Dijital Teknik Kasım 2018

sanız, her gelene evet dememelisiniz. Diplomatlardan
biraz ders alarak, nazikçe ve hayır kelimesini
kullanmadan hayır demesini öğrenmelisiniz.
Adınızın “hayırcıya” çıkmamasına dikkat.
Delege edememek. Kendinizi bir yoklayın. Başkasına
yaptırabileceğiniz bir işe ne oranda zaman
harcıyorsunuz. Bu süre, ortalama bir yöneticinin
zamanının % 45’ine çıkabiliyormuş. “Kendim
daha iyi ve daha çabuk yaparım” dediniz mi, bilin
ki zamanınızı katlediyorsunuzdur. Unutmayın, sizi
değerlendirenler, kendi başınıza neler yaptığınıza
değil, nelerin yapılmasına önayak olduğunuza
bakarlar. Genel bir kaide olarak, kritik haller dışında,
başka birinin bir işi en az % 80 sizin kadar
iyi yapabileceğini düşünüyorsanız durmayın o işi
derhal ona havale edin.
Dağınık masa. Masanız dağınık mı? Etrafta başlanıp
bitirilmemiş iş var mı? Bir rivayete göre,
ortalama bir insan her hafta üç saat birşeyler aramakla,
iki saat de etrafa saçılan işlerin oyalamasıyla
zaman harcarmış. Çevrenizde neler görüyorsunuz?
Birşeyler sürekli dikkatinizi çekiyor
mu? «Buralarda biryerlerde olacaktı...” lafını ne
kadar sık sarfediyorsunuz? Bu dağınıklıktan kurtulmak
için elinizdekini ya bitirin, ya gözden uzak
bir yere atın, ya dosyalayın, ya birisine devredin
veya çöpe atın. İş bitirici, etkili insanların masaları
sade ve düzenli olur.
Ertelemek. Karar için “biraz daha düşünelim”
diyorsanız, “fırsatını bulunca karar veririm” diyorsanız
yılda birbuçuk ay gitti demektir. Fazla
düşünen, düşer.
Toplantılar. En büyük katiller. Tipik bir yönetici
toplantı için haftada 17 saat, hazırlık için de 6
saat harcarmış. Toplantıda geçen sürenin üçte
birinin israf edildiği de ileri sürülüyor. Bir anda
davet çıkarılan, bitiş saati bildirilmeyen veya tayin
edilmeyen, gündemsiz, zabıt tutulmayan, sonuçları
takip edilmeyen toplantılar... her biri birer
zaman katili. Haftada bir saat tasarruf etseniz
yılda elli iki saat kazanırsınız. Na’ber?
Kısası, zaman yok, gerisini siz halledin.
Yarın İçin Dünü Bilmeli
Dün bitti, yarın meçhul, geriye bugün kalıyor.
Geçmişe dürüstçe bakabilen, gelecek için iyi
bir adım atmış sayılır. Zaman akıp gidiyor. Bir
999 yıl daha bitecek. Einstein’ın teorisine göre,
zaman izafî, bana göre keyfîdir. Kendimize göre
birtakım bitiş ve başlangıçlar tutarız. Aralık ayı
yılın sonudur ve yeni bir yıla hazırlanmak zamanıdır.
Böylesi bitiş ve başlangıçlarda, oturup düşünürüz,
gelecek dönemde ne yapacağımızı. Ben,
yıllar önce, işte böyle bir anda sigaradan kurtulmuştum.
Yeni bir yıl geliyor; giden yıldan farklı,
şimdiye kadar yapmadığım bir iş yapayım düşüncesiyle,
yılın ilk gününde bırakma kararını verip
derhal uygulamıştım.
O andan sonra herkese “bıraktım” dedim, aylarca
her akşam mısır patlağı yedim. Çünkü, psikologlar,
bir alışkanlıktan memnun değilseniz, kurtulmak
istiyorsanız, onu terketmektense, yerine
başka bir alışkanlığı yerleştirin diyorlar. İnsan
olarak ne yapmak ve insanlara nasıl davranmak
gerektiğini merak edenlere, “bebeklerin davranışlarını
inceleyin” önerisinde bulunuyor, psikoloji
uzmanları.
Çocuğunuzun elinde, size göre zararlı ama,
onlara göre çok ilgi çekici veya çok yararlı olan
birşeyi elinden almaya kalkın, müthiş bir reaksiyon
gösterirler. (En müthiş reaksiyonları ağlayıp
yeri göğü inletmektir.) Kitaplarda okursunuz, çocukların
(ve dahî yetişkinlerin) elinden bir şey
almak istiyorsanız önce siz ona bir şey vermelisiniz.
Suda boğulmak üzere olan adama “elini ver”
değil, “elimi tut” diyecekmişiz. Müşterilerinizin
(hepsi de içinde birer çocuk barındırır) elindekini
(parasını) almak istiyorsanız önce ona bir şey
vermelisiniz.
Yeni bir (bin) yıldan ne bekleyeceğinizi (yani gelecek
yıl için ne vereceğinizi) tayin için, geçip
giden yıl boyunca kendinize verdiğiniz sözlerin
ne kadarını yerine getirebildiğinizi hatırlamalısınız.
Başarıp başaramadığınızı, hedeflerin altında
mı, üstünde mi kaldığınızı, bir sürü amacınızın
hepsini birden gerçekleştirmek için gerekli kararlılığa
sahip olup olmadığınızı, hangi alanlarda
hangi işleri iyi yaptığınızı (ya da yapamadığınızı)
ve bunun hangi sebepten kaynaklandığını da bu
arada ortaya koymuş olursunuz. Böylece, gelecek
dönem için belirleyeceğiniz hedeflerin daha
gerçekçi, daha ulaşılabilir ve daha tutarlı olmasını
sağlarsınız.
Bunca laftan sonra, önünüze beyaz bir kağıt
açtığınızı, geçen yıl kendinize biçtiğiniz
amaçları yazdığınızı, bunlara bakmakta
olduğunuzu hayal ediyorum. (İnsan hayal ettiği
müddetçe yaşar.) Geçen yıl kendi kendinize
ne vaadlerde bulunmuştunuz? Bu amaçlara ulaştınız
mı? Niye ulaşamadınız? Başka ne yapsaydınız
ulaşabilirdiniz? Amaçlarınızı gerçekleştirmişseniz
size tanınan kaynaklardan ne kadarını
kullandınız. İç ve dış, bu kaynaklardan yeteri ölçüde
istifade ettiniz mi? Başarılı olduğunuzu düşündüğünüz
alanların bariz bir özelliği var mı?
Aralarında bir bağlantı var mı? Bütün olarak bakıldığında
amaçlarınız çok mu yüksek idi, yoksa
çok mu alçak idi?
İşinizle ilgili amaçlarınızı hemen hatırınıza
getirirsiniz. Ama bu amaçların, sağlığınızla,
moralinizle, finansal durumunuzla, aile ve
yakın çevrenizle ilişkilerinizle yakından
bağlantılı olduğunu hatırlayamayabilirsiniz.
Benden hatırlatması.
Merakınızı çekmiş olabilir diye bir hususa işaret
etmek istiyorum. Herkes birşeyler satarak yaşar
sözü uyarınca biz de burada size birşeyler satmaya
çalışıyoruz. Bütün bunların, sizin birşeyler
satmanız için daha güçlü olmanıza yönelik olduğunu
zaman zaman hatırlatsam iyi olacak. Zira,
bu köşenin okuyucularından bir bölümü, bizden
köşenin adına uygun konulara el atmamızı bekliyorlar,
gibi bir his var içimde. Bekleyin, o günler
de gelir inşallah.
Evdeki hesap çarşıya uymaz demişler. Burası
PAZARYERİ, uysa da uymasada biz malımızı sergilemeye
devam edeceğiz. Misafir umduğunu
değil, bulduğunu yer. Siz bu soruların cevaplarını
arayadurun, ben gelecek haftanın yazısı için
hazırlıklara şimdiden başlayayım. Malum zaman
çabuk geçiyor.
Kasım 2018
143