Rodez - 1979 - Université de Provence

Tant que se saurà dressar
Al plen mitan del bazacle;
Tant qu'aurèm de dents per rire,
Qu'aurèm de punhs per tustar;
Tant que saurèm pas maldire
Et tant que saurèm cantar;
Tant qu'a l'albaluz porpala
I aurà de voz per lauzar
Totas cauzas eternalas;
Tant qu'aurèm un grun de vida;
Tant qu'aurèm pas tot donat;
Tant que la copa claufita
Tot sang aurà pas sannat;
Tant qu'aurèm d'esper a perdre,
E te joia a matrassar,
E t'avenidor a medre;
Tant qu’aurém nostras peitrenas
Contra lo fioc e lo fer;
Tant qu'aurèm a fons te venas
De sang a vojar a l'ifern;
Tant qu'aurèm una carcassa
A la poire far espotir
Jos la bomba que matrassa:
Tant que femnas faràn d'omes
E que d'omes seràn vieus;
E tant que la Fransa, als omes,
Dins lo solelh miradieus,
Cridarà per son ajuda
Los mascles a son entorn
Per la blandanta crescuda
Dins l'onor e dins la gloria,
Per emplir lo clar granier
Ont recata las memorias,
A te reng jusqu'al darnier,
Bels de voia e d'ardidessa,
Tombarèm la flamba als elhs
Per la Fransa e sa promessa.
Quand, tels traucs, de las trencadas,
Per cridar l'ajuda a Dieu,
I aurà plus de mans levadas,
Que seràn tuts morts los vieus;
Quora la paret umana
Dins sos merlets esfondrats
Serà que sang pel la plana;
Endonc, los morts d'un cop era,