typiko_2021

MHN ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021
313
1.
διακονικάς αὐτῶν στολάς καί ἐπιστρέφουσιν εἰς τάς θέσεις αὐτῶν.
Ἐν συνεχείᾳ, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τά Ἰδιόμελα τῶν Αἴνων τῆς Ἰν δίκτου
ἀργῶς, οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς κατέρχονται ἐκ τῶν στασιδίων αὐτῶν, ποιοῦσι σχῆμα
τῷ Πατριάρχῃ, ἔρχονται ἔμπροσθεν τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παμμακαρίστου ποιοῦσι
τρεῖς μετανοίας καί προσκυνοῦσιν ἀσκεπεῖς αὐτήν, ἐνδύονται ὑπό τῶν Διακόνων
Ἐπιτραχήλιον καί Ὠμοφόριον, ἀσπάζονται τό ὑπό τοῦ Μ. Ἐκ κλησιάρχου
κρατούμενον Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί καθήμενοι ὑπογράφουσι τήν Πρᾶξιν.
Μετά τήν ὑπογραφήν ἐκδύονται τό Ὠμοφόριον καί τό Ἐπιτραχήλιον, προσ -
έρχονται τῷ Πατριάρχῃ, ἀσπάζονται τήν Δεξιάν Αὐτοῦ βάλλοντες μετάνοιαν καί
ἀπέρχονται διά τοῦ Ἱεροῦ Βήματος.
Ληξάσης τῆς ὑπογραφῆς τῆς Πράξεως ὑπό τῶν Ἀρχιερέων ὁ Πατριάρχης
λαμβάνει παρά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου τόν Σταυρόν καί ἁγιάζει τόν λαόν ἐπί τῇ
πρώτῃ τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου.
Ἡ ἐκτός τοῦ Πανσέπτου Πατριαρχικοῦ Ναοῦ τάξις.
Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἰνδίκτου.
Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
(Συντεθέντα ὑπό Ἰακώβου Πρωτοψάλτου).
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
«Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητής καί Δεσπότης, Θεέ τῶν ὅλων ὑπερούσιε ὄντως, τήν ἐ -
νιαύσιον εὐλόγησον περίοδον, σῴζων τῷ ἐλέει σου, τῷ ἀπείρῳ οἰκτίρμων, πάντας τούς
λατρεύοντας, σοί τῷ μόνῳ Δεσπότῃ, καί ἐκβοῶντας φόβῳ· Λυτρωτά, εὔφορον πᾶσι τό
ἔτος χορήγησον».
Ὁ Οἶκος.
«Ἀρρήτῳ πάντα ὡς Θεῷ ποιήσαντι σοφίᾳ, ἰσχύι τε παντουργικῇ διασῴζοντι πάν -
τα, τόν ὕμνον δέει ἐκ ψυχῆς προσάγομεν ἐντρόμως δυσωποῦντες παρασχεῖν εὐφορίαν
τῇ γῇ ἐν τῇ σήμερον ἐτησίῳ ἀπαρχῇ, παντός ῥυσθῆναι δυσχεροῦς, ὁρατῶν καί ἀορά -
των δυσμενῶν, ἐν ταῖς αἰσίαις κράζοντες περιόδοις· Εὔφορον πᾶσι τό ἔτος χορήγησον».
Καταϐασίαι: «Σταυρόν χαράξας...».
ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
Μετά τήν Εἴσοδον.
Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἰνδίκτου· «Ὁ πάσης δημιουργός τῆς κτίσεως...». 2.– Τῆς Θεοτόκου·
«Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 3.– Τοῦ Ὁσίου· «Ὑπομονῆς στῦλος γέγονας...»
καί 4.– Τοῦ Ναοῦ.
Κοντάκιον: Τῆς Ἰνδίκτου·
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
«Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητής καί Δεσπότης, Θεέ τῶν ὅλων ὑπερούσιε ὄντως, τήν
ἐνιαύσιον εὐλόγησον περίοδον, σῴζων τῷ ἐλέει σου, τῷ ἀπείρῳ οἰκτίρμων, πάντας
τούς λατρεύοντας, σοί τῷ μόνῳ Δεσπότῃ, καί ἐκβοῶντας φόβῳ· Λυτρωτά, εὔφορον
πᾶ σι τό ἔτος χορήγησον».