C:\Documents and Settings\Administrator\Desktop\Angelicum ...

FERIÆ INTRA DIE 2 JANUARIS ET EPIPHANIA 203
Bbbbb¨bbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbvvvvvvvvvbcvvvbbvvbbbkbbbbbbbbvvbbjbbbbbbbbbkvbbbbbbhvbbbbbgbbbb}zzxxx
visitávit et fecit redemptiónem ple-bis su- æ.
PRECES
Redemptórem nostrum, Fílium Dei, qui homo factus est, † ut
hóminem renováret, lætánter invocémus, dicéntes:
Esto nobíscum, Emmánuel.
Iesu Fili Dei vivi, splendor Patris, lux ætérna, rex glóriæ, sol iustítiæ,
fili Vírginis Maríæ,
—incarnatiónis tuæ glória diem hunc illúmina.
Iesu, admirábilis consiliárius, Deus fortis, pater futúri sǽculi,
princeps pacis,
—humanitátis tuæ sanctitáte viam nostram dírige.
Iesu, omnípotens, pátiens, obœdiens, mitis et húmilis corde,
—ómnibus mansuetúdinis poténtiam manifésta.
Iesu, pater páuperum, fidélium tuórum glória, pastor bone, lux vera,
infiníta sapiéntia, imménsa bónitas, via et vita nostra,
—spíritum paupertátis Ecclésiæ tuæ concéde.
Pater noster in tono simplici.
Oratio
Deus, qui, per beátum sacræ Vírginis partum, Fílii tui carnem
humánis fecísti præiudíciis non tenéri: præsta, quǽsumus ut, huius
creatúræ novitáte suscépti; vetustátis antíquæ contágiis exuámur: Per
Dóminum.
LECTIO BREVIS
Ad Tertiam
Ad Horam mediam
De Sion exíbit lex et verbum Dómini de Ierúsalem. † Et iudicábit
gentes et arguet pópulos multos, et conflábunt gládios suos in
vómeres et lánceas suas in falces: non levábit gens contra gentem
gládium, nec exercebúntur ultra ad prœlium.
204
Ad Sextam
PROPRIUM DE TEMPORE
Pópulus, qui ambulábat in ténebris, † vidit lucem magnam:
habitántibus in regióne umbræ mortis lux orta est eis.
Ad Sextam
Fílii tui, Ierúsalem, de longe véniunt et fíliæ tuæ in ulnis
gestántur. † Tunc vidébis et illumináberis, et palpitábit et dilatábitur
cor tuum: quia cónfluet ad te multitúdo maris, fortitúdo géntium
véniet tibi.
LECTIO BREVIS
Ad Vesperas
Deus lux est et ténebræ in eo non sunt ullæ. † Si in luce
ambulémus, sicut ipse est in luce, communiónem habémus ad
ínvicem: et sanguis Iesu Fílii eius mundat nos ab omni peccáto.
Ad Magnificat, ant. (p. 1152) AG 354 (cf. OCO 378)
XbbbbgvvbbdvvbbbvDfvvbfvvfbb}vbbbbbØDhvbbbbbgvbbbbbfvvbbbbgvvrdvvbbbFgvbbbbgvbbbfvvfbbbbbv]vbbbbbbbbdvbbbbô
Ecce Ma- rí- a gé-nu- it no-bis Salva-tó-rem, quem
XbbbbfvvbhvvfvvbbbbbhvvHkbb&b%bbtfv{vbbdvvbbbbbfvvbbbygvvbHjbb^%vvbbfvvbfvbbb]vbbbbbbhvvbhvvhvvbbfvbbbbõ
Io- ánnes vi-dens excla-má- vit, di-cens: Ecce Agnus
Xbbbbbbbbgvvfvb{vbbbhvvygvvbbbfvvbbgvvbbfvvbbbbbdvvbFgvvbbgvvbbbbbfvvbbb4b#!bvÍÌvvbEvbbbbbbDfvvbfvbbbfbbb}bbbbó
De- i, ecce qui tol-lit peccá- ta mundi, al-le- lú-ia.
XbbvvbbbdbbvbbbbfvbbDØhbvbhbb}bbbbbbhvbbbhvvhvbbbbbvhbbbbbbbbgbbbbbbbbbdbbbbbbbdbbbbbbbbfbbb}xxxcvbbbbb
C. Magní-fi-cat * á-nima me- a Dómi-num.
II
Vel Sic Deus, ut ad Benedictus diei 4 ianuarii (cf. OCO 378)