You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
89<br />
MAKALE<br />
KONFEKSİYON TEKNİK<br />
AĞUSTOS | AUGUST | <strong>2018</strong><br />
• Çocuğun seveceği tarzda<br />
• Cazip görünümlü<br />
• Çocuğun yaş ve becerilerine uygun<br />
• Giyime uygun bir tutumda<br />
• Rahatlığı sağlayan<br />
• Kolay giyilip çıkarılabilen<br />
• Uygun bedende<br />
• Yıkanıp kurutulabilen<br />
• Şiddetli asılma ve çekmeye dayanabilecek kadar<br />
güçlü olan giysiler tercih edilmelidir. [ 3]<br />
Giyside uygunluk teknik olduğu kadar estetikle<br />
de ilgilidir. Düzgün ve güzel bir giysi yaşamın her<br />
döneminde önemlidir. Ancak algısal, duygusal ve<br />
bilişsel davranışların gelişme gösterdiği çocukluk<br />
ve ergenlik döneminde güzel bir giysi daha da<br />
önem kazanmaktadır.<br />
İyi bir giysi giyinirken rahat olmalı, hareket bolluğu<br />
taşımalı, güncel modaya uygun olduğu kadar,<br />
estetik açıdan yeterli olmalıdır. Ayrıca giysi,<br />
vücudun problemli kısımlarını gizlemeli, vücut<br />
oranları ile dengeli olmalı, ne vücut ölçüsünden<br />
dar nede üstünüzden dökülüyor gibi görünmelidir.<br />
Giysinin omuzları boyun ve omuz ucu<br />
arasında düzgün bir hat oluşturmalı, yaka, kol,<br />
ağ oyuntusu vücudun kavisli hatlarını iyi sarmalı,<br />
ön, arka ve kol ortası yere dik inmelidir. Kalıp ile<br />
vücudun yatay hatları birbirine uygun olmalıdır.<br />
Kalıptaki dikey uzunluk ölçüleri giysinin kumaş<br />
özelliğine ve türüne göre hareket rahatlığını<br />
sağlayacak bolluk ilavelerini içermelidir. [ 4]<br />
Kişinin vücut ölçülerine uymayan bir giysi, güzel<br />
görünmeyeceği gibi kullanıcısının rahat hareket<br />
etmesini de engelleyecektir. Giysinin vücuda iyi<br />
oturmasını ve giyim rahatlığını sağlayan en önemli<br />
unsurlardan birisi, giysi yapımında kullanılan iki<br />
boyutlu kalıpların vücudun üç boyutlu formunu<br />
doğru yansıtmasıdır. Bu da doğru giysi kalıbı<br />
hazırlığından geçmektedir. [ 1]<br />
Giysinin vücuda uyumunun sağlanmasında, vücut<br />
ölçüleri ile giysi ölçüleri arasında yeterli düzeyde<br />
bir bağlantı bulunmalıdır. Bu nedenle değişik<br />
vücut tipleri sınıflandırılmış ve farklı beden ölçüleri<br />
saptanarak standart tablolar oluşturulmuştur.<br />
Vücuda uyumlu olan bir kalıp çizim sisteminde<br />
esas olan, üç boyutlu vücut formunun iki boyutlu<br />
kalıp şekline dönüştürülmesidir.[ 5]<br />
Kalıp Hazırlama Yöntemleri:<br />
Çizim yöntemi, bilgisayar destekli kalıp hazırlama,<br />
drapaj yöntemi, model paftalarından kalıp elde<br />
etme, hazır giysi üzerinden kalıp hazırlama olmak<br />
üzere ayrılmaktadırlar.<br />
Çizim yöntemi ile kalıp hazırlama:<br />
Hazır giyim üretiminde kalıp, beden tablosundan<br />
alınan ölçüler yardımı ile temel ve yardımcı çizgiler<br />
ve çizim noktalarının kullanılması ile hazırlanır.<br />
Drapaj yöntemi ile kalıp hazırlama:<br />
Drapaj, kumaş dizaynları için materyal, insan bedeni<br />
veya manken üzerinde şekil verilmesi işlemidir.<br />
Canlı veya cansız manken üzerinde kağıt veya<br />
ince kumaşla istenilen bir modelin kalıbı drapaj<br />
yoluyla elde edilebilir.<br />
Model paftalarından kalıp hazırlama:<br />
Yayınlanan yerli ve yabancı modellerde bulunan<br />
hazır patron kalıpların kopya edilmesi ile elde edilir.<br />
Bilgisayar destekli kalıp hazırlama:<br />
Hafızada hazır bulunan veya hazırlanan kalıpların<br />
yardımı ile elde edilmesidir. [ 5]<br />
Bu araştırmada çocuklar için aynı ölçülere göre<br />
farklı kalıp metotlarında hazırlanan temel beden<br />
kalıplarının benzerlik ve farklılıklarının ortaya konması<br />
amaçlanmıştır. Çalışma sonuçları ile daha konforlu<br />
ve daha fit kalıp kullanmayı amaçlayan çocuk giysi<br />
üreticilerinin Ar-ge ve Ür-ge bölümlerine katkı sağlanması<br />
beklenmektedir. Araştırmanın cevaplanması<br />
amaçlanan alt soruları aşağıdaki gibi belirlenmiştir.<br />
Sistemlerin benzerlikleri ve farklılıkları nelerdir?<br />
Sistemlerin kullanışlı yönleri ve geliştirilmesi gereken<br />
tarafları nelerdir?<br />
Hazırlanan kalıplar için kendi ölçü tablosu<br />
yardımıyla sıçrama noktaları yönleri ve miktarları<br />
belirlenerek serileme tekniği geliştirilecektir.<br />
MATERYAL VE YÖNTEM:<br />
Araştırmanın evrenini; farklı metotlarda hazırlanan<br />
çocuk beden ve kol kalıpları, örneklemini ise<br />
içlerinde Türkiye’nin de olduğu Avrupa ülkelerindeki<br />
çocuk hazır giyim firmalarında kullanılan<br />
2 farklı kalıp hazırlama metodu oluşturmaktadır.<br />
Araştırmada kullanılan metotlar; Alman Müller<br />
& Sohn: S1 [ 6-8 ] Fransız Guerre-Lavigne: S2 [ 9]<br />
,olarak ifade edilmiştir.<br />
Verilerin Toplanması:<br />
Çocuk ve ergen giyiminde bedenler daha çok<br />
boy uzunluğundan hareketle gruplandırılmaktadır.<br />
Bunun nedeni özellikle ergenlik döneminde<br />
boy değişkeninin kalıp çalışmalarını en fazla<br />
etkileyen unsur olmasıdır. Ancak aileler genellikle<br />
çocuklarının boy uzunluğu yerine yaşlarını<br />
bilmektedir. Bu nedenle giysi etiketlerinde boy<br />
ile birlikte yaş grupları da belirtilmektedir. Diğer<br />
yandan çeşitli etkenlere bağlı olarak her çocuğun<br />
fiziksel gelişimi diğerinden farklılık göstermektedir.<br />
Hazır giyim ürünlerinde dikkat edilen en önemli<br />
unsur kalıpların çoğunluğun ölçülerini yansıtan<br />
ölçülerde hazırlanmasıdır. [ 10]<br />
KALIP HAZIRLAMA SİSTEMLERİ<br />
1. Müller Kalıp Sistemi<br />
İnsan Vücudunun anatomik özellikleri dikkate<br />
alınarak pratik kuralların kalıba nasıl uygulanacağının<br />
açıklandığı bu sistem Michael Müller<br />
tarafından geliştirilmiştir. Ülkemizde de yaygın<br />
olarak kullanılmaktadır. Bu sistemde kalıp çizimi<br />
için kullanılan ölçüler esas ve yardımcı ölçüler<br />
olmak üzere iki gurupta toplanmıştır. Esas ölçüler<br />
vücut üzerinden doğrudan ölçme yoluyla alınırken<br />
yardımcı ölçüler vücut oranlarından faydalanarak<br />
esas ölçülerin formüle edilmesiyle hesaplanan<br />
ölçülerdir. Müller sisteminde yardımcı ölçülerin her<br />
beden için ayrı ayrı hesaplanması ve yardımcı<br />
çizgi sayısının fazla olması gibi dezavantajların<br />
giderilmesi amacıyla 1984 yılında “Niederrhein<br />
Fachhochschule” Enstitüsü yardımcı ölçüleri standartlaştırarak<br />
bazı çizim kolaylıkları sağlamıştır.