Lastige verhalen - Bureau Beke

egio is het merendeel van de aangeefsters minderjarig. Mogelijk dat het een toevallige
uitschieter is. Gegevens over meer jaren kunnen hier meer zicht op bieden.
Uit de beschreven fasen in het werkproces blijkt dat meldingen in de fase van het informatieve
gesprek kunnen blijven steken; er wordt dan geen aangifte gedaan. Aangeefsters
kunnen hier verschillende redenen voor hebben, zoals angst en schaamte. Maar aangeefsters
kunnen er ook van afzien omdat het verhaal verzonnen is. Op een enkele uitzondering
na kunnen de regio’s niet aangeven hoeveel informatieve gesprekken er met minderjarige
aangeefsters worden gevoerd en hoeveel daarvan uitmonden in een aangifte. Twee regio’s
kunnen dat bij benadering wel melden voor zedenzaken in het algemeen. Tussen 25 en 60
procent van de informatieve gesprekken mondt uit in een aangifte. Een groot deel van de
meld(st)ers zet haar verhaal derhalve niet om in een officiële aangifte. Ter nuancering moet
daarbij vermeld worden dat het gegevens betreft van een tweetal regio’s; of die representatief
zijn voor Nederland is niet duidelijk.
Een regio heeft de verhouding informatieve gesprekken en aangiften berekend voor de
minderjarige aangeefsters. Ongeveer 50 procent (61 van de 129) van de aangeefsters doet
aangifte, de andere helft (nog) niet (zie tabel 4.1).
De vraag hoeveel van de aangiften door minderjarige meisjes er twijfelachtig of vals zijn, is
niet met harde registraties aan te tonen. De meeste regio’s houden dat niet bij en registreren
het derhalve ook niet. Een uitzondering is een regio die wel het aantal twijfelachtige
of valse aangiften bijhoudt en registreert, inclusief de gevoerde informatieve gesprekken.
Deze aantallen bieden het meest complete overzicht (zie tabel 4.1 voor de categorieën).
Tabel 4.1 – Informatieve gesprekken en aangiften minderjarige meisjes naar categorie (2008)
Vals Twijfelachtig Echt Totaal
Informatieve gesprekken 14 (20%) 6 (9%) 48 (71%) 68
Aangiften 2 (3%) 9 (15%) 50 (82%) 61
Totaal 16 (12%) 15 (12%) 98 (76%) 129
Uit de tabel blijkt dat het percentage valse aangiften betrekkelijk klein is, namelijk drie.
Hierbij dient echter in aanmerking te worden genomen dat er al een voorselectie heeft
plaatsgevonden tijdens de informatieve fase. Als die valse verklaringen erbij worden opgeteld,
is twaalf procent van de verklaringen in deze betreffende politieregio aantoonbaar
vals; de aangeefster heeft toegegeven dat het een valse aangifte betreft. Eenzelfde percentage
geldt voor die verklaringen/aangiften waarvan de politie vermoedt dat ze vals zijn,
maar daar geen uitsluitsel over kan krijgen bij de aangeefsters (die bijvoorbeeld voet bij stuk
blijven houden). Deze regio maakt een voorbehoud bij de echte informatieve gesprekken
(71%); hiervan is het nog niet bekend of het een twijfelachtige of valse verklaring betreft.
Het percentage twijfelachtige of valse zaken kan derhalve nog stijgen.
Zedenzaken in de politiepraktijk 33