Gümülcine’de gösterildi

tarihin yorumundan etkilenerek oluşur. İnsanlar olanlardandeğil olanların algılama biçiminden etkilenir.Bir de anılarından etkilenir, doğru, ancak anı ve hatıradediklerimiz genellikle yaşadıklarımız değildir,bize anlatılanlardır. Biz tarihimizdeki zaferleri ve yenilgileri,başarıları ve yıkımları, dostları ve düşmanlarıhep hatırlarız ve hiç unutmayız. Ama bunları aslında“hatırlamayız”, hatırladıklarımız okuduklarımız, duyduklarımız,okullarda öğrendiklerimizdir. Ve tabii herulus-devlette bu anlatılanlar bambaşka olabiliyor. BirRomanyalı ile bir Türk’ün Osmanlı Tarihini farklı algılamasıbu yüzdendir.Yani belli bir milli kimliğin oluşturulduğu ve yerleştirildiğizamanımızın ulus-devletlerindeki eğitiminne yaptığı ve ne yapmaya çalıştığı anlaşılmadan netarih anlaşılabilir, ne bütünüyle farklı yorumların nedeni,ne de halklar arasında var olan güvensizlik vehusumet. Bir proje kapsamında yürütülen bu son toplantıyıbu yüzden çok yararlı buldum. Geçmişle ilgilibilgi kuşkusuz yararlıdır, ama bu söz konusu mekanizmalarıanlamak toplumsal barışı ve anlayışı sağlamasıaçısından çok daha yararlıdır.Ayrıntılara girmeden kısaca şunları ekleyerek bu“farklı tarih yorumları” konusuna son vereyim. Toplantıyakatılanlar söz birliği etmişçesine benzer şeylersöylediler. Geçmişlerinde bir imparatorluk mirasıbulunan bütün ulus-devletlerinde durum aşağı yukarıaynıdır: Tarihlerini milli kimlik taşıyan kimseleritatmin edecek biçimde anlatmakta ve okullarda öyleöğretmektedirler. Gerektiğinde hoş olmayan, günümüzdeayıp sayılan, gurur incitici olaylar ya hiç anlatılmamaktaya da “ütülenerek” (yani çarpıtılarak)anlatılmakta. Başarılar vurgulanmakta ve aşırılığa kaçarakanlatılmakta, başarısızlıklar “unutulmaktadır”.Yani Osmanlı ve “övünç kaynağı ecdadımız” edebiyatı“bize” özgü bir durum değil. Bütün uluslaraşağı yukarı aynı şeyi yapıyor. Bu durumun genel olmasıteselli mi sayılmalı yoksa insanlık adına daha dakaramsar bir tablo mu, bunu okuyucunun takdirinebırakıyorum. Umut verici olan, bu acayip ve oldukçada komik durumun artık, en azından akademisyenlerarasında, görülüyor olmasıdır. Karşılaştırmalı çalışmalarbu alanda yol göstericidir. Bu işin tuhaflığınıgören, eleştiren ve aşılmasını isteyenler “milli kimliktenyoksun kimseler midirler?” sorusu akla gelebilir.Bence değil. Böyle düşünen insanlar, kıvancı, yalanadayanan bir geçmişte aramak yerine, kendini anlamanınverdiği özgüvende arıyorlar. Zaten çok eskilerdebaşkalarının yaptıklarından ne utanıyorlar, ne de kendilerinepay çıkarmak istiyorlar. İstedikleri kendilerininyetenekli, erdemli, yaratıcı ve haklı olmalarıdır.İskeçe’de iki yaşlıkadını katledencaniler yakalandı!İskeçe’de (Xanthi) iki yaşlı kardeşin evini basan vearadığını bulamayınca talihsiz kadınları döverek öldürenkatiller yakalandı.24, 27 ve 38 yaşlarında oldukları tespit edilen üçGürcistan asıllı zanlı polisin başarılı operasyonu sonrasındaSelanik’te yakalandı. Yapılan sorgulama sonrasındacaniler suçlarını itiraf etti.Yaşları 71 ile 80 olan ve İskeçe’nin Kurlar (Komnina)bölgesinde ikamet eden iki kız kardeşin evlerinde parasakladığını öğrendiklerini dile getiren hırsızlar, iki yaşlıkadının ellerindeki tüm parayı ve değerli ziynet eşyalarınıalmak için şiddet uyguladıklarını ve devamında ikitalihsiz kadını bağlayıp nefes almalarını engelleyerek ölmelerineyol açtıklarını itiraf etti.Yapılan sorgulama sonrasında iki hırsızın eve girdiğiüçüncüsünün ise dışarıda arabada arkadaşlarını beklediğitespit edilirken, iki yaşlı kadının evinden 1.000 Euroçalan hırsızların daha sonra kaçtığı belirlendi.Adlin tıbbın verdiği raporda ise herkesi şok etti. Raporda“katillerin iki yaşlı kadını öldürdükten sonra daöfkeyle tekmeye ve içlerindeki nefreti kusmaya devamettikleri” belirtildi.Polisin başarılı operasyonu sonrasında Selanik’te yakalananüç cani İskeçe Savcılığı’na sevk edilecek.Azınlıkça 31