Ψηφιακό Τεκμήριο - E-Thesis

µας ο θεσµός των «προστατευόµενων περιοχών» που αποτελεί από τότε το
σπουδαιότερο
µέτρο για την προστασία και διατήρηση της φυσικής µας
κληρονοµιάς.
Χρησιµοποιήθηκε ο όρος «εθνικός δρυµός» αντί του όρου
«εθνικό πάρκο» που είχε επικρατήσει
σε άλλες χώρες. Και αυτό γιατί
θεωρήθηκε ότι οι αξίες της φύσης που έχουν ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας
βρίσκονται κυρίως στον ορεινό χώρο, σε αποµονωµένες περιοχές «παρθένας
φύσης». 0 όρος «δρυµός» που παρέχει εκτός από την κύρια έννοια — δάσος
δρυών — και την έννοια «σύδενδρος τόπος, περιοχή µε άγρια βλάστηση»,
περιέβαλε τις εκτάσεις αυτές µε την απαραίτητη αίγλη και µεγαλοπρέπεια που
τόνιζαν περισσότερο την ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας τους.
1.6.3 Η Συνταγµατική κατοχύρωση της Προστασίας του Φυσικού
Περιβάλλοντος
Με την ψήφιση του Συντάγµατος του 1975 επέρχεται µια θεµελιώδης τοµή στα
θέµατα προστασίας της φύσης στην Ελλάδα προβλέπεται για πρώτη φορά
συνταγµατική διάταξη για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Το
άρθρο 24 του Συντάγµατος αναφέρει ότι: « Η προστασία του φυσικού και
πολιτισµικού
περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους... ». Η
διατήρηση του συνδυάζεται µε την προστασία
των δασών και των δασικών
εκτάσεων της χώρας.
Αρχίζει έκτοτε µια νέα περίοδος για την προστασία της
φύσης στην
Ελλάδα.
Η ύπαρξη της παραπάνω συνταγµατικής επιταγής, ενεργοποιεί την
προώθηση κάποιων µέτρων οργάνωσης και εκσυγχρονισµού. Παράλληλα όµως
επέρχεται µια αυξανόµενη πολυπλοκότητα της σχετικής νοµοθεσίας και
δηµιουργείται κάποια ασάφεια σε πολλές περιπτώσεις.
∆ιευκολύνεται η εµπλοκή διαφόρων υπηρεσιών και φορέων στην
εφαρµογή της αντίστοιχης πολιτικής, αλλά δηµιουργείται πολλές φορές
σύγχυση και αποπροσανατολισµός και είναι φανερή γενικά η απουσία
συγκροτηµένης στρατηγικής και οργάνωσης για τα θέµατα αυτά.
1.6.4 Ο Νόµος «περί χωροταξίας και Περιβάλλοντος»
Ένας σηµαντικός Νόµος µετά το Σύνταγµα του 1975 που αναφέρεται σε θέµατα
Προστασίας της φύσης είναι ο Ν. 363/1976