typiko_2021

446
MHN ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2022
16.
Τῷ Σαϐϐάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ
Ἀπολυτίκιον: «Ἐκ βρέφους τόν Κύριον...».
Κοντάκιον: «Ποθήσας, σοφέ...».
Ἀπόλυσις: Μικρά.
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
Προοιμιακός – Ψαλτήριον.
Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.
Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν
ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἑσπερινήν
προσκύνησιν... – Τόν ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας... – Οἱ τῆς κουστωδίας ἐνηχοῦντο...»
καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τήν ἀπάτην ἐδέσμευσας...
– Διά σοῦ γνῶσιν δέχεται... – Ὅν ἠρνήσω κρινόμενον...», τό πρῶτον δίς.
Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Σήμερον ἡμῖν ἡ κρηπίς...».
Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...».
Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.
Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆ ρα...» καί τά κατ’
Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις...
– Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».
Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Πάλιν ἡμῖν ὁ θερμός...».
Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».
Τρισάγιον.
Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἀ-
ποστόλου· «Τήν Ῥώμην μή λιπών...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον
αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».
Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».
Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά Τριαδικά·
«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἀγγελικῇ ὁράσει...».
ΟΡΘΡΟΣ
Ἑξάψαλμος.
Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».
Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.
Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν·
«Χαῖρε, πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 3) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεο -
τοκίου αὐτῶν,
Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.
Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ
καί 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Πέτρᾳ στηριζόμενοι...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ
Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν,
ἀμφότεροι εἰς 4.
Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·