanaście kilometrów i brało w niej udział 5 związków taktycznych: 1. Brygada Czołgów, angielskie 5. DP i 50. DP oraz francuskie 1. DLM (Dywizja Zmechanizowana) i 3. DLM. To Francuzi mieli przeprowadzić główne uderzenie, Brytyjczycy zaś – osłaniać je. Faktycznie jednak w akcji brały udział pojedyncze bataliony brytyjskie, a reszta zajmowała bierną postawę. W ataku na Arras brały udział – oprócz czołgów – jedynie dwa bataliony piechoty. Ich przeciwnikiem nie była cała 7. Dywizja Pancerna, jedynie piechota i artyleria – bez pułku czołgów, który maszerował w oddali. Gdy pod wieczór 25. pułk pancerny pojawił się wreszcie na placu boju, Niemcom udało się zrobić swoimi Pz 38 (t) dokładnie to samo, czego kilka godzin wcześniej dokonali Brytyjczycy: przełamali linie nieprzyjacielskiej piechoty wzmocnionej armatami przeciwpancernymi. I właśnie to zaskakujące niemieckie uderzenie zadecydowało o losach bitwy pod Arras. Walka Matild była jedynie epizodem. A właściwie dwoma – Brytyjczycy bowiem walczyli w dwóch oddalonych od siebie kolumnach. W każdej z nich znajdowało się jedynie 8 Matild A12 – pozostałe czołgi były wcześniejszymi A11 (z niewielką domieszką czołgów lekkich Mk IV). Natarcie nie zostało bynajmniej rozbite zaimprowizowanym ogniem armat przeciwlotniczych; utknęło przed stanowiskami artylerii polowej. Brytyjscy dowódcy nie ryzykowali straty czołgów, tylko szybko wycofali się z walki, pozostawiając swoją piechotę w poważnych opałach. Spośród 88 brytyjskich czołgów biorących udział w bitwie (oprócz nich walczyło również ponad 60 francuskich) jedynie 24 zostało zniszczonych w walce. Podobne były straty wśród czołgów niemieckich, przebijających się nieco dalej przez obronę brytyjską. Jednak w ciągu nocy Brytyjczycy nie tylko nie byli w stanie naprawić „wyeliminowanych” przez artylerię czołgów, ale stracili również te, które przetrwały bitwę: nazajutrz dysponowali jedynie 28 maszynami (w tym tylko dwiema Matildami A12). Tymczasem Niemcy wyremontowali swoje uszkodzone w boju pojazdy. Brytyjczycy zaprzestali ataków; kontynuowali je nadal Francuzi. To ich czołgi uwolniły nad ranem z okrążenia jeden z angielskich batalionów piechoty, opuszczony przez czołgi z 7. RTR i kontynuowały walkę jeszcze przez kilka dni. Generał Rommel wpadł w panikę i meldował swoim przełożonym o ataku pięciu dywizji i kilkuset czołgów. Niemożność zorientowania się w sytuacji doprowadziła do trwającego 48 godzin chaosu wśród niemieckich wojsk, pogłębionego poprzez ciągłe ataki Francuzów. 24 maja dowództwo niemieckie wydało „Haltbefehl” – rozkaz wstrzymania ofensywy, który umożliwił aliantom obsadzenie Calais, Boulogne i Dunkierki. Brytyjskie Siły Ekspedycyjne zostały ewakuowane i wojna mogła trwać dalej... Czołgi piechoty W czasie pierwszej wojny światowej czołgi służyły przede wszystkim do wsparcia piechoty: zarówno 4
Page 1: www.zbiam.pl NUMER SPECJALNY 4/2016
Page 5 and 6: MONOGRAFIA LOTNICZA 157. Dywizjon d
Page 7 and 8: BITWY I KAMPANIE Po lewej: przeciwp
Page 9 and 10: WOJNA W POWIETRZU Jacek Pukropp 1 F
Page 11 and 12: WOJNA W POWIETRZU Tym razem rikko s

WiTH_spec_4_2016_short

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?