Reacties - COC

4. PERSONEELSBELEID
Het Gemeenschapsonderwijs
Het gemeenschapsonderwijs is niet gekant tegen ‘schoolopdrachten’, maar dan moeten de scholen
hiervoor goed uitgerust zijn qua infrastructuur (werkruimten voor de leerkrachten) en moeten zij
hiervoor over de nodige werkingsmiddelen kunnen beschikken.
OVSG
OVSG is voorstander van een centraal kader met daaraan gekoppeld een centraal kader van
verloning. Als men binnen de lokale autonomie andere bevoegdheden dan deze van het raamkader
toekent, kunnen deze alleen tegenstelbaar zijn aan de betrokken inrichtende macht. De lokale
beslissing valt onder de verantwoordelijkheid van de inrichtende macht die ze nam en kan – bv. in
het kader van reaffectatie - geen repercussies hebben voor andere inrichtende machten.
Een duidelijke visie op werkgeverschap met duidelijk afgebakende bevoegdheden is absoluut
noodzakelijk.
OVSG wenst graag te participeren aan de discussie over het werken met schoolopdrachten (cf. het
voorstel van de zorgcoördinator met een 36 uren opdracht). Het overwegen van dergelijke
operaties vereist wel een degelijk infrastructuureffectenrapport.
Daarbij wil OVSG nog opmerken dat wat men ook mag stellen, de technisch-praktische
component vakinhoudelijk de “core business” vormt van de specifieke eindtermen (decretale en
afgeleide) in de technische finaliteiten en bijgevolg een voorname plaats moet krijgen in het
geheel van het secundair onderwijs.
Voor het personeelsbeleid mogen scholen(gemeenschappen) geen eilanden zijn, net zomin als
voor hun pedagogische werking. Dit maakt een brugfunctie nodig die onafhankelijk is van het
centrale bestuur.
POV
Om als inrichtende macht een degelijk personeelsbeleid te kunnen voeren is er voldoende mate
van rechtszekerheid voor de personeelsleden nodig.
Leerkrachten profileren en identificeren zich nog steeds op hun deskundigheid aangaande de
vakgerichtheid. Indien men deze profilering zou wegnemen, kan zich dit vertalen naar een daling
van mensen die bewust kiezen voor een loopbaan in het secundair onderwijs. We pleiten voor een
profiel van de leerkracht die naast ‘vakgericht’, ‘algemeen onderwijzend’ is.
Het valorisatiesysteem m.b.t. elders verworven competenties wordt best centraal aangestuurd, om
risico’s van verschillende benaderingen uit te sluiten.
We willen benadrukken dat het voor alle betrokkenen, transparant moet blijven wat de
uiteindelijke opdracht is van iedere leerkracht. Hoe wordt een fulltime opdracht ingevuld naar les-
en schoolopdracht, in welke verhoudingen?
Welke wervingscriteria kunnen in deze context gehanteerd worden, zodat deze niet te veel
uiteenlopen? Hierover kunnen grondregels worden vastgelegd, doch men moet de lokale overheid
de marges geven om hiermee flexibel te kunnen omgaan.
VVKSO
We kunnen ons akkoord verklaren met de aanzet van de geformuleerde ideeën maar wij
constateren dat deze niet zijn uitgewerkt.
bepalingen rond functiebeschrijvingen en –evaluatie. De bepalingen zijn nog steeds niet
operationeel door het ontbreken van de beroepsinstantie. We pleiten dan ook voor een instantie die
de rechten van de verdediging verzoent met respect voor de beslissingen van inrichtende machten.
We menen dat de tijd rijp is om het kader van een modern personeelsbeleid uit te tekenen aan de
hand van de toen uitgewerkte principes (het ooit geplande HRM-decreet).
Er is in ieder geval nood aan minder regels. In plaats daarvan kan een regeling komen op het
niveau van de scholengemeenschap. Het is belangrijk dat bij zulke decentralisatie werk gemaakt
wordt van een echt participatief model (gegarandeerde inbreng van het personeel).
41