typiko_2021

2.
MHN MAΪΟΣ 2021
Προπορευομένων τῶν Ἑξαπτερύγων, τῶν Χορῶν, τοῦ Πριμηκηρίου φέροντος
τό Διβάμβουλον, δύο Ἱερέων κρατούντων τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί τήν Ἱεράν
Εἰκόνα τῆς ἀναστάσεως, ἐξέρχονται οἱ δύο Διάκονοι (Τριτεύων καί Διάκονος τῆς
Σειρᾶς), οἱ Ἀρχιερεῖς, ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος, ὁ Δευτερεύων καί ὁ Πατριάρχης, κρατῶν
τό Μικρόν Εὐαγγέλιον, περιστοιχούμενος ὑπό τοῦ Μ. Πρωτοσυγκέλλου, τοῦ Ἀρχιγραμματέως
καί τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου, ψάλλοντες τό· «Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ
Σωτήρ...», ὅπερ ἐπαναλαμ βάνουσι καί οἱ Χοροί, ἕως ὅτου φθάσωσιν εἰς τήν ἐπί
τούτῳ ηὐτρεπισμένην ἐξέδραν.
Λαβόντων πάντων τάς θέσεις αὐτῶν ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἐκφωνεῖ· «Καί ὑπέρ
τοῦ καταξιωθῆναι...», καί ὁ Πατριάρχης ἀναγινώσκει τό Β΄ Ἑωθινόν Εὐαγγέλιον·
«Διαγενομένου τοῦ Σαββάτου...» (Μᾶρκ. ις΄ 1-8), καί λαβών τό θυμιατόν καί ἐκ -
φωνήσας· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι, πάντοτε
νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων», ψάλλει τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς.
Τοῦτο ψάλλεται ἑξάκις ὑπό τῶν Χορῶν, τοῦ Πατριάρχου θυμιῶντος καί λέγον -
τος τούς τέσσαρας στίχους· «Ἀναστήτω ὁ Θεός...». Δόξα, Καί νῦν, καί αὖθις ὑπό
τοῦ Πατριάρχου, θυμιῶντος τόν κλῆρον καί τόν λαόν.
Περατωθέντος τούτου ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος τήν Μ. Συναπτήν, εἰς τό τέλος τῆς
ὁποίας ὁ Πατριάρχης ἐκφωνεῖ· «Ὅτι πρέπει σοι...».
Μετά τούτου οἱ Ἱερεῖς λαμβάνουσι ἐκ τοῦ τρισκελίου τήν Εἰκόνα τῆς ἀνα -
στάσεως καί τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί ἐπιστρέφουσιν εἰς τόν Ναόν ὡς καί κατά
τήν ἔξοδον, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τόν Κανόνα τῆς Ἀναστάσεως· «Ἀναστάσεως
ἡμέρα...».
Φθάσαντες εἰς τόν Σολέα ὁ Πατριάρχης ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον, οἱ Ἀρχιερεῖς
εἰς τάς οἰκείας αὐτῶν θέσεις, οἱ Διάκονοι ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου, παρ’ αὐτοῖς οἱ
Ἱερεῖς, οἱ Χοροί εἰς τά ἀναλόγια καί οἱ Λαμπαδοῦχοι πρό τῆς Ὡραίας Πύλης (ἑκα -
τέρωθεν).
Τάς εἰς τό τέλος ἑκάστης ᾨδῆς μικράς Συναπτάς λέγουσιν οἱ Διάκονοι κατά
σειράν, τάς δέ ἐκφωνήσεις ὁ Πατριάρχης καί οἱ Ἀρχιερεῖς.
Μετά τήν α΄ ᾨδήν: Ὅτι σόν τό κράτος...
Μετά τήν γ΄ ᾨδήν: Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν...
Μετά τήν δ΄ ᾨδήν: Ὅτι ἀγαθός καί φιλάνθρωπος...
Μετά τήν ε΄ ᾨδήν: Ὅτι ἡγίασται καί δεδόξασται...
Μετά τήν ς΄ ᾨδήν: Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς...
Μετά τήν ζ΄ ᾨδήν: Εἴη τό κράτος τῆς Βασιλείας σου...
Μετά τήν η΄ ᾨδήν: Ὅτι ηὐλόγηταί σου τό ὄνομα...
173
Μετά τήν θ΄ ᾨδήν ὁ Ἱερεύς λέγει ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τό Τρισάγιον, τό
Ἀπολυτίκιον· «Ὅτε κατῆλθες...», τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...» καί μετά τήν
Ἐκφώνησιν· «Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...», τήν Ἀπόλυσιν· «Ὁ ἀναστάς ἐκ
νεκρῶν...».