typiko_2021

13.
MHN NΟΕΜΒΡΙΟΣ 2021
Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Τήν χρυσήλατον σάλπιγγα... –
Τόν ἀστέρα τόν ἄδυτον... – Ὁ ἐπίγειος Ἄγγελος...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου.
Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ὅσιε τρισμάκαρ...».
Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...».
Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώ σματα.
Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χαίροις, τό χρυσαυγές καί τερπνόν...
– Χαίροις, τῶν ὀρφανῶν ὁ Πατήρ... – Οἶκον τῶν ἱερῶν ἀρετῶν...», μετά
τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν,
καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». β΄.– «Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν,
καί ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν».
Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σάλπιγξ χρυσόφωνος...».
Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...».
Τρισάγιον.
Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ τοῦ στόματός σου...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό
ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».
Ἀπόλυσις.
Τῷ Σαϐϐάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἱεράρχου· «Φωστήρ
Ἰωάννη...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον
τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ τοῦ στόματός σου...».
ΟΡΘΡΟΣ
371
Ἑξάψαλμος.
Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».
Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ τοῦ στόματός σου...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.–
Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».
Καθίσματα: Τοῦ Ἱεράρχου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τά μετά τόν Πολυέλεον,
μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.
Ἀναϐαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».
Προκείμενον: «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν».
Στίχος: «Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τά ἔθνη, ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τήν
Οἰκουμένην».
Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχό με -
νος...» (Ἰω. ι΄ 1-9).
Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Σήμερον σκιρτῶσιν ἐν πνεύματι...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς
Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Ἐξεχύθη ἡ χάρις...».
Κανόνες: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Ὑγράν διοδεύσας ὡσεί ξηράν...», μετά τῶν Εἱρμῶν
αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τοῦ Ἱεράρχου·
«Τῆς μετανοίας γεγονώς θερμότατος...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε
ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.
Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·
Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱεράρχου· «Τῆς ἀῤῥήτου σοφίας...», μετά τοῦ Θεοτοκίου
αὐτοῦ· «Τόν φλογμόν τῆς γεέννης...».