Mam Vëlo do! - lvi.lu | Lëtzebuerger Vëlos-Initiativ

177
Monique Goldschmit
Interview „De Vëlo woar
déi Joaren dat Kamoudst
wat mär haten“
Wéi wor dat fréier, wou de Vëlo nach fir vill Leit hiert wichtegst Transportmëttel wor? D’Monique Goldschmit
huet sech mat zwee fréiere Schmelzaarbechter ënnerhalen.
Den Här Pauly vu Rëmeleng
Den Här Pauly ass am Dezember 1932 gebuer. Ech hunn
hie getraff bei him doheem zu Rëmeleng, wou hien
zesumme mat senger Fra lieft.
1947 war den André Pauly zu Mutfert an enger
Schräinerei an der Léier, a säi Patron hat eng Entreprise
zu Hengescht iwwerholl. „Mär haten eng Camionnette,
a méindes ass de Patron mat eis doropper gefuer,
an da si mär déi ganz Woch dobliwwen. Do hu mär
da geschafft vu moies siwe bis owes siwen. Méindes
hunn ech zu mengem Patron gesot: Ech muss awer
de Mëttwoch an d’Schoul. Mëttwochs woar ëmmer
Beruffsschoul.“ Als Äntwert krut hien, datt en da selwer
misst kucken, wéi en dorower kéim. „Du sinn ech mam
Vëlo vun Hengescht bis op Sandweiler gefuer – do
hu mär gewunnt. Ech hat véierzéng Joar, a wa mäi
Papp et gewosst hätt, deen hätt dem Patron d’Guergel
zougedréckt. Vun Hengescht bis op Dikrech woare
keng Stroosse méi, dat woar jo nom Kréiich alles futti,
am Agank vun Dikrech ass d’Strooss e bësse besser
ginn, an et woare keng Autoen an der Strooss, déi
puer amerikanesch Camionen déi ee begéint huet …
Da sinn ech mëttwochs an d’Schoul gaangen, an ech
sinn donneschdes moies um véier Auer zu Sandweiler
fortgefuer, well ech hu missten um siwen Auer zu
Hengescht sinn.“
Den André Pauly haut …
… a fréier, op engem Velostour 1948. Zu zwee ënnerwee
op Berbourg, fir e blanne Frënd ze besichen.