Lotnictwo Aviation International 4/2021 promo

More documents

Recommendations

Info

PRZEMYSŁ LOTNICZY Jerzy Liwiński Rywalizacja producentów samolotów regionalnych w 2020 r. W ub. roku wytwórnie – Embraer, Comac, Bombardier/de Havilland, ATR i Suchoj – dostarczyły liniom lotniczym 120 samolotów komunikacji regionalnej, tj. o 48% mniej niż rok wcześniej. Osiągnięte wyniki były jednymi z najgorszych w kilku ostatnich dekadach, co stało się za sprawą COVID-19 oraz drastycznego spadku ruchu lotniczego i zapotrzebowania na nowe samoloty. Wiodącym producentem pozostaje brazylijski Embraer, który przekazał 44 E-Jets (-51%). Dwukrotny wzrost produkcji odnotował chiński Comac (24 ARJ21-700), a 6,8-krotnego spadku doznał ATR. Ponadto, chiński turbośmigłowy Xian MA700 był na etapie budowy prototypu, a realizacja programu Mitsubishi SpaceJet została czasowo wstrzymana. Wydarzeniem produkcyjnym w konsorcjum ATR było uzyskanie certyfikatu typu i przekazanie pierwszego towarowego ATR 72-600F. Samolot został zamówiony przez FedEx Express, w liczbie 30 szt. plus 20 opcji. Znaczący udział na globalnym rynku transportu lotniczego stanowią trasy regionalne. Obsługują je głównie kilkudziesięciomiejscowe samoloty, a do najpopularniejszych należą odrzutowe: Embraery E-Jets i ERJ, Bombardiery CRJ, Suchoj Superjet SSJ100 oraz turbośmigłowe: ATR 42/72, Bombardiery Dash Q, SAAB 340 i de Havilland Twin Otter. W ub. roku w liniach lotniczych użytkowanych było 8000 samolotów regionalnych, co stanowiło 27% globalnej floty. Ich liczba zmieniała się dynamicznie odzwierciedlając wpływ koronawirusa na działalność przewoźników (od 20 do 80% samolotów wyłączonych z eksploatacji). W sierpniu najniższy odsetek zaparkowanych samolotów odnotowały Bombardiery CRJ700/9/10 (29%) i Embraery E-Jets (31%), a najwyższe: CRJ100/200 (57%). Konkurencja i konsolidacja w przemyśle lotniczym sprawiła, że obecnie na rynku funkcjonuje kilka wytwórni samolotów regionalnych. Największymi są: brazylijski Embraer, chiński Comac, francusko-włoski ATR, rosyjski Suchoj, kanadyjski de Havilland i japoński Mitsubishi, a ostatnio dołączył rosyjski Iljuszyn z Ił-114-300. Działalność producentów w 2020 r. W ub. roku producenci dostarczyli przewoźnikom 120 samolotów komunikacji regionalnej, z tego: Embraer – 44 szt. (udział w rynku 37%), Comac – 24 (20%), Bombardier/Mitsubishi – 17, Suchoj – 14, de Havilland – 11 i ATR – 10. Jest to aż o 109 szt. mniej niż było w roku poprzednim (229) i o 121 niż w 2018 r. Przekazane samoloty były nowoczesnymi i proekologicznymi maszynami i dysponowały 11,5 tys. foteli pasażerskich (w konfiguracji jednoklasowej). Opublikowane przez wytwórnie dane produkcyjne za 2020 r. pokazały, jak pandemia COVID-19 niekorzystnie wpłynęła na ich wyniki. Okazały się najgorsze w okresie kilku ostatnich dekad, co stało się za sprawą drastycznego spadku zapotrzebowania na przewozy lotnicze i związanego z tym zmniejszenia liczby zamówień na nowe samoloty. W odniesieniu do roku poprzedniego największe bo aż 6,8-krotne zmniejszenie produkcji odnotowała francusko-włoska wytwórnia ATR (Avions de Transport Régional), a 2-krotny spadek miał brazylijski Embraer (Empresa Brasileira de Aeronáutica S.A.). Korzystne wyniki odnotował jedynie Comac (Commercial Aircraft Corporation of China), który przekazał przewoźnikom dwukrotnie więcej samolotów. Przy ocenie wyni- Embraer wyprodukował 44 samoloty E-Jets, z tego najwięcej modelu E175 (32 szt.). Na zdjęciu E175 w barwach amerykańskiego przewoźnika regionalnego American Eagle. 32 Lotnictwo Aviation International KWIECIEŃ 2021
Na tropach postępu Michał i Jacek Fiszer Jerzy Gruszczyński Nowe myśliwce dla USAF Tak, ale jakie? W 1991 r. US Air Force miały 4 tys. taktycznych samolotów bojowych w średnim wieku 8 lat, obecnie mają ich 2 tys., w średnim wieku 26 lat. Nie jest to sytuacja dobra. Świat się znów zmienia, a wraz z nim środowisko bezpieczeństwa. Po latach względnego spokoju, kiedy największym zagrożeniem byli fanatyczni terroryści, aktorzy państwowi znów wyszli na scenę. Zaczyna się pomału nowa zimna wojna, tym razem wielobiegunowa – Stany Zjednoczone, Republika Korei, Japonia, Australia kontra Chińska Republika Ludowa oraz Stany Zjednoczone, NATO kontra Federacja Rosyjska, a między Rosją i Chinami taka szorstka męska przyjaźń… W 1991 r. USAF miały około 4000 taktycznych samolotów bojowych w średnim wieku 8 lat, a obecnie ma 2000 takich samolotów, w średnim wieku 26 lat. Dziś wcześniejsze decyzje o nieskładaniu kolejnych zamówień na myśliwce 4. generacji uważa się za błąd. Okres między zimnymi wojnami, tą powszechnie znaną i tą dzisiejszą, która właśnie przyspiesza, nie sprzyjał rozwojowi Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (US Air Force, USAF). Przez cały ten okres dokonywano systematycznych redukcji które doprowadziły do tego, że Amerykanie mają dziś w służbie 1981 taktycznych samolotów bojowych, Chińska Republika Ludowa – 1810, Federacja Rosyjska – 1420. Co prawda wśród maszyn chińskich jest 728 przestarzałych samolotów myśliwskich J-7 i 96 niemal równie starych myśliwców J-8, ale pozostałe, takie jak J-10, Su-27, J-11, Su-30 i J-16 – są porównywalne z amerykańskimi maszynami 4. generacji. Sytuacja staje się zatem dość niepokojąca, Amerykanom bowiem pozostaje już tylko przewaga jakościowa. Ale jak się okazuje, tą nie zawsze i nie w każdej sytuacji zapewniają myśliwce 5. generacji, głównie z powodu ich cech utrudnionej wykrywalności (stealth), która choć teoretycznie daje dużą przewagę na polu walki, to jednak jednocześnie wprowadza wiele ograniczeń związanych z kształtem samolotu, a zatem jego aerodynamiką, manewrowością, taktycznym promieniem działania oraz związanych z wykorzystaniem zewnętrznych punktów podwieszeń, co zmniejsza udźwig i asortyment lotniczych środków bojowych. A tymczasem pojawiają się coraz doskonalsze metody wykrywania samolotów stealth. Rozwijane są systemy pasywne, jak i stacje radiolokacyjne o rozproszonej sieci antenowej (tworzy się sieć anten radiolokacyjnych nadawczo-odbiorczych, które spina się szybkimi łączami w jedno urządzenie, przy czym impuls wysłany przez jedną antenę może być odbierany przez inną), a także dość precyzyjne radiolokatory pracujące na niższych częstotliwościach, których materiały absorbujące promieniowanie nie rozpraszają tak skutecznie jak częstotliwości wysokie, typowe dla systemów kierowania ogniem przeciwlotniczych zestawów rakietowych i celowników radiolokacyjnych samo- F-16C Block 42 z 310. Dywizjonu oraz F-35A z 61. Dywizjonu z 56. Skrzydła Myśliwskiego z Luke AFB w Arizonie. Skrzydło podlega Air Education and Training Command. 40 Lotnictwo Aviation International KWIECIEŃ 2021
Page 2 and 3: Vol. VII, nr 4 (68) kWIECIEŃ 2021
Page 4 and 5: Siły powietrzne W lutym rząd izra
Page 6 and 7: Na tropach postępu Rosja kształtu
Page 10 and 11: UZBROJENIE LOTNICZE Paweł Henski N
Page 12 and 13: Siły powietrzne Polskie samoloty r

Lotnictwo Aviation International 4/2021 promo

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?