C:\Documents and Settings\Administrator\Desktop\Angelicum ...

FERIA III 433
Visitásti terram, et inebriásti eam; *
multiplicásti locupletáre eam.
Flumen Dei replétum est aquis; †
parásti fruménta illórum, *
quóniam ita parásti eam.
Sulcos eius írrigans, glebas eius complánans; *
ímbribus emóllis eam, benedícis gérmini eius.
Coronásti annum benignitáte tua, *
et vestígia tua stillábunt pinguédinem.
Stillábunt páscua desérti, *
et exsultatióne colles accingéntur.
Indúta sunt óvibus prata, †
et valles abundábunt fruménto; *
clamábunt, étenim hymnum dicent.
PSALMODIA
Ad Horam mediam
Antiphona ut in Proprio temporis: tempus Adventus, p. 19;
tempus Nativitatis, p. 90, 109, vel tempus Epiphaniæ, p. 219, 240.
Psalmus 118: 49–56 (Zain)
[Memor esto verbi tui servo tuo, *
in quo mihi spem dedísti.]
Hoc me consolátum est in humiliatióne mea, *
quia elóquium tuum vivificávit me.
Supérbi derisérunt me veheménter; *
a lege autem tua non declinávi.
Memor fui iudiciórura tuórum a sǽculo, Dómine, *
et consolátus sum.
Indignátio ténuit me *
propter peccatóres derelinquéntes legem tuam.
Cántica factæ sunt mihi iustificatiónes tuæ *
in loco peregrinatiónis meæ.
Memor fui nocte nórninis tui, Dómine, *
et custódiam legem tuam.
Hoc factum est mihi, *
quia mandáta tua servávi.
434
HEBDOMADA II
Psalmus 52
Dixit insípiens in corde suo: « Non est Deus ». †
Corrúpti sunt, et abominatiónes operáti sunt; *
non est qui fáciat bonum.
Deus de cælo prospéxit super fílios hóminum, *
ut vídeat si est intéllegens aut requírens Deum.
Omnes declinavérunt, simul corrúpti facti sunt; *
non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.
Nonne scient omnes qui operántur iniquitátem, *
qui dévorant plebem meam ut cibum panis?
Deum non invocavérunt; *
illic trepidavérunt timóre, et non erat timor.
Quóniam Deus dissipávit ossa eórum qui te obsidébant, *
confúsi sunt, quóniam Deus sprevit eos.
Quis dabit ex Sion salutáre Israël? †
Cum convérterit Deus captivitátem plebis suæ, *
exsultábit Iacob et lætábitur Israël.
Psalmus 53: 1–6, 8–9
Deus, in nómine tuo salvum me fac, *
et in virtúte tua iúdica me.
Deus, exáudi oratiónem meam, *
áuribus pércipe verba oris mei.
Quóniam supérbi insurrexérunt advérsum me, †
et fortes quæsiérunt, ánimam meam, *
et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum.
Ecce enim Deus ádiuvat me, *
et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
Voluntárie sacrificábo tibi, *
confitébor nómini tuo, Dómine, quóniam bonum est;
quóniam ex omni tribulatióne erípuit me, *
et super inimícos meos despéxit óculus meus.