typiko_2021

30.
MHN ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
Εἰς τήν ἀρχήν τοῦ πρώτου Ἐξαποστειλαρίου, ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τόν
η΄ Ἀρχιερέα, ὅστις, πληρωθέντος τοῦ τρίτου Ἐξαποστειλαρίου, ἀναγινώσκει τό
ἔνατον Εὐαγγέλιον· «Εἱστήκεσαν παρά τῷ Σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ...»
(Ἰω. ιθ΄ 25-37). Ὁ ἀριστερός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι».
«Πᾶσα πνοή...». «Αἰνεῖτε...».
Εἰς τό· «Πᾶσα πνοή...» ἐξέρχονται οἱ δύο Διάκονοι (Τριτεύων καί Διάκονος
τῆς Σειρᾶς) καί ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί ἵστανται ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου. Εἰς τό
β΄· «Αἰνεῖτε...», ὁ Πατριάρχης κατέρχεται καί, μετά τῶν Διακόνων, ἐλθών πρό τοῦ
Ἐσταυρωμένου, ἀσπάζεται Αὐτόν, εὐλογεῖ διά τρικηρίου, τῶν Χορῶν ψαλλόντων
τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. Τό αὐτό ποιοῦσι καί
οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ποιοῦντες σχῆμα πρό τοῦ Πατριάρχου ἀσπάζονται τόν Ἐ -
σταυρωμένον ποιοῦντες καί αὖθις σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ ἐπιστρέφουσιν εἰς τάς θέσεις
αὐτῶν. Οἱ Διάκονοι μέχρι καί τοῦ τελευταῖου Ἀρχιερέως ἵστανται ἑκατέρωθεν
τοῦ Θρόνου.
Εἰς τούς Αἴνους τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Δύο καί πονηρά ἐποίησεν... – Ἕκα -
στον μέλος τῆς Ἁγίας σου σαρκός... – Σταυρωθέντος σου, Χριστέ...», τό πρῶ τον
δίς. Δόξα· «Ἐξέδυσάν με τά ἱμάτιά μου...». Καί νῦν· «Τόν νῶτόν μου ἔδωκα εἰς μαστίγωσιν...».
Εἰς τήν ἀρχήν τοῦ Δοξαστικοῦ ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τόν θ΄ Ἀρχιερέα,
ὅστις, πληρωθέντος τοῦ· «Καί νῦν», ἀναγινώσκει τό δέκατον Εὐαγ γέλιον· «Ἐλθών
Ἰωσήφ...» (Μᾶρκ. ιε΄ 43-47). Ὁ Δεξιός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε,
δόξα σοι». Ὁ Πατριάρχης· «Σοί δόξα πρέπει, Κύριε ὁ Θεός...». Πληρωτικά. Κατά
τά Πληρωτικά ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τούς λοιπούς Ἀρχιερεῖς καί ὁ πρῶτος ἐξ
αὐτῶν ἀναγινώσκει τό ἑνδέκατον Εὐαγγέλιον· «Ἠρώτησε τόν Πιλᾶτον ὁ Ἰωσήφ...»
(Ἰω. ιθ΄ 38-42). Ὁ Δεξιός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι».
Ὁ ἀριστερός Χορός ἄρχεται τά Ἀπόστιχα· «Πᾶσα ἡ κτίσις, ἠλλοιοῦτο φόβῳ...»,
«Λαός δυσσεβής καί παράνομος...», «Σήμερόν σε θεωροῦσα, ἡ ἄμεμπτος Παρ -
θένος...», «Ἐπί ξύλου βλέπουσα κρεμάμενον, Χριστέ...». Δόξα, «Κύριε, ἀνα -
βαίνοντός σου ἐν τῷ Σταυρῷ...». Καί νῦν, «Ἤδη βάπτεται κάλαμος...».
Ἀρχομένου τοῦ Δοξαστικοῦ, ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος, ποιήσας σχῆμα, εἰσέρχεται
εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ἐνδύεται μέλανα στολήν, προσέρχεται μετά τοῦ Εὐαγγελίου τῷ
Πατριάρχῃ λέγων· «Εὐλόγησον, Δέσποτα, τόν Εὐαγγελιστήν...» καί ὁ Πατριάρχης·
«Ὁ Θεός διά πρεσβειῶν...» καί ἐπιστρέψας εἰς τό Ἱερόν Βῆμα διά τῆς Βορείου Πύλης,
ἀνέρχεται εἰς τόν Ἱερόν Ἄμβωνα. Πληρωθέντος τοῦ· «Καί νῦν», ἀναγινώσκει
τό δωδέκατον Εὐαγγέλιον· «Τῇ ἐπαύριον, ἥτις ἐστί μετά τήν Παρασκευήν...» (Ματθ.
κζ΄ 62-66).
Ὁ Χορός· «Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι». Ὁ Πατριάρχης· «Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖ -
σθαι...». Τρισάγιον. Τό Ἀπολυτίκιον· «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς, ἐκ τῆς κατάρας...», τρίς.
Ἐκτενής. «Σοφία. Ὁ ὤν εὐλογητός...», «Στερεῶ σαι...» καί Ἀπόλυσις. «Δόξα σοι, ὁ
Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν δόξα σοι. Ὁ ἐμ πτυσμούς καί μάστιγας καί κολαφισμούς καί
Σταυρόν καί θάνατον ὑπομείνας διά τήν τοῦ κόσμου σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός
Θεός ἡμῶν...».
Ὁ Πατριάρχης κατά τήν Ἀπόλυσιν εὐλογεῖ διά Σταυροῦ τόν λαόν, τῶν Χορῶν
159