4/2010 - plik pdf (3 069 780 bajtów) - Wojewódzka Biblioteka ...

AK: Tak. Jak najbardziej. Venclova jest Odyseuszem intelektualnym.Wędrowcem. Opisuje miasta, krajobrazy, kraje. Jego wiersze sąbardzo intertekstualne, nawiązujące do doświadczeń innej literatury,literatur obcych.EZ: A co dla pani jako tłumaczki było najważniejsze – dosłownośćczy struktura utworu?AK: Wszystko jest ważne. Wiersz przetłumaczony musi pozostaćtym samym wierszem. Venclova jest poetą klasycyzującym.Rymuje, tu akurat daje o sobie znać na pewno wpływ literaturyrosyjskiej, ponieważ głównie pracuje w tej materii i pewne rzeczyrobi, jak poeci rosyjscy, czyli skanduje. Jego wiersze są bardzodźwięczne. Czytane głośno dają ten właściwy efekt. Budowa wierszateż jest istotna. I te wszystkie rzeczy: strukturę, dźwięk i treśćtrzeba ująć. Więc pierwszy krok to jest przetłumaczyć dosłownie,później policzyć sylaby i zbadać, jakie stopy i tropy zostały użyte.Niektórzy lubią rozwiązywać krzyżówki, ja wolę łamigłówki w postaciwierszy Venclovy.EZ: A ja jeszcze dopowiem, że pierwsze pani tłumaczenia wierszyTomasa Venclovy autor pochwalił i porównał z tłumaczeniamiStanisława Barańczaka. Tak było?AK: Tak było. Może nieskromnie o tym mówić, ale to bardzo zachęciłomnie do dalszej pracy. Otóż wiersze, które opublikowałamw „Borussi” na początku mojej bytności w Olsztynie, przetłumaczyłam,nie wiedząc, że te same wiersze tłumaczył już Barańczaki opublikował w tomiku „Rozmowa w zimie”. Czyli naiwność byłachyba tutaj zbawieniem. Wysłałam je, tak jak już wspomniałam,Venclovie i on powiedział, że niektóre rymy udały mi się nie gorzejniż Barańczakowi.EZ: Kolejne tłumaczenia ?AK: Teraz zajmuję się tłumaczeniami z innej bajki. Dosłownie.Są to bajeczki dla dzieci Kęstitusa Kasparowicziusa.EZ: A Venclova?AK: Chciałabym też opublikować wybór jego nowych wierszy.Alina Kuzborska tłumaczy zarówno prozę, jak i poezję TomasaVenclovy. Jest adiunktem w Katedrze Filologii Germańskiej i kierownikiemCentrum Egzaminacyjnego Goethe-Institut przy UWMw Olsztynie.Boże pełen miłosierdzia*Boże pełen miłosierdzia,gdyby Bóg nie był pełen miłosierdzia,miłosierdzie byłoby w świecie, nie tylko w nim.Ja, który zrywałem kwiaty na wzgórzachi spoglądałem w dół ku dolinom,ja, który znosiłem trupy ze wzgórz,mogę powiedzieć, że w świecie nie ma miłosierdzia.A byłem królem Morza Martwego,niezdecydowany stojąc w oknie,liczyłem kroki aniołów,dźwigałem ciężary w strasznychkonkursach cierpienia.Użyłem ledwie małej częścisłów ze słownika.Zmuszony odcyfrować zagadki wbrew woli,wiem, gdyby był Bóg pełen miłosierdzia,świat byłby miłosierny,nie tylko on.*El male rachamim (Boże pełen miłosierdzia) to modlitwa tradycyjnie odmawianaza zmarłych. Wiersz nawiązuje do pierwszych słów modlitwy, ale także doofiar czterech wojen, w których poeta uczestniczył.Pierwszy deszczPierwszy deszcz przypomina miO wznoszącym się letnim kurzu.Deszcz nie pamięta deszczu zeszłorocznego.Rok jest jak tresowane zwierzę bez wspomnień.Wkrótce znów włożysz swą uprząż,Piękną i haftowaną aby podtrzymywałaPrzeźroczyste pończochy: tyOgier i woźnica w jednym ciele.Biała panika miękkiego ciałaW przerażeniu nagłej wizjiZamierzchłych świętości.08 VariArt04/2010