volumen xii. - Archive ouverte UNIGE

29 1545 FEBRUAR. 30
quem valde cuperet a me et abs te emendari, ut
excuderetur aut supprimeretur si nobis ita visum
esset. At id a neutro audet postulare, quod satis
intelligat quibus negotiis uterque obruatur, tu praesertim.
Ego quidem perlegi quantum licuit per
otium. Quid autem profecerit mea lectio satis coniicere
potes. Non sum enim eo iudioio qui ausim
quidquam in censuram eius cuius velim censuram
subire. Nam quid de idiomate iudioare possum eius
ignarus? Porro quam temerarium esset sententias
invertere ut bene dicta depravarem. Legendo notavi
duntaxat minio quae aliunde requirenda erant,
in marginibus quae videbantur inventu difficilia,
qua in re oculatos typographos esse oportet. Proinde
huius admonebis Girardum, ubi liber ad manus
tuas pervencrit, si dignum iudicas qui excudatur.
Nam plus fidit FareUus nostro quam suo iudioio.
Vix tibi legere vacabit, sat scio. Poteris
tarnen gustum aliquem capere. Ex titulo coniicies
argumentum et rationem tractandi. Farellus sui
semper similis est, gravis et plenus affectuum, quos
potissimum exserit in suis ad Dominum precibus,
in quibus totus iste liber versatur. Scripsit Augustinus
olim libros confessionum, cum quibus aliquid
simile habet Farellus, quamvis aliud agat et
in persona loquatur omnium qui famelici suspirant
ad evangelium. Non dubito quin a piis cum fructu
legatur. Ita confitetur populi peccata ut simul abusus
et blasphemias indicet quibus vera religio obruta
est, quas apud Dominum velut confitens recenset.
Pauca haec tibi aperire volui, si forte non
vacat legere. MM libellum ad Christqphorum, ut
ad te ac deinde ad Girardum typographum perferendum
curaret, si tibi consilium de excudendo probatur.
Idque feci ocyus, quod audiam isthic esse
fratres qui exspectent ut secum abituri in patriam
comportent. Girardus non ita dudum petiit a me
ut ad se mitterem meam Necromantiam *) excudendam,
postquam absolutae erant tuae Institu-
Vix enim autor secundum aliquam editionem opusculi pridem
editi amicorum cenmrae quasi novum opus submisisset. Prior
Me liber: Forme d'oraison, recusus est in Hist, des martyrs
1619 fol. 169 et in eollectione Fiekii: Du vray usage de la
croix 1865 p. 278. Exstant praeterea alia duo Farelli opuscula
eiusdem generis, olim separatim édita, postea itidem cum
Mo récusa in Hist, des Martyrs fol. 164 et 166 v. et apud
Fickium p. 242 ss. et 272 ss. scilicet: A tous cueurs affamez
du désir de la predication du sainct Evangile et du vray usage
des sacremens, et: Aux Eglises de nostre Seigneur et a tous
Chrestiens pour avoir aide et confort eu la nécessité et famine
de la parole de Dieu. Utrumque primum Metensi eeclesiae
destination fuerat.
5) La necromance papale faite par dialogue en manière
de devis 1553. Annum adscribimus ex autoritate Schmidtii
et Haagii, et facile nobis persuademus eo usque editionem dilaiam
fuisse, guum ipse autor h. I. librum nondum paratum
dicat.
tiones 6 ) et liber in Libertinos. At malo ilium libellum
Fareïli praecedere. Interea parabo dialogos
aliquot, 7 ) quos Girardus si volet excudet, donec
Necromantia paratior sit. Nam occupatior fui quam
ut ei operam quam constitueram impendere potuerim.
Oui accedit quod nisi urgear non tam ardeo
ad opus.
Duae illae legationes Bernam, 8) quas me cum
Tornaco 9 ) obire oportuit, hac tota hyeme a studiis
paene avocarunt. Scis praeterea quem comitem
babeain. 10 ) Nusquam, omnium iudicio, graviorem
aut nocentiorem inflixit plagam eeclesiae. Sed de
his alias. Nolo enim hoc ingredi pelagus, nec iusto
meo dolori nunc indulgere. Exitus tandem acta
probabit. Praeterea constituimus circa Aprilem aut
Maium, aut si se prius obtulerit commoda occasio,
isthuc ad te proficisci, ego, Franciscus Bivius 11 ) et
Tornacensis, de multis tecum collaturi. Bed dices
te adhuc exspectare quid nostris legationibus effectum
sit. Tum plenius omnia intelliges. Sed ne te
diutius suspendam, in praesentia pauca adiieiam ex
quibus reliqua facile coniicies. Effecimus quod illic
solet. Porcelletus a ministerio abdicatus est. Scriptum
est ad praefectos super articulis quos proposueramus.
Quid profectum sit nondum apparet.
Quid autem postulaverimus alias fusius audies. De
synodo quid responsum sit, arbitror te a Christophoro
rescivisse. Nec concessa est hoc tempore, nec
in posterum negata. Non puto tarnen nostram illic
aliquot dierum consuetudinem obfuisse controversiae
quae illic adeo fervet. I2 ) Sensimus nonnihil utrinque
emollescere animos, quamvis non magna spes
sit diuturnae concordiae. Bed ista in nostrum ad
te adventum differantur. Nos enim oportet aliquam
excogitare viam qua his morbis mederi possimus.
Id autem quo modo fieri commodius possit, melius
intelligemus ubi sententias contulerimus. Nam nobis
6) gaïlicae scilicet, a. 1545 apud Girardum emeusae, quarum
iam exemplar nacti sumus et quidem solum quod integrum
superesse videtur.
7) Continuatio eius libri qui a. 1544 prodierat: Seconde
et troisième partie des disputations chrestienues. Dialogues
du desordre qui est a present au monde. Geneve. Girard 1545.
8) Ex sequentibus apparet de disciplina maxime agendum
fuisse.
9) lean de Tonrnay dit de la Tonr ayant presche purement
l'Evangile en habit d'Augustin dans Alençon et depuis
exercé le ministère avec grande reputation de doctrine et de
zèle es terres des Srs. de Berne avoit este finalement accordé
a l'Eglise de Chinon 1559 et fut l'un des depntez pour la conference
de Poissy {Hist. eccl. II. 589). Pro tempore erat minister
verbi in agro Vadensi.
10) Ludit in nomine Beati Comilis collegae.
11) Franc. Martoret du Bivier olim monachus, V. D.
M. in Moudon 1537 postea in S. Biaise et alibi (Hermj. passim).
12) Inter Lutheranieantes et Zwinglianos, quibus senatus^
mense Décembre Silentium imposuit, ita ut aliquamdiu lassati
magis quam satiati utrique quiescerent (Hundesh. p. 190 seqq.).