typiko_2021

188
MHN MAΪΟΣ 2021
7.
Χορός τό Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου 61 καί πάλιν ὁ α΄ Χορός τό· «Χριστός
ἀνέστη...».
Ἀπόλυσις: Διαλογική.
Τῇ Παρασκευῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ἐναρκτήριος Ἀκολουθία τοῦ Πάσχα (βλέπε Ἑσπερινόν τοῦ Πάσχα).
ΟΡΘΡΟΣ
Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...».
«Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις, ἡ μεγάλη Συναπτή καί εὐθύς οἱ·
Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου·
«Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί 2.– Τῆς Θεοτόκου· «Νῦν πηγάσαις
μοι...» μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο
τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἐν τέλει ἑκάστης ᾨδῆς ἐπαναλα μ -
βάνεται ὁ Εἱρμός τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα ὡς Καταβασία, τό· «Χριστός
ἀνέστη...», τρίς, τό· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», ἅπαξ. Μικρά Συναπτή καί ἡ οἰκεία
ἐκ φώνησις ἑκάστης ᾨδῆς.
Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·
Τό Κοντάκιον τοῦ Πάσχα (χῦμα) καί τό·
Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Θεοτόκου· «Τήν ἀέναον κρήνην...», ἅπαξ.
Ἀφ᾽ ς΄ ᾨδῆς·
Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Θεοτόκου.
Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.
«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...», τρίς καί τό· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», τρίς.
Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Πάσχα· «Φωτίζου, φωτίζου...»,
μετά τῶν Μεγαλυναρίων, ἄνευ τοῦ Δόξα, Καί νῦν, καί ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ
Κανόνος τῆς Θεοτόκου· «Ὑδάτων ἁπάντων...» μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε,
σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.
Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».
Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...» καί 2.– Τῆς Θεοτόκου· «Πηγή
ὑπάρχεις ἀληθῶς...».
Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.
Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρός σου, Κύριε... – Ἡ ταφή σου, Δέσποτα...
– Σύν Πατρί καί Πνεύματι... – Τριήμερος ἀνέστης, Χριστέ...». 2.– Τά 4
61
Ἐπειδή εἰς τά ἔντυπα Πεντηκοστάρια καί δή τῆς Βενετίας δέν ἀναγράφεται τό
Ἀπολυτίκιον ἀντ’ αὐτοῦ δέ τό ΤΜΕ, ὑποδεικνύει ὡς τοιοῦτον τό Κοντάκιον· «Ἐξ ἀκενώτου
σου Πηγῆς...», ὅπερ ἄτοπον, παρατίθεται ἐνταῦθα τό Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου ὁλόκληρον.
Ἦχος α΄.
Ὁ ναός σου, Θεοτόκε, ἀνεδείχθη παράδεισος, ὡς ποταμούς ἀειζώους, ἀναβλύζων ἰάματα·
ᾧ προσερχόμενοι πιστῶς, ὡς ζωοδόχου ἐκ Πηγῆς, ῥῶσιν ἀντλοῦμεν, καί ζωήν τήν αἰώνιον· πρεσβεύεις
γάρ σύ, τῷ ἐκ σοῦ τεχθέντι Σωτῆρι Χριστῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.