ODOLAREN MINTZOA

Gutik egin zuen, nihaur ere ez bainintzan nigarrez hasi.
Hainbertzetaraino hunkitua nintzan.
Biharamunean berean egin nituen, Mattin nigarrez ikusi
dut deitu nituen pertsuak.
Horra ere hemen, Mattinek zertsu kantatu zuen gai hortazo
Bainan ez da errex entzutea nigarren artetik datorren
kantua, eta ez ditaizke ongi hartuak. Zerbait holatsuko izan
behar zuten, eta Mattinek barka dezaukula huts zerbaitekin
agertzen badira:
Aranalde'k: Zuek ez daldt badakizuten, nik baí:
Mattínek seme bat du eta seme hOTÍ Paris'era joan
zaio; lan beharrez edo, behintzat etxetik París'era
joan da. Ta nik nahi nuke Mattinek seme horri hiru
bertso kantatzea.
MaUinek:
Oraintxe gaia etorri baitzait hemen nerí bat batera,
hala beharrez, nere semea, hi juan haiz Paris'era;
bañan aitaren esan hau beti hartu behauk bihotzera:
urte batzuek hor pasata're etorri behauk etxera.
Nik bazakiat hi ez haizela Paris'a joana gogotik,
pena haundia hlLen partitzia ait'eta amaTen ondotik,
bainan bizitzeko gizonak asko ikusi behar tik;
hire bihotza beiñ ez lLTTlLndlL hik, otoi, Eslwal-heTTitik.
HerTi txikitik paTtitua haiz Parise herTÍ alLndira,
ait'eta ama haTetxetikan hor zalLdek hiri begira;
lLrte batzlLek hor pasata're Paris'en, itZlLZ ta bira,
ait'amengana etor adi ta lenbailen ElLskaZ-herrira.
165