1 Tabel. Inhoud van de monodisciplinaire raadpleging. - ME/CVS ...

Tabel. Stappen die de centra genomen hebben om de patiënten te motiveren.
Centrum Stappen die de centra genomen hebben om de patiënten te motiveren
UZ Leuven
UZ Antwerpen
UZ Gent
□ Naar aanleiding van de screeningcontacten worden de patiënten vrij systematisch door de betrokken teamleden geïnformeerd over de screening
en het revalidatieprogramma. Op die manier krijgen de patiënten een beeld van de strategie van het centrum en de doelstellingen van de revalidatie.
□ Na de screening tijdens het bilanrevalidatieprogramma en een teamvergadering over de bevindingen van de screening vindt een adviesgeprek
plaats met de patiënt. Tijdens dit gesprek krijgt de patiënt enerzijds een samenvatting van de bevindingen van de screening. Anderzijds wordt tijdens
dit gesprek gepeild naar de motivatie van de patiënt om het revalidatieprogramma te volgen. Enkel indien de patiënt voldoende gemotiveerd is kan
het team daarna beslissen om de patiënt op te nemen in het revalidatieprogramma.
□ Het centrum vindt dat de patiënten pas echt gemotiveerd kunnen worden van zodra ze effectief ondergedompeld zijn in de revalidatie en
daadwerkelijk aanvoelen wat de revalidatie inhoudt.
□ Het centrum is ook van mening dat therapie feitelijk mensen motiveren is voor moeilijke zaken.
□ Tijdens de behandelingssessies worden de patiënten ook gemotiveerd.
□ Introductiesessie in groep over doelen en opzet kinesitherapie.
□ Tijdens het bilan worden de patiënten door de verschillende teamleden geïnformeerd over de doelen en het opzet van het revalidatieprogramma.
□ Op het einde van het bilan heeft de psycholoog een gesprek van ongeveer één uur met de patiënt. Het doel van dit gesprek is velerlei. Enerzijds
worden coping (actief/passief), acceptatie, doelen op lange en korte termijn, persoonlijke stressoren…bevraagd, om van bij de start met deze
factoren binnen de groepsrevalidatie rekening te kunnen houden. Anderzijds wordt er tijdens dit gesprek een begin gemaakt met cognitieve
herstructurering rond visie en verwachtingen, zodat er op dit vlak overeenstemming bereikt wordt vóór de start van de revalidatie. Ook wordt de
belangrijkheid van bepaalde hinderpalen ingeschat en worden mogelijkheden tot oplossen (eventueel binnen eerste en tweede lijn) al even
besproken.
□ Ook tijdens de eerste sessies van de revalidatie wordt gewerkt aan het op elkaar afstemmen van de doelen en verwachtingen van de patiënt en
het centrum. Zelf toewerken naar inzicht in etiologie en onderhoudende factoren, ziet het centrum als een belangrijke motiverende factor.
□ Nadruk op zelfsturing en aanreiken van praktische hulpmiddelen hiertoe (zelfobservatie, -registratie en -evaluatie) werkt motiverend.
□ Tijdens de monodisciplinaire screening en tijdens het bilanrevalidatieprogramma worden de inhoud van het revalidatieprogramma en de motivatie
van de patiënt overlopen. Daarbij wordt ook samen met de patiënt nagegaan of het voor hem of haar praktisch haalbaar is om de revalidatie te
volgen.
□ Voor aanvang van de revalidatie wordt enige motivationele gesprekstherapie voorzien om de motivatie van de patiënt te verbeteren. Patiënten zijn
meestal wel gemotiveerd om iets aan hun klachten te doen maar blijken uiteindelijk niet altijd gemotiveerd te zijn voor het revalidatieprogramma dat
het centrum aanbiedt.
□ Vooraf worden de doelstellingen van de patiënt concreet bevraagd. Tijdens de behandeling wordt regelmatig de link gelegd tussen die
doelstellingen en wat de patiënt in dat opzicht al bereikt heeft.
□ Het centrum meent dat het belangrijk is dat de patiënten goed beseffen wat de doelstellingen van de revalidatie zijn. Het centrum stelt vast dat
sommige patiënten zich onvoldoende inzetten voor de revalidatie; doen alsof het revalidatieprogramma een bezigheidstherapie is. Patiënten die een
sessie missen moeten aan het centrum een getuigschrift van hun huisarts bezorgen.
6