Attent 2013 - CMS
Attent 2013 - CMS
Attent 2013 - CMS
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Wouter<br />
De onzekerheid<br />
blijft bestaan<br />
we waren al heel blij met ons zoontje wouter, maar de geboorte van zijn zusje Lieke, tweeënhalf jaar<br />
geleden, maakte ons geluk compleet. Een zoon en een dochter, een echt ‘koningsgezin’. Bovendien<br />
woonden we in een mooi huis en hadden allebei een leuke baan: we konden ons geluk niet op. toch<br />
hebben we maar zes maanden zorgeloos van dit alles kunnen genieten.<br />
Eind september 2010 werd Wouter<br />
op een zondag huilend wakker. Zijn<br />
kontje deed zeer. Toen we zijn luier<br />
afdeden, schrokken we enorm. Zijn<br />
billetjes waren bijna zwart, ze leken<br />
wel verbrand. ‘Luieruitslag’, zeiden ze<br />
bij de huisartsenpost. Maar wij voelden<br />
dat dit niet klopte. De volgende<br />
dag bleek onze huisarts het ook niet<br />
te vertrouwen. Later in het ziekenhuis,<br />
na de bloedcontrole, kregen we<br />
het vreselijke nieuws: onze zoon had<br />
waarschijnlijk leukemie. De dag daarop<br />
werd de definitieve diagnose in het<br />
UMC Groningen gesteld. Wouter had<br />
inderdaad acute lymfatische leukemie<br />
(ALL). Alle fundamenten onder ons<br />
zorgeloze leventje werden ineens weggeslagen.<br />
Wat vanzelfsprekend was,<br />
bestond niet meer. Een kindje met<br />
kanker…wat nu? Onze eerste gedachte<br />
was: hoe lang hebben we nog? Maar<br />
de artsen wisten ons te overtuigen van<br />
het feit dat verliezen geen optie was.<br />
FAntAStiSChE uitStApjES<br />
Hoewel de behandeling lang en intensief<br />
was, konden we in die periode<br />
gelukkig ook erg genieten. Niet alleen<br />
van het samenzijn, maar ook van de<br />
fantastische uitstapjes die we dankzij<br />
Stichting Opkikker, Dolledingendag,<br />
Stichting Gaandeweg, Make-a-Wish,<br />
Racen tegen Kanker en Villa Pardoes<br />
konden maken. Voelde het in eerste<br />
instantie een beetje als ‘gebruik maken<br />
van’, achteraf gezien leverden deze<br />
uitjes een positieve bijdrage aan het<br />
hele proces. Wij kunnen het iedereen<br />
van harte aanraden. Het zijn mooie geschenken<br />
tijdens een moeilijke periode.<br />
Daarnaast sloten we in het ziekenhuis<br />
ook nieuwe vriendschappen. We<br />
ontmoetten mensen die in hetzelfde<br />
schuitje zaten, waarmee we konden<br />
praten, die dezelfde gevoelens hadden.<br />
Mensen die we niet meer willen missen,<br />
maar waarvan we soms denken: we<br />
hadden jullie liever niet gekend. Een<br />
vreemde maar begrijpelijke gedachte.<br />
KAnjERKEtting<br />
Eind september 2012 organiseerden<br />
we voor Wouter een einde-chemo-<br />
erVariNg<br />
feestje. Iedereen die ons tijdens de<br />
behandelingsperiode steunde en<br />
bijstond, was van harte welkom. En<br />
speciaal voor Wouter hadden wij zijn<br />
KanjerKetting in de vorm van zijn<br />
naam laten inlijsten. Zowel Wouter<br />
als Lieke zijn die dag enorm verwend.<br />
Van het geld dat hij kreeg, kocht Wouter<br />
een grote Legotrein. Het restant<br />
doneerden wij aan de KanjerKetting.<br />
twEEDE hELFt<br />
Twee lange jaren van behandeling liggen<br />
nu achter ons, maar de wedstrijd<br />
is nog niet afgelopen. We hebben letterlijk<br />
en figuurlijk rust. In die rust staat<br />
Wouter met 1-0 voor, al durven we daar<br />
wel 2-0 van te maken gezien de energie<br />
en vechtlust die hij aan de dag legt. Wat<br />
zou het fijn zijn om de overwinning<br />
zonder angst te kunnen vieren. Maar<br />
de onzekerheid blijft bestaan. Komt de<br />
ziekte terug of niet? Die tweede helft<br />
zullen we hoe dan ook moeten spelen.<br />
Harald en Sandra Fluks<br />
ouders van Wouter en Lieke<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
19
Change language