You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Jacek Fiszer, Jerzy Gruszczyński<br />
4<br />
Kierunek Kanał La Manche<br />
Przełamanie frontu zachodniego<br />
Kiedy tylko XIX Korpus Zmotoryzowany gen. kawalerii Heinza<br />
Guderiana osiągnął kluczowe przełamanie pod Sedanem kierując<br />
na zachód swoje trzy dywizje pancerne 13 i 14 maja 1940 r.,<br />
do forsowania Mozy przystąpiły dwa pozostałe korpusy Grupy<br />
Pancernej von Kleist, by wspólnie siłami siedmiu dywizji pancernych<br />
i trzech dywizji zmotoryzowanych popędzić do Kanału<br />
La Manche. Dwie z owych siedmiu dywizji pancernych należały<br />
do XV Korpusu Zmotoryzowanego gen. piechoty Hermanna<br />
Hotha, który wchodził w skład 4. Armii. Zadaniem 4. Armii<br />
była osłona północnego skrzydła Grupy Pancernej von Kleist,<br />
ale najbardziej był do tego predysponowany jej jedyny korpus<br />
szybki, który wyruszył równolegle do wojsk gen. kawalerii Ewalda<br />
von Kleista, choć bardziej na północ od nich.<br />
maja 1940 r. XIX Korpus Zmotoryzowany<br />
był już pewnie na drugim<br />
14 brzegu Mozy pod Sedanem, przyczółek<br />
był dostatecznie szeroki i głęboki<br />
by móc podjąć natarcie całością sił korpusu,<br />
początkowo na południe, by po jednym dniu<br />
działań i odparciu francuskich kontrataków,<br />
skręcić na zachód. Ten zakręt był dla francuskiego<br />
dowództwa zupełnie nieoczekiwany.<br />
W miejscu, w którym gen. kawalerii Guderian<br />
podjął forsowanie Mozy, rzeka ta płynie<br />
ze wschodu na zachód, by nieco dalej skręcić<br />
na północ. Sedan leży po południowej stronie<br />
Mozy, a Guderian ze swoim korpusem<br />
forsował ją z północy na południe, więc i poszerzanie<br />
przyczółka też początkowo było<br />
skierowane na południe. Francuzi wyciągnęli<br />
z tego taki wniosek, że Niemcy będą chcieli<br />
kontynuować ofensywę na południe, wychodząc<br />
na tyły Linii Maginota. Tymczasem<br />
XIX KZmot ze swoimi trzema dywizjami pancernymi<br />
niespodziewanie skręcił na zachód,<br />
wprawiając francuskie dowództwo w spore<br />
zakłopotanie. Korpus ten nacierał następnie<br />
na południowym skrzydle uderzenia Grupy<br />
Pancernej von Kleist stanowiąc jej główne<br />
siły, 1. Dywizja Pancerna prowadziła natarcie,<br />
10. DPanc szła po jej lewej, południowej<br />
stronie, 2. DPanc zaś – po prawej, północnej<br />
stronie. Na południe od osi natarcia korpusu<br />
alianci nie mieli znaczących sił.<br />
Owszem, znajdowała się tu część francuskich<br />
rezerw pancernych, ale większość<br />
alianckich wojsk znajdowała się w tym czasie<br />
w Belgii, nie licząc dywizji piechoty obsadzających<br />
Linię Maginota i front na południe<br />
od Ardenów. Były to wojska 2. Grupy Armii<br />
wojsk francuskich, dowodzonej przez gen.<br />
armii Andre-Gaston Pretelata. W jej skład<br />
wchodziła 3. Armia gen. korpusu Charles-Marie<br />
Condé mająca 13 dywizji piechoty, która<br />
zajmowała linie obronne w północnej Lotaryngii,<br />
wokół miasta Metz. Dwie pozostałe,<br />
4. Armia i 5. Armia, były dużo dalej na południowy<br />
zachód, w łuku Renu w rejonie Zagłębia<br />
Saary. Ich zabranie z frontu i skierowanie<br />
do kontrataku od południa nie było możliwe,<br />
Przeprawa promem niemieckiego czołgu PzKpfw III na drugi brzeg Mozy pod Dinant.<br />
2
Change language