studiemateriaal eerste termyn: ou testamentiese oorsig die wet en ...

Hier begin ons sien hoe God sal reageer op wat verkeerd gegaan het in sy skepping.
Deur Abraham sal Hy ‘n nasie tot stand bring, Israel, wat God se mense sal wees onder al die mense van die
aarde.
Maar, uiters belangrik: deur hierdie nasie sal God vir al die volke van die aarde ‘n seën bring (Lees 18:18-
19).
So vanaf hierdie punt verder is dit wel so dat in die verhaal van die Ou Testament, die fokus val op Abraham
en sy nakomelinge. Maar selfs hier in God se uiters persoonlike beloftes aan hierdie man en sy familie,
vergeet God nie sy doelwitte vir al die nasies van die wêreld nie. As ek en jy die nasies van die wêreld
vergeet, is ons denke nie in ooreenstemming met God s’n nie!
In elke geval, dit word duidelik in die woorde wat gekies word vir die beloftes van 12:1-3. Kyk bietjie na die
woordiie seën:
• ‘n Sekere vorm van hierdie woord seën word 5 keer gebruik.
• Hierdie term is ‘n uiters betekenisvolle term in die eerste hoofstukke van Genesis. Die dinamiese
woord seën druk God se doelwit vir sy skepsele uit naamlik om sy skepsele alles te gee wat hulle
nodig het om hulle lewens in hierdie skepping te vervul, soos Hy dit vir hulle bedoel het.
• In kontras hiermee, druk die woord “vloek” God se vreeslike oordeel oor sy skepsele uit wanneer
hulle rebelleer teen sy doelwitte vir hulle.
• En daarom suggereer die woorde van seën aan Abraham in 12:1-3 op nog ‘n manier wat God beplan
om deur hierdie man te doen.
• Die vyfvoudige herhaling van die woord seën word doelbewus in opposisie gestel tot die vyfvoudige
voorkoms van die woord vloek in Genesis 1-11.
• God se vloek of oordeel oor die mensdom het die verlies van hulle vryheid gekos (3:14-16), hulle
vervreemding van die aarde (vyandskap) (3:17-19), hulle vervreemding van mekaar (4:11), en hulle
morele en geestelike agteruitgang (9:25).
• Die herhaling van die woordjie seën in Genesis 12:1-3 verklaar dat God deur Abraham besig is om
die effek van die vloek of dan oordeel oor die skepping, om te keer.
Ons kan dus sê: Deur sonde het God ‘n vloek oor die skepping gebring. God is hier steeds besig om sy
doelwit vir die skepping te herstel, en Abraham is die middel van Goddelike herstel van die wêreld (sal later
sien dat hy dit in ‘n sin steeds is!).
Deur Abraham sal “alle volke op aarde geseën word.” Hierdie finale frase in Genesis 12:3, is die
klimakteriese konklusie van hierdie verse en wys op die uiteindelike resultate van God se kies van Abraham.
God vernou sy verlossende fokus tot een man, een nasie. MAAR sy uiteindelike doel is om verlossende
seën vir die hele skepping te bring.
God se belofte aan Abraham is God se antwoord op sonde wat die hele wêreld besoedel het: GOD SAL SY
WÊRELD HERSTEL.
Wat ons moet raaksien is hoe Gen 12:1-3 alles herstel wat in Gen 1-2 verkeerd gegaan het. Hoe dit ‘n nuwe
begin is.
Die belofte aan Abraham vernuwe die visie vir die mensdom wat gegee is in Genesis 1 en 2. Hy, soos Noag
voor hom, is ‘n tweede Adam figuur.
Aan Adam is die tuin van Eden gegee.
Aan Abraham word die land Kanaän beloof.
God sê aan Adam om vrugbaar te wees en te vermeerder.
Aan Abraham word beloof dat sy nakomelinge so baie sal wees soos die sterre aan die hemel.
God het met Adam gewandel in Eden.
Aan Abraham word gesê om voor God te wandel (Gen 17:1 OAV).
Sien julle hoe Abraham se roeping die antwoord is op die probleem van Genesis 1-11? Deur hom sal al die
nasies van die aarde geseën word.
Ek hoop julle sien raak dat God se mense missionêr moet wees. Sending gerig. Hulle word gekies as ‘n
kanaal van seën vir ander.