4/2010 - plik pdf (3 069 780 bajtów) - Wojewódzka Biblioteka ...

Podjavorinskej, Elenie Maróthy-Šoltésovej i Terézii Vansovej – eterycznei metaforyczne przedstawienie zależności kobiet od czasui przestrzeni, w której żyją, od tradycji, konwenansów i reguł życiaspołecznego. Opowieść zarówno o próbach wyzwolenia się, jaki o próbach kompromisu – życia zgodnego z oczekiwaniami. W opartymna biografiach i wypowiedziach pisarek tekście słowa odgrywałyrolę drugorzędną – spektakl bazował na subtelnych metaforach– biel strojów kontrastowała ze scenografią, w końcu jednak przykryłają żałoba płaszcza. Symboliczne nakładanie kolejnych warstw ubrania– butów obowiązków, sukienek konwenansów, parasoli, kapeluszyi rękawiczek kolejnych doświadczeń. Wyznaczona „od zawsze” drogażyciowa – biała, kreślona kredą linia, zaznaczanie swojej obecności– ślady stóp i pisanie. Miłość i macierzyństwo symbolizowane męskimikoszulami i dziecięcymi ubrankami. Ulotne chwile radościi poczucia wspólnoty przerwane nagłą burzą... I talent rozbity o gotowanie,pranie, sprzątanie, niekończące się pytania dzieci, mężowskiewymówki. I to poślubne zdziwienie – „Gotować?”. W dzisiejszym dyskursiefeministycznym, kiedy kobiety odkrywają „język swojej seksualności”i „własną kobiecą estetykę”, pytanie o to, kto ma gotować(i dlaczego kobieta), wydaje się śmieszne i anachroniczne. Gdzie byśmyjednak dziś były, gdyby ono wtedy nie padło?Marta Andrzejczyk – olsztynianka, animatorka społeczno-kulturalna zawodowozwiązana z Miejskim Ośrodkiem Kultury w Olsztynie, prezeska Stowarzyszenia SCENABABEL, pieśniarka, aktorka Białego Teatru w Olsztynie oraz Teatru Kreatury z GorzowaWlkopolskiego. Śpiewa w programie słowno-muzycznym Śpieszmy się kochać ludzi…(poezja ks. J. Twardowskiego, muz. H. F. Tabęckiego z towarzyszeniem Ewy Błaszczyki Krzysztofa Kolbergera). 15 kwietnia 2010 roku, na Zamku Królewskim w Warszawie,w imieniu polskich artystów i twórców programem Śpieszmy się kochać ludzi… pożegnałaparę Prezydencką i Ministra Tomasza Mertę. Współzałożycielka grupy literackomuzycznejSCENA BABEL (1999), Kabaretu Piosenki Smutnej (2007) oraz TeatralnegoSpichlerza (2009). W latach 2002-2004 związana z Teatrem Pantomimy Olsztyńskiej,adeptka Olsztyńskiego Teatru Rapsodycznego, nagradzana w dziedzinie piosenki i aktorstwa,stypendystka Prezydenta Miasta Olsztyn, Ministra Kultury i Sztuki, MinistraEdukacji Narodowej i Sportu. W 2007 roku ukazała się jej pierwsza płyta pt. Cicho,na której gościł też głos Mirosława Czyżykiewicza. W 2010 roku wydała drugi albumpt. Cienie.Marta AndrzejczykTeatralny SpichlerzScena Kreatur– istny Babel!Działające od 2000 roku na terenie Olsztyna Stowarzyszenie „ScenaBabel” poszukiwało swojej autonomicznej przestrzeni do realizacjitwórczych pomysłów i celów statutowych. Mieliśmy ku temu okazjęw 2002/2003 roku, zakładając i działając przez sezon, w Domu PracyTwórczej „Pajęczarnia” przy ulicy Królowej Jadwigi 4 w Olsztynie.Miejsce to zostało udostępnione Stowarzyszeniu przez CentrumInformacji Technicznej i Biznesowej MBP. Podobnie rzecz się miałaze Stowarzyszeniem Teatr Kreatury, które swoje cele statutowe naniwie kultury realizowało przez okres 2,5 roku w „Stolarni”, budynkustarej stolarni, udostępnionym Stowarzyszeniu przez Urząd Miastaw Gorzowie Wielkopolskim.Teatralny Spichlerz to przestrzeń, dzięki której te dwa Stowarzyszeniamogły połączyć swoje siły i stworzyć pełen poezji i teatru tygiel artystyczny.Działania w TS zainicjowaliśmy w 2009 roku, trwały dwa miesiące– lipiec i sierpień – wpisując się w Olsztyńskie Lato Artystyczne.Dzięki ogromnemu zainteresowaniu, jakim cieszyły się letnie spotkania,Dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie, pan MarekMarcinkowski, na mocy porozumienia udostępnił Stowarzyszeniomsalę Spichlerza przy ul. Piastowskiej 13, efektem czego było wznowieniedziałań podczas OLA 2010 i kontynuowanie ich w roku kulturalnym2010/2011.Gospodarzami wieczorów są Biały Teatr i Teatr Kreatury. Ofertę programowąwzbogacają również przyjaciele związani ze Stowarzyszeniami,m.in.: Hanna Brakoniecka, Basia Raduszkiewicz, Aurelia Luśnia, KabaretPiosenki Smutnej, Piotr Szauer. W sumie posiadamy około dwudziestupozycji repertuarowych (w tym recitale, spektakle teatralne, spotkaniaautorskie, koncerty kabaretowe). W 2010 roku zapowiedzieliśmycztery premiery (wszystkie zostały już zrealizowane): spektakl BiałegoTeatru pt. Gra: Zamek (w reżyserii Janiny Tomaszewskiej) na podstawiepowieści Franza Kafki Zamek, trzy premiery Teatru Kreatury – Witekw oparciu o prozę Witolda Gombrowicza, KU PA na podstawie rysunkówMarka Raczkowskiego (Teatr Kreatury za to przedstawienieotrzymał główną nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu „Słodkobłękity”w Zgierzu we wrześniu 2010, a pisząca te słowa – nagrodę specjalną odjurora Festiwalu Michała Kwiecińskiego) oraz Chłopski głos na podstawiemałych próz Hanny Brakonieckiej (wszystkie w reżyserii PrzemkaWiśniewskiego).Marzymy o tym, aby nasze działania wpisały się w przestrzeń kulturalnąOlsztyna, abyśmy mieli możliwość twórczej pracy, realizowania orazpokazywania naszych „dziełek” szerszej publiczności, żeby TeatralnySpichlerz zaistniał w sercach, duszach i umysłach olsztyniaków, spragnionychsztuki i kultury studentów oraz odwiedzających nasze miastoturystów.Wydarzenia odbywają się w każdy poniedziałek o godzinie 19:00.ZapraszaMy.www.teatralnyspichlerz.strefa.plw y d a r z e n i e04/2010VariArt25