C:\Documents and Settings\Administrator\Desktop\Angelicum ...

FERIA III 431
Ant. 2 AJ 1: 63, cf. Poissy MS, fo. 61 r (cf. OCO 415)
III b
BbgvvbbbgvvbbgvvHkvbbbkbbb}vbbbkvvbbhvvbkvvbbbbjv{vbbhvvgvvbbbbhvvbbbtfvvbbbbbbgvvfvvbd}õ
Cunctis di- é-bus vi- tæ nostræ salvos nos fac, Dómi-ne.
BbbbbbbbbgvbHIvbbbbb¨vcccbvvvvvbbkvbbzlv¨vbbbbbbbbbbbbbbkvbbbxjv¨vbkbbbbbbbbb}v¨vvvvvvvvvvbbbkvbbbbhvbbbbbø
C. Ego dixi: In dimídio di- érum me- ó- rum * vadam ad portas
Bxkvbbbb¨vbbuhbb}vxkvh}zzccccccccccccccccvbbbbb
ínfe-ri. [flex]
Canticum Is 38:10–14, 17–20
[Ego dixi: « In dimídio diérum meórum *
vadam ad portas ínferi; »]
quæsívi resíduum annorum meórum. *
Dixi: « Non vidébo Dóminum Deum in terra vivéntium,
non aspíciam hóminem ultra *
et habitatórem quiétis ».
Generátio mea abláta est et convolúta est a me *
quasi tabernáculum pastórum;
præcísa est velut a texénte vita mea: †
dum adhuc ordírer, succídit me. *
De mane usque ad vésperam fínies me.
Sperábam usque ad mane, †
quasi leo sic contrívit ómnia ossa mea; *
de mane usque ad vésperam fínies me.
Sicut pullus hirúndinis sic clamábo, *
meditábor ut colúmba;
attenuáti sunt óculi mei, *
suspiciéntes in excélsum.
Tu autem eruísti ánimam meam ut non períret; *
proiecísti post tergum tuum ómnia peccáta mea.
432
HEBDOMADA II
Quia non inférnus confitébitur tibi, †
neque mors laudábit te, *
non exspectábunt, qui descéndunt in lacum,
veritátem tuam.
Vivens, vivens ipse confitébitur tibi, sicut et ego hódie; *
pater fíliis notam fáciet veritátem tuam.
Dómine, salvum me fac, †
et psalmos nostros cantábimus cunctis diébus vitæ nostræ *
in domo Dómini.
Ant. 3 AG 194 (cf. OCO 415)
VIII b
Vbbhvvygvvf}vbbbbbfvvbbbbbfvvbbbbbbbbbfvbbbfvvbbgvvbbbbfvvdbbbbbbbbb}vv¦vvcccvvvö
Te de- cet hymnus, De- us, in Si- on. Ps. et tibi reddétur
Vhvbhvbbbbbbbfvbbbbbbbhvxjvb¦vbbbhbbbbbb}bbvbbbbbbb¦vvvvvvvvvvbbhvbbxjv¦vhbbbbb}vxhvf}xxvbbb
votum in Ierúsa-lem. Qui audis orati- ó- nem. [flex]
Psalmus 64
[Te decet hymnus, Deus, in Sion; *
† et tibi reddétur votum in Ierúsalem.
Qui audis oratiónem, *]
ad te omnis caro véniet propter iniquitátem.
Etsi prævaluérunt super nos impietátes nostræ, *
tu propitiáberis eis.
Beátus quem elegísti et assumpsísti, *
inhabitábit in átriis tuis.
Replébimur bonis domus tuæ, *
sanctitáte templi tui.
Mirabíliter in æquitáte exáudies nos, Deus salútis nostræ, *
spes ómnium fínium terræ et maris longínqui.
Firmans montes in virtúte tua, *
accínctus poténtia.
Compéscens sónitum maris, sónitum flúctuum eius *
et tumúltum populórum.
Et timébunt qui hábitant términos terræ a signis tuis; *
éxitus oriéntis et occidéntis delectábis.