typiko_2021

198
MHN MAΪΟΣ 2021
16.
Κύριε... – Τόν σωτήριον ὕμνον...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Μυροφόρων·
«Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Τί τά μύρα τοῖς δάκρυσι... – Αἱ Μυροφόροι
ὄρθριαι...».
Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες...».
Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά...».
Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.
Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου, Χριστέ Σωτήρ...» καί τά
4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι
γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων.
Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Σέ τόν ἀναβαλλόμενον...».
Τρισάγιον.
Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἰωσήφ· «Ὁ
εὐσχήμων Ἰωσήφ...» καί 3.– Καί νῦν, τῶν Μυροφόρων· «Ταῖς Μυροφόροις...».
Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».
Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά
διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Μυροφόρων· «Μυροφόροι γυναῖκες...» κτλ. μετά
τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἰωσήφ· «Ὁ εὐ σχήμων Ἰωσήφ...».
ΟΡΘΡΟΣ
Ἑξάψαλμος.
Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».
Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.
Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.
Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.
Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4 καί
2.– Τῆς Θεοτόκου· «Θανατώσεως τόν ὅρον...» εἰς 2 καί εἰς τά δύο τελευταῖα
Δόξα, Καί νῦν, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τῶν Μυροφόρων.
Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·
Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Μυροφόρων· «Τά μύρα θερμῶς...» καί 2.– Δόξα, Καί
νῦν· «Τῶν Μαθητῶν σου ὁ χορός...».
Ἀφ᾽ ς΄ ᾨδῆς·
Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Μυροφόρων.
Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου.
Καταϐασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...».
Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων ὄρθρου βαθέος...»
κτλ.
Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα καί
τῆς Θεοτόκου, μετά τῶν Μεγαλυναρίων, ὡς ἑξῆς:
1. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐθελουσίως παθόντα καί ταφέντα καί ἐξαναστάντα
τριήμερον ἐκ τάφου.
«Φωτίζου, φωτίζου...».