Nisan 2009 - Türkiye Seyahat Acentaları Birliği

Galata Kulesi’ne bakmak, en az GalataKulesi’nden bakmak kadar keyifliLooking at the Galata Tower is as muchpleasing as looking from the GalataTowerdönem eşlik etti İstanbullulara.Kanuni döneminde KasımpaşaTersanesi’nde çalıştırılan esirlerinzindanıydı; sonra da tersaneninambarı. III. Murat dönemindeMüneccimbaşı TakıyeddinEfendi’nin kullandığı birrasathane oluverdi. Ardındanen önemli görev aldı sırasını:Galata Kulesi, İstanbul ahalisiniyangınlardan haberdar edecekti.Yakın semtlerdeki yangınlariçin, kulede asılı büyük davullarses veriyordu; sesi duyanlaranlıyordu ki tehlike büyüyor.Daha uzak semtlerdekilerise gözlerinin kuvvetinegüvenmeliydi. Kuleye gündüzleribirer sarı ve kırmızı bayrak,geceleri iki kırmızı fener asıldımı, Rumeli cihetindeki bazısemtlerde yangın çıktı demekti.“Köşklü” adı verilen bir grupgörevli, bu uyarıyı görür görmezhalkı haberdar etmeye koşardı.Kadıköy-Üsküdar cihetindeyangın çıktığı ise gündüz yeşilbayrak, gece yeşil fenerdenbelli olurdu. Bu bölgede dekuleden alınan haber, topatışıyla yayılırdı. Ta ki sesleridüşman saldırısı sanıp telaşadüşen II. Abdülhamit bu yöntemiyasaklayana kadar.Hezarfen gökyüzündesüzülüyorGalata Kulesi’ni asıl efsanevikılan, Hezarfen Ahmet Çelebi’yehayalini gerçekleştirmesiiçin uzattığı yardım eli oldu.Hezarfen, bir kuş gibi havadasüzülebilmek hayaliyle süreklidüşünüyor, okuyor, planlaryapıyor, kuşların uçuşunuinceliyor, kanatlarına bakıyordu.Nihayet, rüzgârın lodosadöndüğü bir gün hayalinigerçeğe çevirdi. Kuşlara baktı birkez daha, kendi kanatlarını taktıİstanbul siluetinin vazgeçilmezsimgelerinden biri olan Galata Kulesi,bir dönem etrafını çevreleyen surlar vehendekler arasından bakıyordu şehreThe Galata Tower, one of theindispensable symbols of the silhouetteof İstanbul, had used in the past to look atthe city among the city walls andtrenchesve vücudunu boşluğa bıraktı;Boğaz’da süzüldü, süzüldü...Son durağı Üsküdar Doğancılarmevkiiydi.Hikâyeyi aktaran Evliya Çelebi’yegöre, dönemin padişahı IV.Murat bu olayı ilgiyle karşılamış,Hezarfen Ahmet Çelebi’yi birkese altınla ödüllendirmişti.Ancak sonra zihninde bin birtürlü senaryo canlanmış olmalıki, bilginin ve becerinin bu kadarfazlasının tehlikeli olduğunudüşünerek, “her ne murad ederseelinden gelür” böyle bir adamınortalıkta gezinmesinin caizolmayacağını söyleyip Hezarfen’iCezayir’e sürecekti.Galata Kulesi bugün, yüzlerceyıllık tarihinde yüklendiğigörevleri, ev sahipliği yaptığıefsaneleri, tersane esirlerininfısıldaşmalarını, yangınhabercilerinin koşuşturmalarını,müneccimlerle yıldızlar arasındakianlaşmaları, bizzat maruz kaldığıyangınlardan sağ kurtulmuşolmanın sevincini ve Hezarfen’inkanat seslerini taşları arasındasaklayarak, sessiz sedasızİstanbul’u seyrediyor.to taste delicious and to be precious.Some others think since Latins called“Galus” had dwelled in the quarterand various regions had been givennames such as Galatea, Galatya,Galas, the name of Galata might havederived from the presence of thiscommunity.Whose work is the GalataTower?There are several rumors about theconstruction of the tower. Some claimthat the tower was built by EastRomans as a light tower in 507 andsome others say it was developedby Genoeses in 1348 and somespeculate the tower was directly builtby Genoeses. Moreover, they mighthave chosen this point because theywanted to be close to the nest of theseagull used to guide them when theywere sailing in the darkness; thislucky bird had used to return quietlyto its nest in Galata after deliveringthe ships of Genoese people safe andsound to the town.As the legends about its constructionfollow each other, the Galata Towercontinued to accompany the residentsof İstanbul each time by assumingnew roles. It had been used as adungeon for the slaves forced towork at the Kasimpasa dockyardduring the ruling of Sultan Kanuni;then it served as the storage ofthe dockyard. During the time ofMurat III, it was transformed to anobservatory used by Müneccimbaşı(Chief Augur) Takıyeddin Efendi.Then it assumed a very importanttask: Galata Tower would be usedto alert people living in İstanbulagainst fire. For the fires in thenear quarters, the big drumshung at the Tower had beenused to alert people; thus,those hearing the drumshad been realizingthe seriousness ofthe risk. However,those living infar districts hadto rely on theirstrength of vision.The yellow andred flags hung inday light and twored lanterns hungat night had beenwarning that afire had occurredin the Rumelia region. A group ofofficers called “Köşklü” had to runto warn people as soon as they seethis sign. If a fire had occurred inthe vicinity of Kadıköy-Üsküdar, agreen flag was seen in day time anda green lantern at night; the alertfrom the Tower had been made heardto people through a cannon fire. Thissystem continued until AbdülhamidII took these sounds for an enemyassault and was afraid and thereforebanned it.Hezarfen flows in the airThe notion which made the GalataTower legendary was the help itprovided to Hezarfen Ahmet Çelebito realize his dream. Hezarfen hadbeen regularly reading, thinking,planning, observing the birds’ flight,looking at their wings to realize hisdream to fly in the air like a bird.Then, he made his decision one daywhen the wind began to flow fromthe south. He looked at birds onceagain, put his own wings and left hisbody into the void; he flew, flew overthe Bosphorus… His last stop wasÜsküdar Doğancilar.According to Evliya Çelebi telling thisstory, Murat IV., Sultan at that time,had been greatly interested with thisevent and had awarded HezarfenAhmet Çelebi with one purse of gold.However later, he imagined manyscenarios in his mind and thoughtsuch a man “who realizes whateverhe wishes” should not wanderaround and exiled Hezarfen toAlgeria. Today, the Galata Towercontemplates silently İstanbulby keeping the roles it had toassume in its past datingback to hundreds yearsago, the legends ithosted, whispersof the dockyardslaves, the rushof fire runners,agreementsbetween the augursand stars, joy ofsurviving the firesit had been directlyexposed to and thewing sounds ofHezarfen inside thestones.48 TÜRSAB DERGİ | NİSAN 2009NİSAN 2009 | TÜRSAB DERGİ 49