UrbanStyleMag #31 “Warm heart of concrete”

Οι τουρίστες φέτος ήταν πολλοί και την ώρα της Ανάστασης ήταν όλοι
παραταγμένοι με τους ζουμ φακούς τους έτοιμοι να κατασπαράξουν
το θέαμα. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους αδηφάγους κυνηγούς κι εγώ.
Την ώρα που άρχισαν να πέφτουν τα πρώτα βαρελότα έπιασα τον
εαυτό μου ασυναίσθητα να σφίγγεται και να ψάχνει να βρει διέξοδο.
Συνειδητοποίησα μια ακόμα συνέπεια των τελευταίων ετών της κρίσης.
Οι καπνοί από τα ‘τριγωνάκια’ και τα τραντάγματα από τις εκρήξεις
των πυροτεχνημάτων έχουν πια συνδεθεί ανεπιστρεπτί μέσα μου με
δακρυγόνα και κρότους λάμψης. Το μυαλό έφτιαξε πια νέες συνάψεις
και συνειρμούς. Ακόμα μια πλευρά της αθωότητας εχάθη εις τον βωμόν
του χρέους.
Παραλίες: Μούρος, Αγ. Άννα, Γραμβούσα ( με καραβάκι από την Κάτω
Μεριά)
Φαϊ: Λαγκάδα: Έρωντας (μεζέ) Βαρύ (φαγητό) Λουκάκι (παραδοσιακό
καφενείο με ζωντανή μουσική)
Θολάρια: Χορευτής και Καλή Καρδιά (φαγητό και παντοπωλείο)
Κατάπολα: Νώντας (βιολογικά προϊόντα και ντόπια μαναβική)
Κάτω Μεριά: Μαρουσώ, Γιωργαλύνη
Χώρα: Τρίπορτο (αναμφίβολα για μεζέ, ποτό και ‘χάνομαι-γιατί-ρεμβάζω’
καταστάσεις, και συζητήσεις ‘υψηλές’ στις μικρές ώρες με την Γιούλη που
φέρνει λίγο από αρχαία ελλάδα)
Night out / beach bar: Q (the legendary) στην Αιγιάλη
Camping: Αιγιάλη (πιο τουριστικά) και Κατάπολα (πιο ήρεμα,
οικογενειακά)
Διαμονή: Elia Studios (www.studiosamorgos.gr) στην Αιγιάλη (δίπλα στη
θάλασσα, περιποίηση και αυτονομία)
Να φας, να πιεις: Ψημένη ρακί, πατατάτο, μαλάκα (φρέσκια μυζήθρα),
και κοπανιστή (παλαιωμένο πικάντικο τυρί)
Να πας, να δεις, να κάνεις: Καταδύσεις, ορειβασία και trekking σε
οργανωμένα μονοπάτια. Μια βόλτα στο μοναστήρι της Χωζοβιότισσας με
την εικόνα που ‘ταξίδεψε’ εκεί από την Παλαιστίνη, στα όμορφα Θολάρια,
και στον παραδοσιακό οικισμό στο Ξυλοκερατίδι με το ναυπηγείο της
μυκηναϊκής εποχής. Για τους πιο ψαγμένους βόλτα στον ‘Παριανό –την
φλέβα νερού που επικοινωνεί με την Πάρο (λένε) ή εξόρμηση για να βρεις
το ‘λάλων ύδωρ’ κοντά στον Βαλσαμίτη όπου παλιά υπήρχε ιερομαντείο
με βάση το νερό.
The - many - tourists who attended the Holy Resurrection were there
along with their photographic lenses, zooming in and out, ready to devour
the spectacle. I was one of those voracious hunters. When the first
petards started exploding, I found myself nestled up, seeking my way
out. I then realised that the fireworks, the smoke and the whole turmoil
were mentally linked to the tear gas, the clangors and the noise of the
riots. For good. My mind had merged the two, making new, irreversible
cohesions. Another aspect of innocence, lost for the sake of Debt.
Beaches: Mouros, Aghia Anna, Gramvousa (by boat from Kato Meria)
Eat: Lagada: Erondas (delicacies, snacks), Vary (meals), Loukaki (traditional
cuisine together with live music)
Tholaria: Choreftis and Kali Kardia (foods and grocery store)
Katapola: Nondas (local greengroceries and organic foods)
Kato Meria: Marouso, Giorgalini
Chora: Triporto (recommended without a shadow of a doubt. Delicacies,
drinks and “I-am-drifting-off-as-I- am-musing” kind of situations,
and talks with Youli who, somehow, resembles ancient Greece)
Night out / beach bar: Q (the legendary) in Aeghiali
Camping: Aeghiali (a tourists’ hangout, more vibrant and noisy )
Katapola (tranquil, suitable for families)
Stay: Elia Studios (www.studiosamorgos.gr) in Aeghiali (next to the
beach, with good service and autonomy level)
What to eat & drink: Fired raki, patatato, malaka (fresh soft white
cheese) and kopanisti (aged spicy cheese)
Where to go, what to see, what to do:
Scuba diving, climbing and hiking/ trekking through organized, tested
mountain paths. Drop by the monastery of Chozoviotissa and see the
icon that “travelled” all the way from Palestine, the beautiful Tholaria
and the traditional settlement in Xylokeratidi, with a shipyard which
dates back in the Mycenaean era. Also visit Parianos- the water spring
that’s said to be connected to the island of Paros- or go on a quest and
seek the “speaking water” near Valsamitis, the location of an ancient
sacred water oracle.
10 URBANSTYLEMAG