C:\Documents and Settings\Administrator\Desktop\Angelicum ...

PSALMODIA
FERIA II 521
Ad Horam mediam
Antiphona ut in Proprio temporis: tempus Adventus, p. 19; in
Baptisma Domini, p. 219, 240.
Psalmus 118: 89–96 (Lamed)
[In ætérnum, Dómine, *
verbum tuum constitútum est in cælo.
† In generatiónem et generatiónem véritas tua; *
firmásti terram, et pérmanet.]
Secúndum iudícia tua pérmanent hódie, *
quóniam ómnia sérviunt tibi.
Nisi quod lex tua delectátio mea est, *
tunc forte periíssem in humiliatióne mea.
In ætérnum non oblivíscar mandáta tua, *
quia in ipsis vivificásti me.
Tuus sum ego: salvum me fac, *
quóniam mandáta tua exquisívi.
Me exspectavérunt peccatóres, ut pérderent me; *
testimónia tua intelléxi.
Omnis consummatiónis vidi finem, *
latum præcéptum tuum nimis.
Psalmus 70 (I)
In te, Dómine, sperávi, *
non confúndar in ætérnum.
In iustítia tua líbera me, et éripe me; *
inclína ad me aurem tuam, et salva me.
Esto mihi in rupem præsídii et in domum munítam, *
ut salvum me fácias,
quoniam fortitúdo mea *
et refúgium meum es tu.
Deus meus, éripe me de manu peccatóris, *
et de manu contra legem agéntis et iníqui.
Quóniam tu es exspectátio mea, Dómine; *
Dómine, spes mea a iuventúte mea.
522
HEBDOMADA III
Super te inníxus sum ex útero, †
de ventre matris meæ tu es suscéptor meus; *
in te laus mea semper.
Tamquam prodígium factus sum multis, *
et tu adiútor fortis.
Repleátur os meum laude tua, *
tota die magnitúdine tua.
Ne proícias me in témpore senectútis; *
cum defécerit virtus mea, ne derelínquas me.
Quia dixérunt inimíci mei mihi, †
et qui observábant ánimam meam *
consílium fecérunt in unum,
dicéntes: « Deus derelíquit eum, †
persequímini et comprehéndite eum, *
quia non est qui erípiat ».
Deus, ne elongéris a me; *
Deus meus, in auxílium meum festína.
Confundántur et defíciant adversántes ánimæ meæ; *
operiántur confusióne et pudóre qui quærunt mala mihi.
Ego autem semper sperábo, *
et adíciam super omnem laudem tuam.
Os meum annuntiábit iustítiam tuam, †
tota die salutáre tuum, *
quæ dinumeráre nescívi.
Véniam ad poténtias Dómini: *
Dómine, memorábor iustítiæ tuæ solíus.
Deus, docuísti me a iuventúte mea; *
et usque nunc annuntiábo mirabília tua.
Et usque in senéctam et sénium, *
Deus, ne derelínquas me,
donec annúntiem brácchium tuum *
generatióni omni quæ ventúra est.
Poténtia tua et iustítia tua, Deus, †
usque in altíssima, qui fecísti magnália: *
Deus, quis símilis tibi?
Quantas ostendísti mihi tribulatiónes multas et malas; †
íterum vivificásti me, *
et de abýssis terræ íterum reduxísti me.
II