transfer

25
sorry?
pardon!
Studenten vertellen over
leerzame uitglijders en
misverstanden in het buitenland.
tip:
‘Probeer ook
buiten je opleiding
mensen te leren
kennen’
wie: Syme van der Lelij (25)
studie: Bachelor Engelse taal en
cultuur, UU
buitenlandervaring: Master
Modern & Contemporary Literature
& Culture aan University of St.
Andrews, Schotland
‘Mijn studiegenoten
vertelden nooit iets
persoonlijks’
Syme van der Lelij studeerde een jaar in Schotland. Hij was verrast door het talent van Engelsen voor ‘smalltalk’,
maar ontdekte dat ze niet zo snel het achterste van hun tong laten zien.
Toen Syme nog maar kort studeerde
met Engelsen – dus niet-Schotten – in
Noord-Engeland. “De northerners zijn
aan St. Andrews, kwam zijn familie
een groep. Zodra ik probeerde die
vaak toegankelijker dan Engelsen uit
een paar dagen op bezoek. Met zijn
mensen wat beter te leren kennen,
het zuiden. Minder klassenbewust.”
moeder bezocht hij een supermarkt,
bleken ze eigenlijk heel gesloten. Voor
Sinds hij terug is uit Schotland, merkt
waar ze aan de praat raakten met een
mijn gevoel vroeg ik ze heel gewone
Syme dat hij opener is geworden.
caissière. Hoe hun dag was, vroeg de
dingen. Ik heb bijvoorbeeld van geen
“Ik leun niet meer zo op mijn sociale
vrouw, en hoe het met zijn studie
van mijn studiegenoten ooit gehoord
vangnet, het kost me veel minder
ging? “Wat leuk, zei mijn moeder
wat voor cijfer ze hadden voor een
moeite om nieuwe mensen te leren
later, dus haar spreek je elke dag? Maar
essay. ‘I got what I deserved’, zeiden
kennen.” Toch zou hij het anders
ik had die vrouw nog nooit gezien.”
ze dan. Laat staan dat ze over iets
aanpakken als hij zijn jaar aan St.
Hij wil maar zeggen: de mensen in
persoonlijkers vertelden.”
Andrews opnieuw kon doen. “Ik
St. Andrews zijn ongelooflijk harte-
Toen de borrels met zijn studie-
richtte me vooral op mijn studiege-
lijk. In het begin. “Mensen die ik
genoten steeds uitmondden
noten, en kwam er daardoor pas na
voor het eerst ontmoette, knoopten
in wedstrijdjes wie-heeft-de-
een tijdje achter dat ik niet zo goed
Foto: Figaro Photo – Syndication / Hollandse Hoogte
meteen een gesprekje aan. Het voelde
als een warm bad: wat was iedereen
open! Met mijn studiegenoten dook
ik meteen de kroeg in, en ik dacht:
hier ga ik mooie vriendschappen
opbouwen.”
Daar komt de ‘maar’: met de meeste
contacten die hij opdeed, bleef het bij
dat enthousiaste begin. “Ik zat vooral
meeste-boeken-gelezen, ‘heel pretentieus’,
besloot Syme er niet meer
naartoe te gaan. Een tijdlang voelde
hij zich eenzaam in St. Andrews.
“Maar daardoor vind ik het nu veel
gemakkelijker om alleen te zijn.” En
gelukkig waren er ook mensen met
wie het wel klikte. Hij raakte goed
bevriend met een huisgenoot uit
bij hen paste. Toen was het lastiger
om nog andere mensen te ontmoeten.
Nu zou ik meer mijn best doen om
ook buiten de studie mensen te leren
kennen.”
dorien vrieling
november/december 2015 | transfer