Dams_Book_Sachpazis_ALL_Lt

«ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΦΡΑΓΜΑΤΩΝ»
Εικ. 4.3: Τομές τραχύτητας και το αντίστοιχο εύρος τιμών του Τ (κατά Ν. BARTON καιν. CHOUBEY 1977).
Η σ προσδιορίζεται με δοκιμή δια της κρουστικής σφύρας Schmidt επί των
τοιχωμάτων της διάκλασης (βλ. παρακάτω), ή με δοκιμές αντοχής σε μονοαξονική θλίψη.
5. Αντοχή Τοιχώματος Ασυνέχειας (σ).
Αντοχή τοιχώματος ασυνέχειας ενός πετρώματος καλείται η αντοχή σε
μονοαξονική θλίψη των τμημάτων του πετρώματος των γειτονικών στα τοιχώματα της
ασυνέχειας. Η αντοχή αυτή είναι συνήθως μικρότερη από την αντοχή των τμημάτων του
πετρώματος που βρίσκονται απομακρυσμένα από την ασυνέχεια, λόγω πιθανής
αποσάθρωσης, εξαλλοίωσης και τεκτονικής καταπόνησης της ζώνης εκατέρωθεν της
ασυνέχειας. Παίζει σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση της διατμητικής αντοχής κατά μήκος
της ασυνέχειας του πετρώματος στην περίπτωση που τα τοιχώματά της βρίσκονται σε
άμεση μεταξύ τους επαφή. Συνήθως προσδιορίζεται με την μέθοδο της κρουστικής
σφύρας Schmidt. O R.P. Miller (1965) έχει συσχετίσει την αντοχή σε μονοαξονική θλίψη
κάποιας επιφάνειας πετρώματος, την πυκνότητά του και τον αριθμό αναπήδησης της
σφύρας Schmidt. Το νομόγραμμα που έχει προκύψει, όπως παρουσιάζεται στο επόμενο
4.13