typiko_2021

174
MHN MAΪΟΣ 2021
2.
ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
Ὁ Ἱερεύς μέ πλήρη ἱερατικήν στολήν κρατῶν ἐν τῇ δεξιᾷ χειρί τό Ἱερόν Εὐ -
αγγέλιον καί ἐν τῇ ἀριστερᾷ του λαμπάδα ἀνημμένην ἐκ τῆς ἐν τῷ Ἱερῷ Βήματι ἀ -
κοιμήτου Κανδήλης, ἀνοιγομένων τῶν Βημοθύρων ἐξέρχεται τοῦ Ἱεροῦ Βήματος
ψάλλων εἰς ἦχον πλ. α΄ τό· «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός καί δοξάσατε
Χριστόν τόν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν», καλεῖ τούς πιστούς νά ἀνάψωσι τάς πασχαλινάς
λαμπάδας των. Οἱ Χοροί ἐναλλάξ ψάλλουσι τό αὐτό Τροπάριον μέχρις ὅτου ὅλοι λάβουσι
τό ἱερόν φῶς. Ἀκολούθως ψαλλομένου τοῦ Ἀναστασίμου Στιχηροῦ· «Τήν
ἀνάστασίν σου, Χριστέ Σωτήρ...» ὁ Ἱερεύς μεθ’ ἁπάσης τῆς πομπῆς φθάνει μέχρι τοῦ
διά τήν τελετήν τῆς Ἀναστάσεως ηὐτρεπισμένου χώρου, ἀποθέτει τό Ἱ. Εὐαγγέλιον
ἐπί τοῦ τρισκελίου, ἀναγινώσκει τό Β΄ Ἑωθινόν· «Διαγενομένου τοῦ Σαβ βάτου...»
(Μᾶρκ. ις΄ 1-8). Οἱ Χοροί· «Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι».
ΟΡΘΡΟΣ
Ὁ Ἱερεύς ἐκφωνεῖ· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...».
Ὁ Ἱερεύς ψάλλει εἰς ἦχον πλ. α΄ τό Ἀναστάσιμον Τροπάριον· «Χριστός ἀνέστη
ἐκ νεκρῶν...», τρίς· θυμιῶν κύκλῳ τό τρισκέλιον καί τόν λαόν καί κρατῶν εἰς μέν τήν
δεξιάν θυμιατήριον, εἰς δέ τήν ἀριστεράν λαμπάδα ἀνημμένην μετά Σταυροῦ. Εἶτα
ἀπαγγέλλει ἐμμελῶς τούς 4 στίχους· «Ἀναστήτω ὁ Θεός...» κτλ. καί τό Δόξα, Καί νῦν,
τῶν Χορῶν ψαλλόντων ἐναλλάξ τό· «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν...», μεθ’ ὅ ὁ Ἱερεύς
ἐπαναλαμβάνει πάλιν τό αὐτό Τροπάριον καί οἱ Χοροί συμπληρώνουσιν αὐτό διά
τοῦ ἀκροτελευτίου αὐτοῦ· «ζωήν χαρισάμενος».
Μεγάλη Συναπτή: Ἡ Ἐκφώνησις· «Ὅτι πρέπει...». Μετά ταῦτα ὁ Ἱερεύς μεθ’
ἁπάσης τῆς πομπῆς εἰσοδεύει εἰς τόν Ἱ. Ναόν ψάλλων τόν Εἱρμόν τῆς α΄ ᾨδῆς τοῦ
Κανόνος τῆς Ἀναστάσεως· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», ἐν συνεχείᾳ οἱ Χοροί ἐπα ναλαμ
βάνουσιν τόν Εἱρμόν καί ψάλλουσιν τά τροπάρια ἑκάστης ᾨδῆς ὡς ἑξῆς· Τό α΄ Τροπάριον
μετά στίχου· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε», τό αὐτό Τροπάριον μετά
τοῦ αὐτοῦ στίχου, τό β΄ Τροπάριον εἰς τό Δόξα καί τό τρίτον εἰς τό Καί νῦν, εἶτα
ἐπανα λαμβάνεται ὁ Εἱρμός τῆς ᾨδῆς, ὡς Καταβασία καί τά Τροπάρια· «Χριστός
ἀνέστη...», τρίς, «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», ἅπαξ καί ἡ μικρά Συναπτή μέ Ἐκφωνήσεις.
Μετά τήν α΄ ᾨδήν: Ὅτι σόν τό κράτος...
Μετά τήν γ΄ ᾨδήν: Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν...
Μετά τήν δ΄ ᾨδήν: Ὅτι ἀγαθός καί φιλάνθρωπος...
Μετά τήν ε΄ ᾨδήν: Ὅτι ἡγίασται καί δεδόξασται...
Μετά τήν ς΄ ᾨδήν: Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς...
Μετά τήν ζ΄ ᾨδήν: Εἴη τό κράτος τῆς Βασιλείας σου...
Μετά τήν η΄ ᾨδήν: Ὅτι ηὐλόγηταί σου τό ὄνομα...
Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·
Ὑπακοή: «Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον...» (χῦμα).
Ἀφ᾽ ς΄ ᾨδῆς·
Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Πάσχα.