C:\Documents and Settings\Administrator\Desktop\Angelicum ...

FERIÆ POST EPIPHANIA DOMINI 261
262
PROPRIUM DE TEMPORE
BbbkvvkvvjbbbbvÐÏvbbbbgvbbbJkvbbhvbbbtfvbbGhvvhvbbgvvgv}bbvvbbbgbbvbbbbhvbbGÚkbvbkbb}bbbbbbbkvbkvvkvbbbbbbbhbbbbbbkbbù
fe-réntes, alle-lú-ia, alle-lú-ia. C. Magní-fi-cat * á-nima me- a
Bbbbbbblbbbbbbbkbvbbbkbbbbbbb}ccccccccccccccccccvb
Dómi-num.
PRECES
Cum ómnibus frátribus, nobis in oratióne coniúnctis, † Deum
benedicámus et precémur, dicéntes:
Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
Pater sancte, orámus te pro iis, qui te ratiónis tantum lúmine
cognóscunt,
— ut étiam Evangélii Fílii tui luce diténtur.
Réspice omnes, qui extra Ecclésiam degéntes liberatiónem ab
humánæ condiciónis angústiis quærunt,
— ut Christum viam, veritátem et vitam invéniant.
Adiuva hómines, qui religiónem suam sincére colunt,
— ut in admirábile lumen Christi tui pervéniant.
Purífica semper corda fidélium,
— ut te clárius usque perspíciant.
Tuam manifésta misericórdiam in defúnctis:
— eos índue glória electórum tuórum.
Pater noster in tono simplici.
Oratio ut ad Laudes matutinas.
FERIA VI POST EPIPHANIAM VEL DIE 11 IANUARII
LECTIO BREVIS
Ad Laudes matutinas
Convertímini ad me et salvi éritis: omnes fines terræ, quia ego
Deus, et non est álius. In memetípso iurávi: † Egréssa est de ore meo
iustítia, verbum, quod non revertétur: quia mihi curvábitur omne
genu, et iurábit omnis lingua.
Ad Benedictus, ant.. (p. 1078, 1144) AM 300 (OCO 380)
VIII a
BbbbbbgvvrÌsvbbbdvvbbbbbfvvbbgbb}vvbbbbgvvbbgvbbbbbbgvbbbHjvvbGhvvvbbgvvbfv{vbhvvfvvHkvbbbbø
Vé-ni- ent ad te qui de-tra-hé-bant ti-bi, et a-do-
BbkvbijvvvbbbbbbbbhvbbjvbbbbhbvbgbbvÐÏvvbtfvvGhvvbbbbhvvgvvgvbbbbbbbbb}bbbbvvbbgvbbbhvbbbbbGÙkbbbbbbbbkvbbbbbbbbkbbbbbbbbbkvbbbijbø
rábunt vestí-gi- a pe-dum tu- ó- rum. C. Be-ne-díctus Dómi-nus
BbbKlvbbbblvbbKlvbbbkbbbbbbkbbbbb}bvvbb¨bbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbvvvvvvvvvbcccvvbbbbbbbkbbbbbbbbvvbbjbbbbbbbkvbbbbbbhvbbgb}
De- us Isra- ël, * quia visitávit et fecit redemptiónem plebis su-æ.
PRECES
Honor et glória Christo, qui venit ut novum hóminem in corde creáret
et spíritu. † Eum invocémus, dicéntes:
Per nativitátem tuam rénova nos.
Qui, humanitátem índuens, divinitátis sacraméntum nobis præbuísti,
— fac ut te agnoscámus in verbi et Córporis tui mystério, quod
Ecclésiæ tradidísti.
Cónditor géneris humáni, qui per incontaminátam Vírginem homo
inter hómines factus es,
— tríbue nobis, ipsa intercedénte, divinitátem tuam salúbriter
attíngere.
Redémptor noster, qui in terram sicut plúvia in vellus descendísti,
— írriga ánimas nostras aqua viva saliénte in vitam ætérnam.
Nobis, qui tuæ vitæ in mundo celebrámus inítium,
— concéde, ut ad virum perféctum in mensúram ætátis plenitúdinis
tuæ perveníre annitámur.
Pater noster in tono simplici.
Oratio
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut Salvatóris mundi, stella
duce; manifestáta natívitas méntibus nostris revelétur semper et
crescat: Per Dóminum.