Lastige verhalen - Bureau Beke

Aangeefster moet van haar moeder aangifte doen. Zelf wil ze dat liever niet. Ze
heeft verklaard dat ze de verdachte niet meer op school wil tegenkomen. Als ze dat
zonder aangifte zou kunnen bereiken dan zou ze daarvoor kiezen en dan zou ze ook
geen aangifte hebben gedaan.
Twee aangeefsters willen zelf aangifte doen. In een geval is bekend dat de omgeving haar
daarvan af wil houden omdat men het niet eerlijk vindt voor de verdachte. Dat weerhoudt
de aangeefsters echter niet.
Aangeefster wil zelf aangifte doen, dat heeft ze in elk geval al aan vriendin geopperd
een paar uur na seks in het park. Haar vriendin probeert haar dat uit het hoofd te
praten (de volgende ochtend) omdat ze het niet eerlijk vindt voor de verdachte. De
vriendin vindt het geen verkrachting. Volgens getuige zou aangeefster hierop niet
hebben gereageerd. Aangeefster doet toch aangifte.
Aangifte nader bekeken
In hoeverre de verklaringen van de aangeefsters consistent zijn, is niet eenduidig te beantwoorden.
Bij enkele aangeefsters blijken er echter wel duidelijke inconsistenties te ontdekken
in de verklaringen van de aangeefster zelf, en tussen de verklaringen van de aangeefster
en getuigen. Dit gaat bijvoorbeeld over de hoeveelheid alcohol die gedronken is, de uitgeoefende
dwang en het verlies van de panty.
Tijdens de verkrachting zou verdachte haar tegen de grond hebben geduwd met
haar hoofd op de grond. Vanaf dat moment zegt aangeefster zich niet goed meer te
herinneren. Anderen hebben gezien en gehoord dat zij ‘geniet’ van de seks (kreunen)
en na de eerste seks met verdachte is meegelopen naar een andere locatie in
het park om weer seks te hebben. Ze zegt dat ze haar (onder)broek na de daad wel
heeft en heeft aangetrokken maar haar panty kan ze nergens vinden. Later blijkt dat
die gewoon bij haar thuis is aangetroffen.
De inhoud van de verklaring is inconsistent. De strekking is hetzelfde, maar de handelingen
variëren. Eerst verklaart ze bijvoorbeeld dat de verdachte eerst haar broek
uit doet en dat ze dan gaat liggen. Later zegt ze dat de verdachte voorover buigt om
haar broek uit te doen. Het wordt duidelijk dat de inhoud van de verklaring van de
aangifte niet overeenkomt met de verklaring in het informatieve gesprek.
Bij andere aangeefsters zijn er nauwelijks inconsistenties te ontdekken in hun verklaringen.
Een mogelijke verklaring hiervoor is dat er in die gevallen wel seksueel contact is geweest
tussen verdachte en aangeefster en ze alleen het onvrijwillige karakter ervan hoeven te
verzinnen. Zij kunnen het grootste gedeelte van de verklaring baseren op hun ervaringen
waardoor het verhaal duidelijk en samenhangend kan worden verteld.
64 Lastige verhalen