3_TH_OL - ProRail

30
Tracébesluit Hanzelijn Toelichting op het Oude Land
blijven gehandhaafd. Bij de Jules van Hasseltweg
en de Burgemeester Hardenbergweg worden de
bestaande viaducten deels verhoogd. Ten behoeve
van de kruising van de Hanzelijn met de Jules van
Hasseltweg en de Burgemeester Hardenbergweg
wordt in de noordelijke toerit van de nu aanwezige
overbruggingen van de N50 een opening
gecreëerd. Ter plaatse van de Kamperstraatweg
gaat de Hanzelijn naar niveau +1, zodat de weg op
het huidige niveau kan blijven liggen.
In landschappelijke opzicht hebben deze ingrepen
naar verwachting weinig consequenties.
Aandachtspunten zijn het behoud van aanwezige
gemeentelijke monumenten. Het gemeentelijke
monument “boerderij op terp” aan de Jules van
Hasseltweg 4 wordt niet aangetast. Nabij de
Kamperstraatweg kan door het aanbrengen van
nieuwe afschermende beplanting de aantasting
van het perceel bij een karakteristiek woonhuis
(geen Rijksmonument) worden beperkt.
2.5.4 Natuur
Het gebied tussen Kampen en Zwolle bestaat voor
een belangrijk deel uit grootschalig tot middenschalig,
open veenweidelandschap. Het gebied is in
agrarisch gebruik. De verkaveling en het patroon
van wegen en waterlopen is rechtlijnig. De beplanting
bevindt zich voornamelijk langs dijken. Ook
komt langs de dijken een groot aantal wielen voor.
Dit zijn waterpartijen die zijn gevormd bij een dijkdoorbraak
in het verleden.
Het gebied is deels onderdeel van de Ecologische
Hoofdstructuur (EHS) en vormt een verbinding tussen
de IJssel en de randmeren. In het Natuurgebiedsplan
van de provincie Overijssel (2002) is het hele studiegebied
aangeduid als beheersgebied (zoekgebied voor
weidevogels). Het gebied maakt deel uit van een
gordel van vochtige graslandgebieden langs de voormalige
Zuiderzeekust. Een groot deel van het gebied
behoort tot de betere weidevogelgebieden van ons
land en is vooral van belang voor soorten als Grutto
en Tureluur. Op een aantal graslandpercelen in de
Polder Dronthen en langs de N50 wordt weidevogelbeheer
toegepast. Voor zwanen, ganzen en eenden
is het een belangrijk foerageergebied.
Binnen het gebied komen verschillende lijnvormige
structuren voor. Dit zijn belangrijke dragers voor de
natuurwaarden, met name de dijken met beplantingen
en wielen met open water en moerasvegetaties,
schrale bermen en kwelgebieden.
Beschermde gebieden
De beschermde gebieden zijn opgenomen op de
bijgevoegde kaart. De nummering op kaart
verwijst naar de onderstaande gebieden.
Drontermeer – oostelijk deel (nr. 14)
Het Drontermeer is aangewezen als speciale
beschermingszone vanuit de Vogelrichtlijn, voor
een deel aangewezen als Staatsnatuurmonument
en is opgenomen in de EHS. Op de bosgebieden is
tevens de Boswet van toepassing.
Het gebied bestaat uit voedselrijk water met rietvelden
langs de oever. In natte schraallandvegetatie
komen bijzondere plantensoorten voor en verschillende
soorten moerasvogels (grote karekiet, rietzanger,
roerdomp, aalscholver, smient en krakeend).
Voor ganzen, zwanen (waaronder de kleine zwaan)
en eenden fungeert het gebied als overwinteringsgebied.
Ook worden hier vleermuizen gesignaleerd.
Langs de Randmeren in Flevoland komt de volgende
flora voor: fraai duizendguldenkruid, rietorchis,
wilde marjolein, geelhartje en sierlijke vetmuur.
Het gebied is aangewezen als speciale beschermingszone
vanwege het belang van het gebied
voor de kleine zwaan en voor andere geregeld
voorkomende trekvogels. De aanwezigheid van de
kleine zwaan hangt onder andere samen met het
winterpeil, het voorkomen van ondiepe stukken
(foerageergebieden), voldoende rust, openheid en
beschutting en met het voorkomen van deze soort
in het Veluwemeer, dat het belangrijkste gebied is
voor het voorkomen van deze soort in Nederland.
De kleine zwanen zijn afhankelijk van de delen
met kranswieren en fonteinkruiden die niet dieper
zijn dan 1 á 1,5 meter. De oppervlaktewatervegetatie
in het Drontermeer was in 1997 442 ha.
Overige soorten die hebben bijgedragen tot de
begrenzing van het Vogelrichtlijngebied zijn:
roerdomp en grote karekiet (broedvogels),
aalscholver, smient, slobeend, tafeleend (trekkende
watervogels), lepelaar en nonnetje.
Het Staatsnatuurmonument Drontermeer bestaat
uit een ondiepe watervlakte met diverse eilanden
en plaatselijk riet en biezenvelden, in het gebied
oostelijk van de vaargeul, waarbij reeds rekening is
gehouden met de plannen voor de verbreding
daarvan tot 150 meter. Het gebied is aangewezen
op grond van botanische en ornithologische
waarden. In de vegetatie op en rond de eilanden
worden zeven soorten broedvogels aangetroffen
die vermeld staan op de nationale rode lijst (porseleinhoen,
zomertaling, grasmus, baardmannetje,
rietzanger, snor en grote karekiet). Verder is het
Drontermeer een belangrijk foerageergebied voor
water en moerasvogels.
Belangrijk kenmerk van het natuurmonument zijn
de ondiepe gedeelten, vanwege het voorkomen
van waterplanten (kranswieren, fonteinkruiden) en
zoetwatermossels.
Het randmeer heeft kenmerken van het natuurdoeltype
afgesloten zoet zeearmen-landschap (az-2.1).