ՆՈՐՔ 2018-II
2018-2
2018-2
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ԱՐՁԱԿ ԱՐՏԱՇԵՍ ՇԱՀԲԱԶՅԱՆ<br />
աղմուկով էր լցվում: Ամառային այս պահին ծառերի սաղարթները ճոճվում էին ամեն<br />
կողմից վերադարձող ճնճղուկների ծանրությունից: Կարծես ըստ պայմանավորվածության<br />
հավաքվում էին թռչունները և բազմաձայն աղմուկի մեջ կիսվում օրվա<br />
տպավորություններով, յուրաքանչյուրը զեկուցում էր գլխով անցածի մասին: Պահը<br />
տևում էր տասնհինգ-քսան րոպե, որից հետո ճնճղուկները մեկեն սսկվում էին:<br />
Իջնող խավարի հետ մարում էին բազմատեսակ ձայները և ընդգծվում էր լռության<br />
միջով հոսող գետի միօրինակ խշշոցը: Գաբրիելն այդ ժամանակ ցանկանում<br />
էր, որ տարիները շուտ անցնեն ու ինքը շատ բաների հասնի, իսկ մյուս կողմից<br />
թաքուն վախը ներսից շշնջում էր, թե կկարոտի մանկությանը:<br />
Գաբրիելը մոլորված ետ ու առաջ էր անում վեր ելնելու ճիշտ վայրը փնտրելով,<br />
միաժամանակ հայացք էր գցում փողոցի աջ կողմի ռեստորանի ուղղությամբ՝<br />
զգուշանալով որևէ ծանոթի կողմից ճանաչվելուց: Ամառային բացօթյա սրահները<br />
գործում էին արդեն, դիմացը նստած մի կին ծանոթ թվաց: Մի՞ թե Կարինեն է: Կինը<br />
մենակ էր, ամենայն հավանականությամբ հետի տղամարդը ժամանակավորապես<br />
բացակայում էր: Կինը սուրճի բաժակը ցած դրեց, գլուխը բարձրացրեց և Գաբրիելը<br />
համոզվեց, որ Կարինեն է: Հետաքրքրությունը ավելի մեծացավ. երբ մարդուն<br />
ճանաչում ես, հարցերը շատանում են: Նույնիսկ խանդ հիշեցնող ինչ-որ բան խառնըվեց<br />
սրտի տրոփյունին: Սեղանին ոչ ոք չէր մոտենում, միայն քիչ անց անցուդարձ<br />
անող մատուցողը կանգ առավ Կարինեի կողքին ու նրանք մի քանի վայրկյան<br />
զրուցեցին հին ծանոթների պես: Սա ուրիշ բան էր նշանակում: Էլի մի հայացք նետելով<br />
ձնծաղիկների թավուտը թաքցրած անտառաշերտի մշուշոտ բարձունքին<br />
Գաբրիելն անցավ փողոցը և մոտեցավ Կարինեի սեղանին․<br />
-Թույլ կտա՞ք նստել ձեր կողքին:<br />
Կարինեն մի պահ կարծես չէր հավատում աչքերին, հետո ծանոթ զրնգուն ձայնով<br />
հարցրեց.<br />
-Գաբո՞։ Որտեղից հայտնվեցիր, սև ակնոցդ ի՞նչ է նշանակում՝ հո փախուստի<br />
մեջ չե՞ս:<br />
-Սև ակնոցը նրա համար է, որ ոչ ինձ ճանաչեն, ոչ էլ ես ճանաչեմ որևէ մեկին...<br />
իհարկե` բացի քեզանից:<br />
Պարզվեց, որ Կարինեն համատեղության կարգով ստանձնել էր այդ ռեստորանի<br />
հաշվապահի գործը և ամսվա մեջ մի քանի անգամ լինում էր այստեղ: Գաբրիելն<br />
իրեն հատուկ գործնականությամբ պատվերներ տվեց մատուցողին, որքան էլ որ<br />
Կարինեն փորձում էր հակառակվել:<br />
-Կարինե, ես քեզ գործ կտամ, թո՛ղ այդ վազվզոցը,- ասաց Գաբրիելը:<br />
-Չէ՛,- պատասխանեց Կարինեն,- քեզ մոտիկ լինելը վտանգավոր է:<br />
-Ինձ չե՞ս վստահում:<br />
-Նաև ի՛նձ չեմ վստահում, մարած մոխիրը նորից խառնելու ցանկություն չկա,<br />
ես իմ միայնության հետ հազիվ հաշտվել եմ:<br />
Ռեստորանում «Նաիրի» կոնյակ չունեին: Գաբրիելի վրա-վրա խմած երկու բաժակ<br />
«Վասպուրականը» սկսել էր ազդել:<br />
56
Change language