UrbanStyleMag #31 “Warm heart of concrete”
Amorgising, And.id - eternal return, Magda, Stathis Lazarides, Jane Doe, Beach Street Canvas, Deep Down, Gracias Barcelona, Habeat Records Vinylstore, Manolis Lagoutaris, Heart made of concrete, Τέχνη στο σώμα, Beach Street Festival, Sonar 2013, Viva España! OffSonar 2013
Amorgising, And.id - eternal return, Magda, Stathis Lazarides, Jane Doe, Beach Street Canvas, Deep Down, Gracias Barcelona, Habeat Records Vinylstore, Manolis Lagoutaris, Heart made of concrete, Τέχνη στο σώμα, Beach Street Festival, Sonar 2013, Viva España! OffSonar 2013
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
decoroom backpage<br />
Μελετώντας το πλούσιο παρελθόν των τατουάζ μαθαίνουμε ότι αυτά αποτελούν έθιμο εδώ και<br />
χιλιάδες χρόνια, σε λαούς της Ασίας, της Αφρικής και της Ωκεανίας, με πιο γνωστά σήμερα τα<br />
παραδοσιακά σχέδια των Μαορί της Νέας Ζηλανδίας. Η ονομασία τους όμως προήλθε από<br />
τις Πολυνησιακές διαλέκτους όπου «τα» σημαίνει «χτύπημα, πρόσκρουση». Στην γλώσσα της<br />
Ταϊτής μάλιστα, «τατάου» σημαίνει «σημάδεμα». Τα μέλη των φυλών έκαναν τατουάζ κατά τη<br />
διάρκεια τελετών μύησης χαράζοντας το σώμα τους και τρίβοντας κάρβουνο μέσα στις τομές,<br />
με αποτέλεσμα μετά την επούλωση τα αδιάλυτα μόρια του κάρβουνου να παραμένουν μέσα<br />
στο δέρμα. Άλλη, λιγότερο δημοφιλής εκδοχή, υποστηρίζει πως το τατουάζ πήρε το όνομά του<br />
από τον ήχο («τα- τα- τα») που έκαναν τα εργαλεία όταν οι τεχνίτες χτυπούσαν με αυτά το<br />
χρώμα πάνω στο δέρμα.<br />
Οι θαλασσοπόροι του 18ου αιώνα έφεραν στην Ευρώπη τη λέξη «τατάου», η οποία στη συνέχεια<br />
μετατράπηκε στο αγγλικό “tattoo” και στο γαλλικό “tatouage”. Με έναρξη την εποχή εκείνη τα<br />
τατουάζ -κι ακολούθως οι tattoo artists- άρχισαν να γίνονται περιζήτητα σε εμπορικά λιμάνια<br />
από Ευρωπαίους και Αμερικάνους ναυτικούς. Οι πρώτοι καταγεγραμμένοι επαγγελματίες<br />
καλλιτέχνες μάλιστα χρονολογούνται ήδη από το 19ο αιώνα. Στις ΗΠΑ ο Γερμανός μετανάστης<br />
Martin Hildebrandt στη Βοστόνη έκανε κατά την περίοδο 1861- 1865 τατουάζ σε στρατιώτες<br />
και των δύο πλευρών του Αμερικανικού εμφυλίου. Την επόμενη δεκαετία καταγράφηκε και στο<br />
Liverpool της Βρετανίας ο πρώτος επαγγελματίας καλλιτέχνης τατουάζ στην Ευρώπη. Μέχρι<br />
τότε τα τατουάζ, ως εξαιρετικά επίπονη και ακριβή διαδικασία, είχαν καθιερωθεί ως ένδειξη<br />
κύρους και πλούτου μεταξύ των ευγενών της Ευρώπης.<br />
Με τον καιρό όμως και για ένα διάστημα, από ένδειξη κύρους μετατράπηκαν σε αιτία<br />
στιγματισμού για όσους τα είχαν, αφού έγιναν χαρακτηριστικά κατάδικων. Στη φυλακή τα<br />
τατουάζ αποτύπωναν ανεξίτηλα στο σώμα των έγκλειστων την επιθυμία για αυτονομία και<br />
ταυτότητα.<br />
Η προκατάληψη αυτή ευτυχώς έμελλε να ξεπεραστεί. Ήδη από τη δεκαετία του ‘70 άρχισαν να<br />
αντιμετωπίζονται ως καλλιτεχνική έκφραση, να απενοχοποιούνται και να αναδεικνύονται από<br />
τραγουδιστές της ροκ σκηνής καθώς και από ηθοποιούς, σε ταινίες και συναυλίες. Στα μέσα<br />
της δεκαετίας του ‘80 η τέχνη της ζωγραφικής του δέρματος αγαπήθηκε όχι μόνο από τον<br />
καλλιτεχνικό χώρο αλλά και από τις μάζες, και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.<br />
Η σταδιακή αυτή αποδοχή οδήγησε στη δημιουργία πολλών διαφορετικών κατηγοριών τατουάζ,<br />
καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι έμπαιναν στη διαδικασία να εκφραστούν χτυπώντας<br />
στο δέρμα τους ένα σχέδιο που να τους αντιπροσωπεύει. Τα τατουάζ έχουν γίνει καιρό τώρα<br />
αναπόσπαστο κομμάτι της Δυτικής (και όχι μόνο) κουλτούρας, με απήχηση σε κάθε φύλο,<br />
κοινωνική τάξη και μετεφηβική ηλικία. Το 2010 μάλιστα, δημοσκόπηση έδειξε πως 1 στους 4<br />
Αυστραλούς ηλικίας κάτω των 30 είχε χτυπήσει τουλάχιστον ένα τατουάζ.<br />
Απόδειξη της ολοκληρωτικής απενοχοποίησης και μαζικής διάδοσης των τατουάζ αποτέλεσε η<br />
οργάνωση ολόκληρων φεστιβάλ ειδικά για την ανάδειξή τους. Καλλιτέχνες απ’ όλο τον πλανήτη<br />
συγκεντρώνονται για να εκθέσουν το ταλέντο τους πάνω σε μοντέλα που διαθέτουν το σώμα<br />
τους γι’ αυτό το λόγο, σαν καμβάδες που προορίζονται να γίνουν έργα τέχνης, ζωντανοί πίνακες<br />
ζωγραφικής.<br />
Κάπως έτσι φτάσαμε στη σημερινή εποχή, όπου τα τατουάζ δεν είναι στιγματισμός και<br />
προκατάληψη για κανένα, κάτι εξαιρετικά ευχάριστο καθώς υποδεικνύει αλλαγή και εξέλιξη<br />
στη νοοτροπία των ανθρώπων. Η τέχνη της ζωγραφικής πάνω στο δέρμα, μια πανάρχαια<br />
παράδοση, επιτέλους δεν θεωρείται κοινωνική παρέκκλιση, αλλά στοιχείο της Μόδας και ως εκ<br />
τούτου, μέσο έκφρασης...<br />
USM 151
Change language