Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Piotr Różański<br />
Powstanie, organizacja<br />
oraz szlak bojowy<br />
2 Łużyckiej Dywizji Artylerii<br />
2 Dywizja Artylerii Wojska Polskiego była najpotężniejszą jednostką artyleryjską w dziejach<br />
polskiego oręża. Biorąc udział w ostatniej fazie drugiej wojny światowej, praktycznie<br />
połowę czasu spędziła pod radzieckim dowództwem. Duża siła ognia „boga wojny”<br />
była wtedy bardzo potrzebna do przełamania fanatycznego oporu Niemców w oblężonych<br />
twierdzach, a zdarzało się, że również w walkach z tzw. wędrującymi kotłami.<br />
68<br />
Latem 1944 r. decydenci z Polskiego Komitetu Wyzwolenia<br />
Narodowego, z polecenia swoich radzieckich<br />
mocodawców, przystąpili do powiększania Wojska<br />
Polskiego, powstałego z połączenia Polskich Sił Zbrojnych<br />
w ZSRR (1943-1944) i Armii Ludowej. Plany były bardzo<br />
ambitne. Obok walczącej już na froncie 1 Armii WP, chcieli<br />
oni wystawić dwie nowe armie. Środkiem, który miał<br />
umożliwić im zrealizowanie tych planów, był dekret mobilizacyjny<br />
z 15 sierpnia 1944 r. dla mężczyzn z roczników<br />
1921-1924 obowiązujący na terenie pozostającej pod ich<br />
zarządem tzw. Polski Lubelskiej. Obejmowała ona obszar<br />
Podlasia, wschodniej części Mazowsza, Lubelszczyzny, Zamojszczyzny<br />
oraz części Podkarpacia. I to właśnie w głównej<br />
mierze sierpniowi poborowi oraz polscy ochotnicy z zagarniętych<br />
przez Sowietów Kresów Wschodnich, dali zaczątek<br />
2 Dywizji Artylerii WP.<br />
Pierwsze rozkazy<br />
Początek formowaniu 2 Dywizji Artylerii dał rozkaz <strong>nr</strong> 8<br />
z 20 sierpnia 1944 r. Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego<br />
generała broni Michała „Roli” Żymierskiego. Powoływał<br />
on do życia jednostki, które miały utworzyć 2 Armię WP. 2 Dywizja<br />
Artylerii w jej szeregi miała trafić jednak dopiero siedem<br />
miesięcy później, natomiast od 10 października 1944 r.<br />
znalazła się w odwodzie Naczelnego Dowództwa Wojska<br />
Polskiego. Osobą odpowiedzialną i decyzyjną za jej proces organizacyjny<br />
został generał dywizji Bolesław Czarniawski, dowódca<br />
całości artylerii WP. 2 Dywizja Artylerii została sformowana<br />
na podstawie radzieckiego etatu 08/520, który ustalił jej<br />
strukturę na trzy brygady artylerii (lekkiej, ciężkiej i haubic),<br />
dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego, batalion<br />
transportowy, kompanię sanitarną, ruchome warsztaty<br />
naprawy samochodów, dywizyjne warsztaty uzbrojenia,