typiko_2021

190
MHN MAΪΟΣ 2021
8.
ἀποῤῥίψης ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ὁ
ἐκ Θεοῦ Πατρός Λόγος...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ·
«Ὁ θεατής τῶν ἀῤῥήτων... – Ἡ θεοκίνητος λύρα... – Τῇ βροντοφώνῳ σου
γλώττῃ...», τό πρῶτον δίς.
Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τόν υἱόν τῆς βροντῆς...».
Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν...».
Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ἔδωκας κληρονομίαν...», μετά
τῶν πρό αὐτοῦ στίχων καί τά Ἀναγνώσματα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, εἰς τό ὕφος
τοῦ Ἀποστόλου.
Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ...» καί τά 4 Στιχηρά
τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... –
Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.
Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε Χριστοῦ...».
Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἀκο λούθως ὁ β΄
Χορός τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί
πάλιν ὁ α΄ Χορός τό· «Χριστός ἀνέστη...».
Ἀπόλυσις: Διαλογική.
Τῷ Σαϐϐάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ἐναρκτήριος Ἀκολουθία τοῦ Πάσχα (βλέπε Ἑσπερινόν τοῦ Πάσχα).
ΟΡΘΡΟΣ
«Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...».
«Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις, ἡ μεγάλη Συναπτή καί εὐθύς οἱ·
Ἀναϐαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».
Προκείμενον: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς
οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ».
Στίχος: «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ· ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό
στερέωμα».
Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω.
κα΄ 15-25), τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν.
«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...», ἅπαξ.
Δόξα: «Ταῖς τοῦ Ἀποστόλου πρεσβείαις...».
Καί νῦν: «Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις...» καί τό Ἰδιόμελον· «Τήν τῶν Ἀποστόλων
ἀκρότητα...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν Λιτήν.
Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.–
Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὡς καθαρός ἠγαπημένος γέγονας...» μετά στίχου· «Ἀπό -
στολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί
νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἐν τέλει ἑκάστης ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός τοῦ
Κανόνος τοῦ Πάσχα ὡς Καταβασία, τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς, τό· «Ἀναστάς
ὁ Ἰησοῦς...», ἅπαξ. Μικρά Συναπτή καί ἡ οἰκεία ἐκφώνησις ἑκάστης ᾨδῆς.
Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·
Ἡ Ὑπακοή καί τό Κοντάκιον τοῦ Πάσχα (χῦμα).
Ἀφ᾽ ς΄ ᾨδῆς·